Her insan gibi bende sevgi istemiştim bu kadar zor muydu sevgi bana gelemeyecek kadar uzak mıydı?

Neden kimse beni sevmiyor?

Bir hırsızı kimse sevmez !

Ama ben çocukken hırsız değildim o zaman neden sevilmedim neden sokağa atıldım neden dilendim!?

İsyanlarım çok fazlaydı ama ne önemi vardı ki?

- Yazardan

Efe merak ediyordu neden kendisini yemeğe çağrıyıpta ikizini çağırmadılar diye

Gece boyunca bunu düşünmüştü

Banu " Selma Efe bizde kalsa hem siz bir hafta iş seyahatinde iken tek kalmamış olur

Selma hanım Efe'nin öz oğulları olmadığını öğrenmesine rağmen hala Efe'yi öz oğlu olarak görüyordu

Ama gerçek ailesinden de ayırmak istemiyordu

Selma " Tabi kalabilir Banu'cum Dimi Kazım"

Kazım " Efe isterse kalabilir tâbiki de" dedi eşiyle anı düşüncelere sahip olan Kazım bey

Efe ise neden beni istiyorlar niye Şifa istemiyorlar diye düşünüyordu

Efe " Kalırım tabi" dedi Sinem'e daha yakın olmayı düşünerek

Aram " Sinem'e yakın olmayı aklından bile geçirme" dedi tehditkar bir şekilde

Sinem " Abi ya!" Diye isyan etti

Efe " Abi kardeşiz benden de kıskanmayım bir zahmet"

Çağrı " Efe'cim ne kadar kardeşimiz olsan bile Sinem bir tane o yüzden kıskanmamız normal" dedi gülerek

Efe ise düşünüyordu neden kimse Şifa'yı düşünmüyor yada konuşmuyor

Tolga " Efe gel kardeşim ben sana odanı gösterim annem senin seveceği bir şekilde odayı düzenledi "

Tekrar aklına Şifa geldi

Aklından geçen tek şey neden Şifa'yı anan yoktu

Tolga abisine kafasını sallayıp onayladı

Salondan çıkıp merdivenlerden üst kata doğru yürüdüler.

Efe " Abi bir şey merak ediyorum " diye söyledi

Soruk sormamak arasında kalmıştı

Tolga" Sor bakalım kardeşim "

Efe kararsız bir şekilde bir süre daha düşündü o sırada ikinci kattaki kendisine hazırlanan odaya gelmişlerdi

Efe şaşkınca odaya baktı gerçekten de herşey tam kendisine göreydi

Tolga odaya şaşkınca bakan kardeşine gülümseyip kapıyı kapatıp bilgisayar masasındaki sandalyeyi çekip oturdum

Tolga " Gel otur Efe konuşalım bakalım ne soracaksın?" Diye sordu

Aslında gece boyunca Efe'nin kaşlarını çatarak bir şeyler düşündüğünü görmüştü

Konun Şifa olduğuna emindi

Efe ise abisin sesiyle kendisine gelip yatağa oturdu abisi ise bilgisayar masanın önündeki dönen sandalyede idi

Kendisinden tarafa dönmüştü

Efe " Abi ben anlamıyorum neden bu yemekte Şifa yoktu neden o yokmuş gibi davranıyorsunuz?" Diye sordu merakla

Tüm gece bunu merak etmişti

Tolga ise tahminin doğruluğu ile hafif tebessüm etti

Tolga " Efe Sinem'i biliyorsun çok kırılgan bir kız eğer yemeğe Şifa gelseydi üzülecekti bizim onu sevmeyeceğimizi düşünerek kaç defa ağladı bilmiyorsun annem ve babam hatta hepimiz onu sevdiğimizi söylesek bile Sinem öz kızını seveceksiniz beni de unutacaksınız diyordu " dedi derin bir nefes aldı

Sinem içindi demek diye geçirdi içinden

Tolga " İşte Sinem üzülmesi ile abimler kardeşlerim öz kardeşimizden nefret etmeye başladılar onu yüzünden üzüldüğü için çok saçma bana göre de annem ne kadar Şifa'yı tanımak istese bile babam ve abilerimiz istemedi annemde onlara saygı duymak zorunda kaldı"

