AFRA

Konuşamıyordum canım yanıyordu bebeklerim artık yaşamıyorlardı "HADİ ARTIK SUSMAYA DEVAM EDERSEN KARNINDAKİ ÖLÜ BEBEKLER SENİ İÇİNİ ÇÜRÜTECEK!" ölü bebekler diye fısıldadım kendi kendime ama eğer gitmezsem ateşimi öldürecekler yada gidersem ateş siz kalacam ama yinede ateşim yaşayacak kabul etmek zorundayım kabul ediyorum dedim sesim titreye titreye " iyi seçim şimdi seni ameliyata alacaklar ameliyattan sonra sen daha uyanmadan seni uçağa bindirecez tamam mı" tamam dedim" iyi kalk hastaneye gidiyoruz "hastaneye geldikten sonra ameliyata alındım Bebeklerimi benden alacaklardı...

ATEŞ 

Her yerde aframı arıyordum sanki yer yarıldı da içine girdi. LAN SEMİH GEL BURAYA" dedim bağırarak "efendim abi" buldunuz mu? "hayır abi ama.." AMA NE LAN!!? "abi öğrendiğimiz bir bilgiye göre.." Eee?! "yenge bebekleri kaybetmiş" NEE?!!! NASIL OLURR bunu dediğinde sanki kalbim durmuştu oysaki ben onu Karadenize gezmeye getirmiştim bebeklerimiz ölmesine değil gözümden yaş geldi ilk kez baba olacaktım ama ona da izin verilmemişti.

AFRA 

Uyandığımda bir odadaydım karnıma dokundum bebeklerimin olmadığını düşününce ağlamaya başladım kapı açıldı bir adam geldi neredeyim ben dedim "amerikasınız burası sizin eviniz" peki o adam " alaz bey sizinle gelmedi" dedi..

Yorumlamayı unutmayınnn ve oylama fazla gelirse bugün bir bölümü daha gelir