Bölüm 2: Uzaklıkların Gölgesinde

Zeynep, Hakan’la geçirdiği o anın heyecanıyla doluydu ama içindeki karamsarlık, hızlıca geri döndü. Hakan, kalabalık bir arkadaş grubuyla çevrili olduğunda, Zeynep kendini dışlanmış hissediyordu. Hakan’ın gözlerinde gördüğü merak, kalabalık içinde kaybolmuş gibi hissetmesini engelleyemedi. Onun karizması, Zeynep’i her zaman büyülemişti ama şimdi aralarındaki mesafe daha belirgin hale gelmişti.

Okul günleri geçtikçe, Zeynep, Hakan’ın etrafındaki arkadaş grubunun dinamiklerini gözlemliyordu. Hakan her zaman neşeli ve popülerdi; çevresindeki herkes onunla vakit geçirmek istiyordu. Zeynep, bu kalabalığın içinde kaybolmuş, kendini daha da yalnız hissetmeye başlamıştı. Hakan, onunla samimi bir bağ kurmak istese de, sosyal çevresi Zeynep’in hissettiği boşluğu gidermek için yeterli değildi.

Bir gün, Zeynep’in sınıfı grup projeleri için bölündüğünde, Hakan’ın grubu, onun yanına gelmemişti. Hakan, Zeynep’in projesine katılmayı düşünmemiş gibi görünüyordu. O an, Zeynep’in içinde bir şeylerin kırıldığını hissetti. Hakan’a olan çekimi, bir yandan onu daha fazla yakınlaştırırken diğer yandan da uzaklaştırıyordu.

Zeynep, projeye katılan diğer öğrencilerle ilgilenmeye çalıştı ama her an gözleri Hakan’a kayıyordu. Hakan’ın gülüşü, etrafındaki arkadaşlarına ve Zeynep’e karşı olan mesafesi, içinde bir boşluk açıyordu. Zeynep, kendini sürekli geri planda hissediyordu; Hakan’ın yanında olmak istediği kadar, orada olmanın zorluğu da onu yıldırıyordu.

Bir akşam, Zeynep parka yürüyüşe çıkarken, düşünceleri tekrar Hakan’a döndü. Gözleri parkın ışıklarıyla parlıyordu ama içinde bir karanlık vardı. Hakan’la kurmak istediği bağlantı, her gün biraz daha zorlaşıyordu. Geçmişteki zorlukları geride bırakmaya çalışırken, Hakan’ın yanındaki varlığı ona yeni umutlar sunsa da, o umutlar aynı zamanda bir hayal gibi uzak duruyordu.

Zeynep, o akşam parktaki bankta otururken, Hakan’ı düşündü. İçindeki boşluğu doldurmak için bir şeylerin değişmesi gerektiğini biliyordu ama nasıl başlayacağını bilmiyordu. Zeynep, kalabalık içinde yalnız kalmaya devam ettikçe, Hakan’a olan çekimi ve özlemi daha da büyüyordu.

Okulda her geçen gün, Hakan ile arasında daha fazla mesafe oluşuyordu. Zeynep, Hakan’ın hayatındaki diğerlerinin onun için ne kadar önemli olduğunu gördükçe, içindeki karamsarlık büyüyordu. Artık ne Hakan’ın gözlerindeki merak ne de ilk karşılaşmanın heyecanı kalmıştı. Zeynep, içindeki yalnızlıkla yüzleşmeye çalışırken, Hakan’ın yanında olmanın hayalini sürdürmek zorunda kalıyordu.