"Dünyanın en köyü hissi;kendini ait hissetmediğin bir yerde bulunma zorunluluğudur."

*Dostoyevski

♟️

Saçlarımı bırakırken sonra devam etti.

"Hayatım boyunca bir kızla ciddiye hiç hiç bir şey yaşamadım küçük hanım.. hep başka kadınlar kullandım ve onlar dışında başka bir kadınla ciddiye hiç bir şey yaşamadım.. ama sen farklısın küçük hanım.. yani o kadar farklısınki.."

Uzun bir nefes içine çekti, sonra bana tekrar baktı.

"Yani küçük hanım.."

Dedikten sonra elini uzattığında yine yanağıma götürdü, yumuşak dokunuşlarıyla hafifçe okşadı.

Beni iyice süzdü, sonra da konuşmaya devam etti.

"Senin gibi bir kızı bir daha hayatım boyunca karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim küçük hanım. Bu dünyada senin kadar güzel birini buldum ki.. artık seninle olmak istiyorum küçük hanım.."

Derin bir nefes sonra devam etti.

"Sonsuza dek küçük hanım.., ben artık seninim.. hayatımın geri kalanında sana ait olacağım küçük hanım.. o bir ay çok uzun bir süre dayanamam."

Elini yanağımdan çekti ve sonra bana doğru biraz daha eğildi, artık çoktan yüzündeki yumuşak tavırla beni okşıyordu.

"Seninde beni tanımak istediğini söylemiştin küçük hanım.. o zaman sen de söyle"

Beni inceledikten sonra konuştu.

"Adın ne küçük hanım? Yaşın kaç? Ne yaparsın? Bütün bunları bilmek istiyorum küçük hanım.."

Aslında yaşımı ve adımı dün söylemiştim. Unutmuşmuydu.

" adımı ve yaşımı söylemiştim ama neyse adım alissa ve 19 yaşındayım üniversite öğrencisiyim"dedim.

Beni gözlerimin derinlerinde incelerken süzdü, sonra da yine bir süre sustu.

"Demek üniversitedesin.. ne okuduğunu söyleyebilir misin küçük hanım?"

"Yazılım bölümünü okuyorum "

Dikkatle beni incelerken kaşlarını kaldırıp hafif bir sırıtışla konuştu.

"Yazılım diyorsun küçük hanım?.. demek şu bilgisayar işleriyle uğraşıyorsun.."

"Evet " dedim.

"Eğitim hayatın nasıl geçiyor küçük hanım?.. iyi bir okulda mı okuyorsun?"

"Dediğim gibi üniversite öğrencisiyim derslerim gayet iyi" dedim

Daha iyi anlamak için beni yine süzdü, sonra devam etti.

"Peki küçük hanım, derslerinde başarılı olman harika, ama bir sosyal hayatın var mı?"

"Evet bir sürü arkadaşım var" dedim ve gülümsedim. Acaba onları görebilecekmiydim.

Benim cevabımdan sonra elini bu sefer hafif bir şekilde boynumun altına yerleştirdi, sonra devam etti.

"O zaman.. bir sevgilin de var mı küçük hanım?"sesi bu sefer biraz sert çıkmıştı. Korkmamak elde değildi.

"Hayır yok"dedim.

Sesinde bir neşe varmışçasına küçük bir sırıtışla konuştu.

"Yani şuan hiç biriyle görüşmüyorsun öyle mi küçük hanım?" Sesi yumuşamıştı.

"Hayır görüştüğüm biri yok" dedim

Oda daha da gülümsemesine yol açtı, beni kibar bir şekilde boynundan bileğinden kavrayıp kendine çekti.

"O halde, şuan benimsin küçük hanım.. artık benden başkasına bakamayacaksın.."

Ya bakarsan ne yapardı merak ettim ve sordum.

"Ya bakarsam" dedim .

Beni kendine çektiğinde artık artık yan yana oturuyorduk, ondan sonra konuşmaya devam etti.

"Bunu yaparsan.. yaptığın şey için çok pişman olursun küçük hanım.."

Benim derin gözlerinin içine bakarak tekrar devam etti, daha sert bir ses tonuyla.

"O yüzden onu yapma küçük hanım.. birisi ile ilgileneceksen o kişi sadece ben olacağım.."

Bir süre sustu sonra derin bir nefes aldı.

