Hayat ileriye bakarak yaşanır, geriye bakarak anlaşılır."

*Kierkagaard

♟️

Uzun bir nefes verdim, artık yapacak hiçbir şeyim yoktu.. tek bir seçeneğim kalmıştı.. kendini tamamen ona vermek.

Belkide bu bir sondu.

Belkide bazen insanın son sandığı şey aslında başlangıçtır.

Uzun bir nefes verdim, artık yapacak hiçbir şeyim yoktu.. tek bir seçeneği kalmıştı.. kendimi tamamen ona vermek.

Bir ay süre vermişti.. bir ay sonra geri dönecekti.. ve artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum.

Yüreğimin deli gibi attığını hissediyordum, ne yapacaktım ki? Tek yapabileceğim bir ay beklemekti.

Evde bir süre dolandıktan sonra, hiçbir şey yapamayacağımı anlayarak, yatmak için odama gittim.

Düşünceler beni rahatsız etmeyi bırakmıyordu.. ama artık yapacak bir şeyim yoktu.. artık onun olduğumu biliyordum.

ek yapabileceğim şeyi yaptım.. gözlerimi kapattım ve biraz gözümün yorgunluğunun geçmesini bekledim.. ama düşünceler hep aklımdaydı..

Ne kadar süre geçmişti bilmiyordum.. ama şimdilik kafama sadece bir şey takılmıştı.. bir ay sonra ne olacaktı?.

Sürekli bunu düşünüyordum, ne olacaktı gerçekten.. bunların düşünceleri beni rahatsız etmeye devam ederken bir süre sonra sonunda uykuya daldım.

*****

Karanlık bir odadaydım. Sanki sonsuz bir boşlukta tek başıma kalmıştım...ta ki, birisinin bana doğru ilerlemeye başladığını fark edene kadar...

Daha yakından bakmaya çalıştığımda o kişinin kim olduğunu fark etmiştim.. o kişi.. mafya'ydı , ona doğru ilerliyordum.. ve çok fazla yaklaşmıştım...

Yaklaşırken sesini duymuştum, sanki bir fısıltı gibiydi..

"Ben buradayım küçük hanım.."

Onun sesini duyduğumda anında uyandım, şaşkın bir şekilde odanın içinde yatakta oturuyordum.. sonra anladım ki.. sadece bir rüya gördüm.

Ne kadar yorgun olursam olayım gözlerimi kapatmaya çalışsam da artık uyuyamıyordum.. yatağımda kıpırdandım ve artık uykumun gelmeyeceğini anlayıp kalktım.

Odanın ışıklarını açtım sonra da banyoya geçip biraz yüzümü yıkadım, yüzümü sildikten sonra salona geçtim kanapeye oturdum.

Tek başımaydım. kimse yoktu ve ev sessizdi.. düşüncelerimi biraz da olsa toparlamak için kendi iç dünyamda kaybolurken dışarıdan gelen bir ses beni hemen gerçek dünyaya çekti.

Evden yüksek bir çınlama sesi gelmişti, kapı ziliydi.. gözlerimi kırpıştırarak kalktım ve kapıya doğru yürüdüm. Bu saatte kim gelmiş olabilir ki.

Kapıya vardığımda durdum, kalbim deli gibi atıyordu.. zilin tekrar çalmasıyla derin bir nefes aldım... ve kapıyı açtım...

Kapıyı açtığımda karşımdaki kişi mafya'ydı, karşımda dikiliyor ve ürkütücü bir aura yayıyordu.. içeriye girip benim gözlerinin içine bakarak beni süzdü.

Yüzündeki ifade değişmedi, kararlı bir şekilde karşımd dikildi ve sonra bir şey demeye başladı.. ama sesinin keskin tonuna hiç alışmış değildim ve birazcık irkildim .

"Hey küçük hanım.."

Cümlenin kalanını söyleyen sesinin hiç alışık olmadığım kadar yumuşak çıkması onu biraz rahatlamama neden olmuştu.

içeriye girdi.. adam beni. tepeden tırnağa süzüyordu.

" Neden geldin daha bir ay olmadı bile ayrıca 4 saat önce gittin" dedim.

Adam biraz düşünüp sonra döndü ve omuz silkti.

"Belki bir ay fazla uzun bir süre küçük hanım.. dayanamayıp geldim işte"

Cümlenin devamını söyleyen sesinin yine yumuşadığını fark etmeden konuştu.

"Hala düşünüyorsun değil mi küçük hanım.. artık bana ait olduğunu.. düşüncelerine hakim olmaya çalışıyorsun, ama yapamazsın, çünkü artık benimsin.."

Bir anlığına sustu sonra da elini yavaşça kaldırdı yanağıma dokunup hafiften okşamaya başladı.

Bir adım geriledim "aslında bende seninle konuşmak istiyordum gel oturalım" kanepeye doğru yürüdüm

Beni kanepeye yürürken dikkatle izledi, sonra onun oturmamı izledi ve sonra yanıma oturdu.. yine yüzündeki yumuşak ifadesiyle devam etti.

"Ne konuşmak istediğini söyle.."

" ban sana sonsuza dek sahip olucam demiştin bu ne demek"dedim.

Biraz düşünürken eliyle yanağımı yoklamaya devam etti.

"Demek istediğim küçük hanım.. artık benimsin... Senin için ben varım, sende benim için varsın küçük hanım"

"ve seni tanımak istiyorum daha adını yaşını bile bilmiyorum"dedim

Beni süzdükten sonra biraz düşünürken konuştu, sonra da gülümsedi.

Adım

Arel , 29 yaşındayım, başka ne bilmek istiyorsun küçük hanım?"

Aramızda 10 yaş vardı.

♟️

🌺Merhabalar🌺

Sizce ilerleyen bölümlerde bizi neler bekliyor.?

Oy vermeyi unutmayın:♟️🪽

))