Yanan gözlerimi ağır ağır açtım . Boğazım çok kurumuştu hafif bir öksürdükten sonra heryerimin ağrıması ile sertçe yutkundum. Annemin elini saçlarımda hissetmemle gözlerimi ona dikip hafif bir şekilde gülümsedim dolan gözlerle "iyimisin kuzum çok korktuk . Yavuz doktoru çağır Zeynep uyandı." Kaşlarımı çatip güçlü durmak istercesine " Hadi ama anne iyim ağlama yeter ." Elininin tersiyle göz yaşlarını silip "tamam tamam ağlamam sende bizi çok korlutun be kızım ama iyisin dimi ?" Bende başımı olumlu anlamda salladım " bomba gibiyim anne " kıkırdadığım sıra başımda küçük bir sızı hissettim ama anneme belli etmeden hızla açılan kapiya döndüm. Beyaz önlüklü 1.90 boylarında fazlasıyla yakışıklı bir adam girdi odaya şuan bile ergenlik hormonlarimin çalışması büyük mucize . "Günaydın ufaklık. Nasıl hissediyorsun?" Soğuk ses tonuyla sorduğu soruya bende aynı tonda karşılık verdim " iyi hatta bomba gibi . " Gözlerini gözlerime dikip yanıma adımladı önlüğün cebinden çıkardığı feneri gözüme tutu . Anneme bakıp " teyze yardım eder misin? " Diye sordu annemde tabi anlaminda başını sallayıp bana doğru geldi onların yardımıyla oturur vaziyete geldim . Doktor tekrar ayaklarımın dibine gelip sarılı olmayan sağ bacağımı yavaş hareketlerle okşadı . Ne evet adam resmen okşuyordu . Ayağımı hafif bir oynayiyla geriye çektim . " Ne yapıyorsunuz ?" Diye sordum çatık kaslarimla . Cevap bile vermeden yaninda duran hemşireyle konuştu . "Bir serum daha verin kendine gelsin. " Daha sonra annem ve babama dönüp "lütfen eve gidip bir duş alıp kıyafetlerinizi degiştirin perişan oldunuz ben buradayım kızınız bana emanet sonra tekrar gelirsiniz" anneme dönüp yanına gitti annemi kolunun altına çekip "hadi ama teyze bana güvenmiyormusun enistemi de al git ufaklık bana emanet merk etme." Ne teyzesi ne eniştesi annemde ona gülerek bakıp "güvenmez olurmuyum Eren hakkini helal et o kadar ilgilendin. Biz gidelim en geç bir saate döneriz olur mu kızım sana emanet ." Anneme anlam vermek istercesine baktım . " Anne ?" Dediğimde solugu yanımda aldı babamda ortalıkta yoktu " efendim kuzum?" Eren diyen adamı gösterip başımı salladım. "Haa Eren mi o benim amca kızımın oğlu kocaman olmuş maşallah o seni kurtardı kızım bir iki saate de bakar biz gelne kadar olur mu dayanirsin dimi ?" Başımı olumlu anlamda sallayıp "tabi ki anne siz gidip biraz dinlenin buradayım zaten malum bu ayakla kacamam merak etme sen ." Kıkırdayip anneme göz kirptim . Oda anlima küçük bir öpücük kondurup "kendine iyi bak birşeye ihtiyacın varsa Eren'e söyle olur mu?" Burnumu çekip tamam dercesine başımı salladım. Annemde çantasını alıp odadan çıktı. O ukala doktorla beraber kalmıştık . Bana ufaklık diye soru soran doktor bu doktormuş. Kollarını göğsünde birleştirmiş öylece beni izliyordu . Bende kahve gözlerimi onun acı kahve gözlerine dikince ne var dercesine başımı salladım "susamadin mi ?" Su falan istemiceksen gidicem de . Ah doğru salak Zeynep çocuk seni niye beklesin "şey aslında susadım ama süt içme şansım var mı ?" Yüzüme bakıp güldü yanlış birşey mi sormuştum ama güzel gülüyordu üstelik gündelik hayatta görsem kessinlikle subay falan derdim o kadar güzel bir vücudu vardı . Ay Zeynep kendine gel sanane elin oğlunun vücudundan. Kendimi toparlayıp çatık kaslarla ona baktım " süt mü ? Kaç yaşındasın sen dalin kolanya , süt. Büyümeyi düşünüyormusun ?" Diye sordu ukala sanki onu çok ilgilendiriyormuş gibi bende ona karşılık vererek güldüm " bunun seni ilgilendirdiğini düşünmüyorüm doktor . Eğer süt içemiceksem normal bir doktor gibi söyleyebilirsin ." Yüzü tekrar sert halini alinca bana doğru geldi "seni ufaklık tabi ki içebilirsin yoksa büyümesin dimi ama sademi yoksa çilekli falan mı olsun ?" Diye sordu ciddi bir edayla hiç bozuntuya vermeden " çikolatalı yada kakolu fark etmez yoksa su da olur ." Tamam dercesine başını salladı ve odadan çıktı.

