"Bilirim aydınlık için karanlık da gerekli"

*Cahit Zarifoğlu

♟️

Arel yavaş bir şekilde gülümsedi ve sonra da ona eliyle bir işaret yapıp kapıya yöneldi.. kapıyı açtı ve çıktı, sonra da kapıyı yavaşça kapadı..

Giden arel'in arkasından kapanan kapıyla evde artık sadece ben kalmıştım, ne yapacağımdan emin değildim, şimdiden çoktan yoran günün verdiği yorgunluk ile kanepeye doğru çöktüm.

Odadaki sessizlik içerlediğinde derin bir nefes vererek kanepeye yaslandım. Gözlerim kapalı halde düşünüyordum, düşüncelere dalmışken bir anda kapının tekrar açıldığını fark ettim.. sonra tekrar kapıda ayak sesleri yankılandı.

Ayak sesleri tekrar arttığında derin bir nefes vererek gözlerimi açtım ve sesin sahibinin kim olduğunu görmek için oturduğum yerden doğruldum.

Odadaki kapının hala kararlı bir şekilde açıldığını görünce ve ayak seslerinin içerisi doldurduğunu görünce yeniden gerildim, sonra kapının açılıp içeride birinin girdiğini gördüm... sessizce bakıyordum ve korkmuştum.

Artık içeride giren kişinin kapıdan girdiğini görünce iyice gerildim, sonra ise kapıdan giren kişinin yüzünü ve bedenini fark ettim, bir nefes çektim ve onun kim olduğunu fark ettim.. korkunun da yerini rahatlamaya bıraktım.

"Sen gitmemişmiy-"

Daha sen sözünü bitirmeden o benu kolumdan çekti ve sonra dudaklarımı dudaklarına yerleştirdi.. dudaklarım onu ilk kez öperken dudaklarımı iyice kavradı.. dudaklarımín onu çektiğini hissettim.. bir süre sonra dudaklarımdan ayrılıp yanaklarımı yokladı.

Dudaklarımdan ayrılırken bir süre yanaklarımı yokladı, sonra derin bir nefes verdi ve sonra konuştu

"Seni özledim küçük hanım.."

Arel birden konuşunca gözlerimi açtım ve ona şaşkın bir bakışla baktım. Derin bir nefes alıp devam ettim.

"Evet küçük hanım.. yarın biz evleniyoruz .. ve sen artık benden sonra hiç bir erkeğe bakmayacaksın.."

"A-ama çok erken değil mi " dedim

Sesinde yumuşak bir tonla ve bakışları sabit bir şekilde beni incelerken devam etti.

"Hayır küçük hanım.. çok erken değil.. çünkü ben artık sana aitim ve sen de artık bana aitsin.."

Derin bir nefes vererek devam etti.

"Hatta artık vücudun tamamen benim.. kimseye el sürmeyeceksin, kimseye o dudaklarını vermeyeceksin.. benimsin.. tamamen benimsin küçük hanım.."

Bir süre devam ettiğinde sonra birden eliyle yüzümü okşadı ve devam etti.

"Yani artık tamamen benimsin.. kimseye bir yerini göstermeyeceksin, birinin tek bir parmağı bile sana dokunamayacak.."

Elini yüzümde gezdirmeye devam ediyordu, sonra tekrar konuştu.. ses tonu değişmişti.

"Bunu unutma küçük hanım.. artık sen tamamen benimsin.. bedeninde yer alan her yer.. hepsine sahip olacağım.."

geri adım attım "madem yarın evleniyoruz evlenmeden bana sahip olamayacaksın" dedim .

Ben geri adım atınca Arel da bir adım ileri çıktı ve sonra devam etti.

"Ne demek istediğini anlıyorum küçük hanım.."

Kısık bir sesle devam etti.

"Ve eminim yarın geceyi sabırsızlıkla bekleyeceksin.."

♟️

Merhabalar

Bölüm biraz kısa oldu idare edinn yola cıkıcaz anca yetiştirebildim . Yolda bölüm yazarım belki. 7 saat nasıl geçecek yaa.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.🤩