@wwtuanaw
|
Suratımdaki o gülümsemeye engel olamıyordum kenan kolunu gecşettiğinde silahını yere bıraktı ateş bize doğru geliyordu kenan o kadar savunmasız kalmıştıki
ateş beni kolumdan tutup kendine yasladığımda konuştu ateş: seni bırakmayacağımı söylemiştim Nehir: bırakmadın kollarım ateşin boynuna doladım ve sarıldım ardından geri çekildiğimde ateş kenana yöneldi o sırada ateş kenanı alırken dedem ve samet amca bana yaklaştı koşup dedemede sarıldığımda samet amcanında bana kollarını açtığını gördüm samet aöcayada sarıldığımda annem be babam şaşkın ifadeyle bakıyordu nehir: teşekkür ederim samet: bu ateşin planıydı en çok teşekkürü o hakediyor dedem benim koluma girdiğimde kapıdaki büyük siyah araca bindik içinde sesizce oturuyorduk ki bunu kapı sesi böldü içeriye ateş bindiğinde gömleği kan olmuştu samet:öldürdünmü? ateş: evet
samet: çocuklar siz burada kalın biz eşyaları alıp gelelim ateş: tamam baba ikimiz kapıdan girdiğimizde ateş belimdeki iki silahı ardımdan pantolonunun cebindeki çakıyı be ardından ayakkabısının yanına sıkıştırdığı bıçağı çıkardı nehir: yuh sanırsın 30 kişi öldüreceksin alt tarafıneni kurtaracaksın ateş: 30 değil kapıdaki korumalar ile 42
arsından ateş arkasına dönüp kendini koltuğa attı ve bana döndü uzunca bir süre süzdüğündd konuştu
ateş: üstünü çıkarsana kötü görünüyorsun nehir: kötümü bence güzel duruyordu ateş: sen güzel görünüyorsun ama gelinlik seçimi çok kötü
üst kata çıkıp kısa duşa girdim ardındansa siyah eşofman ve bir beyaz tişört giydim aşşağıya indiğimde ateş ayakta camdan bakıyordu
nehir: ateş
ateş kafasını bana çevirip baktığında ona koşup boynuna ellerimi doladım nehir: teşekkür ederim gerçekten çok teşekkür ederim beni kurtarmasaydın ne olacağını bilmek istemiyorum
ateşte kollarını sıkıca belime sardığında kafasını boynuma gömdü bu kalbimin hızlı atmasına sebep oluyordu ateş bunu fark etmiş olacakki güldü ardından boynuma minik bir öpücük bıraktı ateş: eğer orada evet deseydinde zaten evli sayılmayacaktın kollarımı ateşin boynundan çektim nehir: ne , nasıl birşey planladın sen ateş: nikah memuru sahteydi eğer evet deseydinde sıkıntı olmayacaktı , planımsa ilk başta dedenle konuşup düğün tarihini ve saatini öğrendim sonra hangi nikah memurunun geleceğiyle alakalı babanı nüfus müdürlüğü daresinden arıyormuş gibi aradım baban biraz salak gibi hemen inandı geriside öyle geldi işte
nehir: ateş benim için o kadar büyük birşey yaptınkinasıl teşkkür etsem az ateş: aslında bir şekilde teşeklür edebilirsin
heycanlı bir ses tonuyla biraz daha ateşe yaklaştım nehir: nasıl teşekkür edebilirim ateş kafasını dahada bana yaklaştırdı burunlarımız birbirine değiyordu kalbim öyle atıyorduki yerinden fırlayacak gibiydi Ateş kafalarımızı yaklaştırdığında dudakları dadaklarıma dokunuyordu ama ne o nede ben hareket ettiriyorduk öylece duruyorduk kendimden beklemediğim birşey yapıp dudaklarımı dahada ateşe bastırdığımda ateş dilini ağzımda küçük bir keşfe çıkartmıştı
ikimizde dudaklarımızı çektiğimizde ateş derin bir nefes alıp konuştu ateş: şimdi teşekkürü ettin nehir: sana hep teşekkür edebilirim ateş: daha teşekkür etmen gereken çok konu var bir ara telefi ederiz artık
ateş belşmi bıraktığında arkasını dönüp mutfağa yürüdü
ateş: yemek hazırlayacağım sende içeri geçip dinlen biraz nehir: hayır yardım edeyim ikimiz mutfağa geçtiğimizde yemek hazırlamaya başlamıştık ne o nede ben konuşuyordum hatta suratına bile zor bakıyordum her gözgöze geldiğimizde gözlerimi kaçırdığımda gülüyordu
bizimbu anımızı bölen şey dedem ile samet amcanın gelmesi oldu geldiklerinde elindeki poşetleri tezgaha bıraktılar ve ikisi içeriye oturmaya gittiler ben poşetleri yerleştirmiştim tam gideceğim sırada bir kol beni mutfağın görünmeyen tarafına çekti
ateş: şimdide özür dilemeni istiyorum nehir, tamam, özür dilerim ateş güldüğünde tekrar konuştu Ateş: salak ayağına yatıyorsun ne demek istediğimi anladın ayak sesleri gelmeye başladığında ateşi ittirip tekrar tezgahın oraya geçtim
umarım beğenmişsinizdir🧡 |
0% |