Gideli yaklaşık yirmi dakika olmuştu bile bir sütü alıp gelmek bu kadar zor olmamalı dimi . Ah oturduğum yerden yanda duran masaya uzanıp suyu alabilirmiyim diye düşünüyorum on dakikadır artım pes edip sol kolumla suya uzansamda boş gibi görünüyordu. Son kes denediğimde de olmadı bende pes edip öylece oturdum . Oda o kadar sesizdi ki çalan telefonla irkildim. Telefonda masanın üstündeydi uzanamayacağım için pekte umutsamadim gözlerimi tavana diktim öylece tavana baktım muhtemelen arayan ya Emir ,Can yada Şeymaydı . Herhalde on defa falan çalmasına rağmen ulaşamadığ telefonumu umursamadan tavana bakıp saçma sapan şeyler düşünüp durdum. İki dakika sonra tekrar ısrarla çaldı telefonum, yanımda duran yastığı alıp telefona olduğunca sert fırlattığım gibi telefon yere çarpıp kapandı . içimin rahatlamasiyla susuzluğum tekrar yüz gösterince bu adama güvenmemem gerektiğini bilmeliydim . Nasıl uznair vaziyete gelicektim ah lanet olsun ... Öyle oturur vaziyette yaklaşık bir saat oturdum . Sonunda çalan kapı sevinçte o tarafa dönmeme neden olmuştu "buyrun" diyebildim kısık bir sesle kapının kolu hızla aşağıya çekilip kapıda aynı hızla açıldı. İçeri o doktor girdi nefes nefeseydi gözleri beni bulunca " kusura bakma ufaklık seni tamamen unutmuşum . Bana çok saydın mi ?" Hiç şaşırmamalı öz annem ve babamın da beni o hastanede unuttuğu gibi oda beni burada unutmuştu. Dudaklarımı ıslatıp konuştum "sorun değil doktor fazla takma kafana o kadar işin arasında bide annem beni sana emanet etti ." Kaşlarını çatip konuştu "annem gelmedi mi ? En geç bir saate burada olucagini söyledi ." Hayır anlamında başımı salladım babamı severdim annemi de ama öz kızları evde değilken "aramami ister misin?" Diye sordu "olur ama yanlışlıkla aramış gibi yaparsanız ." Başını olumlu anlamda salladı açık olan kapıyı kapatıp yanıma doğru geldi boş olan sandalyeyi çekip oturdu . Boynunu çıtlatı . " Çok yoruldum bugün eve gidip dinlenicem ufaklık ." Olumlu anlamda başımı salladım " ah hala su vermedim sana dimi " gülüp hayır anlamında başımı salladım bardağı su doldurup dudaklarıma doğru getirdi üç yudum aldıktan sonra geri çekildim fazla soğuktu. "Aricakmisiniz ?" Birşey demeden telefonu çıkartı annemi arayıp sesi hoparlöre aldı çalıyordu. Gülen bir ses "alo " dedi "alo yenge hasan orada mi acaba verir misin ?" Ses gelmedi " Eren oğlum benim Elif teyzen yanlış oldu herhalde." Bana baktı . "Ah teyze kusura bakma yanlış olmuş ." Annem gülüp " yok oğlum ne kusuru Zeynep nasıl baktın mı hiç." İsmimi almıştı "anne hadi ama kapat şu telefonu yoksa küsüp tekrar giderim" diye bir ses yükseldi telefondan Eylüldü öz kızı hfif bir sırıtmayla yüzüne baktım "iyi gibi teyze gelmicekmisiniz ben gidicem bakicak kimse yok Zeybep 'e " diye sordu doktor Eren " yok oğlum gelemicez kalsın birşey olmaz zaten alışık bu duruma ." Beyninde yankı yapan cümlesi ağlamak için gülmem