Yeni Üyelik
4.
Bölüm

Çatışma

@wwtuanaw

Normalde yeni bölümü yarın akşam atacaktım ama yazınca duramadım atayım dedim

 


Balkondan bir şey görünmüyordu tam içeri gireceğim sırada kulağımın dibinden birşey geçti

allahım bu mermimiydi hızlıca kendimi yere attım cama birkaçtane daha kurşun gelince sürünerek tuvalete girdim

ben tuvalete girdiğimde odamın açılma sesi geldi adım sesleri geliyordu ardından biri konuştu

 

ateş: nehir hadi neredesin

bu ateşti içim rahatlayınca hızlıca kapıyı açtımve tek ayak üzerinde zıplayarak ateşin yanına gittim ateş beni kucağına aldığında aşşağı inmeye başladık

ikimizde sessizce iniyorduk bu yüzden sorularımı soramamıştım

kapıda gördüğümüz siyah bir arabaya bindik ve bir şöför bizi hızla görürmeye başladı

ateşe döndüğümde arkasına bakıyordu büyük ihtimalle takip edileceğimizden korkuyordu

Kalbim hayatımda ilk defa bu kadar hızlı atıyordu

 

nehir: ateş ne oluyor silahlarda neyinnesi

ateş: biri evimi bulmuş

nehir: cidden şunu düzgünce anlat anlamıyorum

 

ateş bana sinirli bir ifedeyle döndü

ateş :eski telefonun yanımdamı

nehir : e-evet de ne olmuş

ateş sinirden gözleri kararmıştı resmen bana bağırmaya başlamıştı sesi o kadar yüksektiki

ateş: TELEFONUNU VER

nehir: ateş ne oluyor anlamıyorum

ateş bana dahada bağırmaya başlamıştı gözlerim doluyordu ama tutuyordum

ateş: APTALMISIN NEYİ ANLAMADIN VER ŞU TELEFONU

hızlıca cebimden telefonu çıkarıp verdim

ateş bir saniye bile beklemeden camı açıp telefonu arttı

nehir: ne yaptığını zannediyorsun benim telefonum ne alaka

ateş: KÜÇÜKBEYNİNİ BİRAZ ÇALIŞTIR TELEFONUN TAKİP EDİLİYORDU GERİZEKALI KADIN SEN GELDİN HERŞEYİ BOKA ÇEVİRDİN SEN OLMASAYDIN BU EV BASKIN YAPILMAYACAKTI SENİN YÜZÜNDEN ANNEMDEN KALAN SON HATIRADA GİTTİ APTAL

 

ateş bana o kadar bağırıyorduki artık kulaklarım ağrımaya başlamıştı

gözlerimden yaşlar minik minik çıkıyordu

nehir: özür dilerim be- ben gerçekten bilmiyordum ateş bak nasıl tela-

ateş lafımı bölüp bana tekrar bağırmaya başladı

ateş: KAPA ÇENENİ KAPA SUS ANLIYORMUSUN

 

ateş bana bağırmayı bırakıp şoföre yöneldi

ateş: arabayı durdur

şöför ikiletmeden arabayı durdurduğunda ateş bana yöneldi kapıyı açtı ve beni dışarı fırlattı

 

nehir: ateş dur lütfen dur ateş

arkalarımdan bağırmıştım ama nafile arabayı artık göremiyordum bile

olduğum yerde ne ev nede bir kulübe vardı

sadece otlar ve orman

 

ayağa kalktığımda ayağımın acısını dinlemeden üstüne basarak yürümeye başladım

Yolu geri dönüyordum geri dönersem eve tekrar ulaşırdım değilmi

Çok acınası bir durumdaydım ayağımın acısına mı ikinci kere kovulmama rağmen yine onlara gitmeye çalışmam mı ağlasam bilemiyordum belkide izmire geri dönmeliydim istanbula gelmek en başından beri bir hataydı

izmire geri dönecek ve kaderime razı gelecektim

yanımda telefonum yoktu ,yanımda hiçbirşey yoktu

 

beni bıraktığı daha doğrusu attığı yer uzak değildi şimdiden evi uzaktanda olsa görmeye başlamıştım etrafımda kimse yoltu gitmiş olmalılardı

20 dakika sonra

evin kapısındaydım

içeriye girsem mi girmesemmi düşünüyordum

bunları düşünürken kendimi evin içerisinde buldum hızlıca üst kata çıkmıştım ama kandi odam yerine ateşin odasına girip kendimi yere attım ve çığlık çığlığa ağlamaya başladım ayağım acıyordu bu fiziksel acıtıyordu canımı

ateşin bağırması konuşmaları ve beni atışı gözümden gitmiyordu

buda ruhsal olarak acıtıyordu canımı

hangisi daha çok acıtıyordu tabiki tartışılırdı ama bana göre ruhsal olarak daha kötüydü ağlamam hafifleyince komisinin üstündeki çakıyı aldım ve alçıyı kopardım ve küçük bir sargi sardım yerine

ardında tek ayak üstünde ayağa kalktım ve masadaki kağıt ve kalemi aldım

neden olduğunu bilmiyordum ama ateş buraya dönecekmiş gibi hissediyordum

ve ona veda etmek istiyordum

kalemi elime aldım ve kağıda yazmaya başladım

 

.........

tarih:20ağustos 2024

Merhaba naber ben nehir sana neden not yazdığımı inan bilmiyorum ama sana veda etmem gerekiyormuş gibi hissediyorum nedenini sorma çünkü bende bilmiyorum

sana yaptıklarım için özür dilerim hepsi benim hatamdı eğer izmirde kalıp buna razı gelseydim böyle olmayacaktı senden ne kadar özür dilesemde sana nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum

umarım beni affedebilirsin

eğer yaptıkların için kendini sorumlu tutacaksan( hiç zamnetmiyorum ama)

sakın tutma hepsi benim yüzümdendi sen bu mektubu okuyor olduğunda büyük ihtimal ben çoktan izmirde olacağım

ya dayak yemekten ölmüş yada benden yaşça büyük biriyle evlenmiş olacağım

düşündümki kaderime razı gelmek en iyi olacak belki benim için olmayacak ama yapacağım

Yarın akşam bineceğim otobüse sabah niye binmiyorsun diye soracak olursan

sabah yolculukları daha uzunmuş gibi geliyor birde ben genelde evimizde pek uyuyamazdım ama otobüste hep rahat uyurdum bı yüzden akşam gideceğim

eğer soracak olursan ,sormayacaksın biliyorum ama şuanda içimi dökmek iyi geldi bu evdede çok rahat uyudum

sizin sayenizde burada geçirdiğim iki gün gerçekten güzeldi

semih amcayada çok teşekkür ederim

iyiki varsınız

kendinize iyi bakın


Ardından sonuna minik bir kalp çizdim çünkü sonu çok boş gelmişti ardından oturduğum koltuktan kalktım ve ateşin yanına oturdum ve kendi kendime konuşmaya başladı

nehir: burada olsaydı kızardı

yatağıda fazla rahatmış

 

ağlıyormuydum yoksa gülüyormu belli değildi uyumak istiyordum ama yapamazdım ateşin kokusu tüm odadaydı

anlam veremdiğim şekilde bağımlılık yapıyordu

Ben niye daha tanıyalı iki gün olan bir adama sadakat duyuyordum neden içimden bir parça keşke yanımda olsa diyordu

ne kadar uyumak istemesemde uyku beni esir almıştı

........


umarım beğenmişsinizdir hikaye ile yorumlarınızı lütfen belirtin iyi veya kötü

🧡🧡🧡🧡

Loading...
0%