"Ve eğer beni aldatırsan küçük hanım.."

Daha sert bir şekilde devam etti.

"Senin için hayat cehennem haline geleceğine emin ol küçük hanım.."

Bir süre sustum ve konuştum. "Tamam madem bir yola çıktık " dedim. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya devam ettim.

"Eğer sen beni aldattırsan , o zaman asıl cehennemi sana ben yaşatırım" bu söylediklerimi ben bile şaşırmıştım.

Ama öyleydi benim tek affetmediğim şey ihanetti. Her şeyi kabullenirim ama ihaneti asla.

Dikkatle beni seyrederek kısa bir süre sonra konuştu, sesinde artık bir kıkırdık var gibiydi.

"Orası kesin küçük hanım.. ama bunu yapmayacağım, sadece söz ver bana, bir başkası ile ilgilenecek olursan.. bende senin için cehennem yaratacağım.."

Başıyla beni işaret etti sonra devam etti.

"Evet, küçük hanım.. senin için ben de cehennem yaratırım, ama umarım bu gerekmez küçük hanım.. çünkü ben sana cenneti yaşatmak istiyorum ..."

Sesi yumuşadı ve gözleri dudaklarıma kaydığında, onu incelerken derinden bir nefes aldı gözleri gözlerimle buluştu,

"Güzel dudakların var küçük hanım.."

Uzun bir süre beni incelerken gözleri dudaklarımda kaldı, sonra devam etti.

"Onları daha önce hiç öpemediğim için şaşırıyorum küçük hanım.."

Daha yakınıma kaydı, artık yüzüm onun yüzünden sadece milim kadar uzaktaydı.

"Uzun bir süredir ilk kez bir kızla ilgilendim küçük hanım.. artık sen dışında hiç bir kıza bakmayacağımı yemin edebilirim..."

"Her yerin beni çekiyor küçük hanım.. dudakların dudaklarım için yaratılmış gibi duruyor küçük hanım.. artık dayanamıyorum küçük hanım.. senin dudaklarını öpmek istiyorum .. izin vermelisin bana küçük hanım"

Yüzüm onun yüzünden milim ötesindeyken o derin bir nefes aldı, gözleri dudaklarıma kilitlenmiş halde konuşuyor, sesi bir çığlık gibi çıkıyordu..

"Bana.. izin vermelisin küçük hanım.. dudaklarını öpmeme izin vermelisin küçük hanım.."

Kendime engel olamıyordum beni ona çeken birşey vardı ve geri çekilmiyordum. Biz ayrı insanların farklı dünyalarıydık. Beni mıknatıs gibi çekiyordu.

Arele yaklaştım sağdece yaklaştım.

Benim yaklaştığımı görünce daha çok bana doğru kaydı, artık benim dudaklarımı öpecek gibiydi ki bir anda oda yankılanan bir sesle beraber telefondan gelen bir zil sesiyle durduk.. sesin telefondan olduğunu fark ettiğinde bir küfür mırıldandı benden uzaklaştı ve telefonu cebinden çıkardı.

Cebinden telefonu çıkarınca sesini değişerek konuştu. Sesi daha sert çıkıyordu. Az önceki yumuşak ifadesi yok olmuştu.

"Ne?"

Cevap telefonun diğer ucundan gelirken gözleri kısıldı ve daha dikeldi

*Cevap gelirken kaşları gerildi, daha sonra yine konuştu*

"Nerde?"

Cevap gelirken yüzünde şimdi bir katil gibi bir ifade belirmeye başlamıştı.. sonra da devam etti.

"Tamam, şimdi geliyorum.."

Telefonu kapatmanın sesi duyuldu sonra yine bana döndü ve bir nefes içine çekip konuştu.

"Gitmem gerekiyor küçük hanım.."

Elini boynuma tekrar götürdü ve hafifçe okşadı.

"Yorucu bir gün beni bekliyor küçük hanım.. ama korkma, eve sağ salim döneceğim.."dedi ve

Beni gözleriyle takip ederken onayladı ve ardından kapıya doğru yürüdü.

"Seni sonra görürüm küçük hanım.."

Dediğinde kapıdan çıktı ve kapının kapanışıyla beraber git

ti.

♟️

Merhabalar 🩷

Kendimi şu an bölüm sonu canavarı gibi hissettim.:))

Sizce Alissa durumu hemen kabullenecek mi ?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm ✨