Bölüm 4: Mafyanın Kapısında

Özgecan, kendini sokakların karanlık tarafında bulduğunda, kalbinin hızla çarptığını hissetti. Daha önce hiç bu kadar derin bir tehditin içinde olmamıştı; ancak intikam arzusu onu bu tehlikeli yolculuğa sürüklüyordu. Sonunda, mafyanın piyonlarıyla ilişki kurmuştu ve bu, onun için yeni bir başlangıç anlamına geliyordu.

Gece yarısı, bir çöl gibi ıssız olan sokaklarda yürüyordu. Hedefi, kasabanın en tehlikeli mafya liderlerinden birine ait olan gizli bir mekândı. Oraya gitmek, geçmişini silmek ve ailesinin intikamını almak için atması gereken büyük bir adım olacaktı. İçindeki öfke, onu bu noktaya getirmişti; artık geri dönmek yoktu.

Mekân, karanlık ve kasvetli bir atmosfere sahipti. Kalabalık bir şekilde oturan mafya adamları, masalarda oyun oynuyor ve alkol tüketiyorlardı. Özgecan, soğukkanlı bir şekilde içeri adım attığında, tüm gözler onun üzerine çevrildi. Kalabalıkta bir an için sessizlik oluştu. Korku dolu gözlerle bakıştılar, ama Özgecan bu bakışlara aldırış etmedi. Artık o, bir mağdur değil, hedefini belirlemiş bir avcıydı.

Daha önce planladığı gibi, mafyanın alt kademesindeki adamlara yaklaşarak, kendini tanıttı. “Ben de sizinle çalışmak istiyorum,” dedi. Sesindeki kararlılık, salondaki gergin havayı değiştirdi. Adamların arasında fısıldayan sesler yükseldi, ama Özgecan korkmadan ayakta durmaya devam etti.

Mafya liderlerinden biri, gözlerini ona dikip gülümsedi. “Güçlü birini arıyorsak, seni de gözden kaçırmamamız gerekir. Ama burada kalabilmen için, seni test etmemiz gerekecek,” dedi. Özgecan, bu teklifi kabul etti; içindeki cesaret ve öfke, onu harekete geçiriyordu.

O gece, Özgecan’a bir görev verdiler. Kısa bir süre içinde, rakip bir çeteye bilgi sızdırması gerekiyordu. Bu, onun için hem tehlikeli hem de hayati bir fırsattı. “Bunu yapabilirsen, burada saygın bir yere sahip olursun,” dediler. Özgecan, bu tehlikeli oyun için hazır olduğuna karar verdi.

Gecenin karanlığında, sokağın köşelerinde dolaşarak hedefini gözlemlemeye başladı. Düşmanlarının güçlü yanlarını ve zayıf noktalarını belirlemeye çalışıyordu. Bu süreçte, geçmişte yaşadığı acılara daha da derin bir bağ kurdu. Onların hayatına girip, intikam almak için bir fırsat yaratma arzusuyla doluydu.

Bir süre sonra, düşman çetenin liderinin yanında birkaç güvenlik adamıyla oturduğunu gördü. “Tamam, bu fırsatı değerlendirmeliyim,” diye düşündü. Özgecan, dikkatlice geri çekilerek, geri dönmeye karar verdi. Ancak, içindeki heyecan ve korkunun karışımı, her anını daha da zor hale getiriyordu.

Sonunda, geri döndüğünde mafya liderleri onu bekliyordu. “Görevi tamamlayabildin mi?” diye sordular. Özgecan, içindeki öfkeyi yenmek zorundaydı. “Henüz değil, ama bilgiye erişeceğim,” dedi. Sesindeki cesaret, liderleri etkilemişti.

Zaman geçtikçe, Özgecan için bu yeni hayat, daha fazla zorluk ve tehlike getirdi. Ama aynı zamanda, intikam alma yolunda attığı her adım onu güçlendiriyordu. Artık geçmişin yüklerinden kurtulmak için bir kapı aralamıştı ve bu kapının ardında ne olduğunu keşfetmeye kararlıydı.

Özgecan, mafyanın kapısında dururken, kendine bir söz verdi: “Burada durmak yok. İntikamım için savaşacağım.” Bu karar, onun için yeni bir dönemin başlangıcıydı; mafya dünyasında yer edinme ve geçmişinin izlerini silme mücadelesiydi.