hepsi acının iziydi. "Tamam teyze sen bilirsin iyi günler." Der demez telefonu kapattı ve yatağın boş olan bir köşesine fırlattı. Başını iki elinin arasına alıp saçlarını karıştırdı "i-iyimisin doktor" diye kekeledim . Cevap vermedi bir süre daha sonra sadece başını salladı. Biraz öyle bekledi sonra saçlarını tekrar karıştırıp başını kaldırdı tam gözlerimin içine baktı "sen ?" Diye sordu gülüp " iyim hemde bomba gibi doktor." O benim aksime çok ciddiydi . Çalan kapıyla gözlerini benden alıp kapıya doğru baktı "gel Ali gel " bende kaşlarımı çatip kapıya baktım . Önce kapı ağır ağır açıldı " oğlum insan bı yardıma gelir ." Diye söylenen biri elinde bir koli sütle içeri girdi Eren domtorun aksine orta boylarda orta kilolu ela gözlü düzenli bir doktora benziyordu Ali doktor . Eren doktor ayağa kalkıp onun yanına doğru gitti "sanki ne taşıyor "diye söylenip elindeki süt kolisini alıp masanın üstüne bıraktı . Bana bakıp telefonunu elime tutuşturdu " bak ufaklık buraya numaranı yaz tamam mı ben seni ararım arada . Üstelik bu aksma Ali doktor nöbetçi ne olursa olsun onuda arayabilirsin ." Sonra Ali'ye dönüp telefonunu istedi onuda bana verip "evet bumarani ikisine de yaz biz kaydederiz . Üstelik telefonun nerede?" Diye sordu bu seferde . " Çok fazla çalınca yastıkla yere düşürdüm herhalde masanın altındadır ." Der demez hızla iki telefona da numaramı girip uzattım Ali hemen telefonunu alıp "geçmiş oldun Zeynep " teşekkür edercesine başımı salladım . Eren ise masanın altına girmiş telefonumu arıyordu . Elini hızla birşeye atıp masanın altından çıktı. Kapalı olan telefonumu elime tutuşturdu. "Aç çaldiralim sende birşey olunca ararsın bizi ." Konuşmadım başımı sadece slaladim az önce ona rezil olmuştum . Üstelik bana üzülmüştü, kimsem olmadigi için bana bunu yapıyordu . Elime aldığım telefonun açma düğmesine basılı tutup açtım. Açılan telefonumun ekranında bir sürü cevapsız çağrı vardı . Açılan telefonumu gören Eren doktor Ali doktora " sen çaldır git kardeşim kızmasın o kadın yine ." Ali doktor hızla telefonumu çaldırıp çıktı bende numarasını Doktor Ali diye kaydettim . Ondan sonra telefonum yine çaldı ama bu Emirdi üzerine kapatıp Eren doktora baktım . Kaşları çatık beni izliyordu " merak etmiştir şimdi Emirin ." Diye söylendi . Cevap bile vermeden onun da çaldırmasını bekledim. Oda telefonumu çaldırınca hızla kapatıp ukala Eren diye kaydettim . Görmesin diye de hemen ekranı kapattım . Bir kaç dakika boyunca beni izlediğini hissettim. " Benim nöbet sürem bitti ama ne olursa olsun ara tamam mı ufaklık ?" Yine konuşmadım sadece başımı saklamakla yetindim . Derin bir nefes alıp koliden iki süt alıp usatti sonra açamiçağımı hatırlayıp birini yatağın üstüne koyup diğerini açıp elime verdi . "Teşekkür ederim doktor." Kaşları çatık "rica edetim Zeynep. Görüşürüz" der demez hızla odadan çıktı...

Umarım beğenirsiniz (⁠◕⁠ᴗ⁠◕⁠✿⁠)