Efe " Anladım abi " dedi mutsuz bir şekilde

Şimdi Şifa'yı daha iyi anlıyordu neden kimseye gerçekleri söylemediğini daha iyi anlamıştı

Tolga " Ama ben ikinci bir kız kardeşim istiyorum bu yüzden yarın yanına gideceğim en azından onu tanımak istiyorum seninle iyi anlaştı gibi "

Efe gülümsedi evet çok iyi anlaşıyorlardı

Efe " Evet ikizim olduğu için olmalı "

Tolga" Haklısın "

Efe " Abi ben uyuyum artık iyi geceler " dedi yorgun bir şekilde

Tolga kafasını sallayıp kardeşini onayladı ayağa kalkıp saçlarını okşayıp odadan çıktı

Onur tüm gece boyunca Efe burada gelince beni unuturlar mı diye düşünmeden edemiyordu

Ama annesinin ve abilerinin davranışlarından bu mümkün olmayacağını anladı

Onur da Şifa'yı merak ediyordu. Acaba üvey de olsam beni sever mi? Diye düşünüyordu

Banu hanım ise Sinem'i üzmemek için ne kadar diğerlerini kabul etmiş olsa bile Şifa'yı düşünmeden edemiyordu

Şifa ise evine gitmişti ama gece boyunca uyuyamamıştı düşünmekten gözüne uyku girmemişti

Sabaha karşı uykuya dalmıştı ama kısa sürede geri uyanmıştı

Sinem ise Aram abisiyle güzel bir uyku çekmişti

Sinem huzurla uyuya bilirken Şifa tetikte uyurdu

Sokakta kaldığında hep öyle uyurdu artık alışkanlık olmuştu

Şifa sadece öz ailesini merak etmişti ve birazda umutlanmıştı içindeki hala sevgiye aç olan o çocuğu doyuracak bilecek sanmıştı

Umut insanı hemen çok mutlu ettirir hayaller kurdururdu ama bir o kadar da üzerdi o hayaller yıkılması ile ortada bir hiçlik bırakırdı

Yıkıp geçerdi acımasızca

Şifa nedenini bilmediği bir şekilde restoranta gitmek istemiyordu

Bu yüzden restoranta yakın olan spor salonuna gelmişti burası da kendisine aitti daha doğrusu Kızıl Gölge'ye aitti

Spor kıyafetlerini giymişti kızıl saçlarını topuz yapmıştı

Olkan ise aklında hala kızıl saçlı o kızı çıkaramıyordu

Kadınları sevmezdi hepsinden uzak durdu hepsi annesi gibi sürtük gözükürdü gözünde

Ama o kızın başlıklarındaki masumluğu görmüştü hayata karşı yaşama inancı olmadığını da görmüştü

Olkan Kansız ilk kez bir kızdan etkilenmişti!

Tüm gece onu düşünmüştü ama daha önemli işleri vardı şu Kızıl Gölge denen herifi bulması lazımdı parasını çalmıştı

Ama ne kadar çabalarsa çabalasın tek bir iz bile bulamıyordu

Gerçekten de işinde çok iyiydi Paris'in en çok aranan suçlusu olması normaldi

Onu bulursa öldürmeyecekti kendisini için çalışmasını isteyecekti

Ama sorun şu ki bulamıyordu

Pes etmeyecekti belki yine de umudu da yoktu bulamayacaktı

Sabaha kadar aklından kızı aklından çıkarmak adına spor salonuna geldi

Burasını kimindi bilmiyordu ama pekte umurunda değildi

Unutmak için geldiği salonda o kızı görmeyi beklemiyordu kulağında kulaklar ile spor yapan kıza baktı

Zayıf sandığı kızın kol kaslarını görünce şaşırdı karın kaslarını saymıyordu bile

Yutkunup ondan uzakta olan koşu makinesine geçip koşmaya başladı. Tabiki de karşındaki kızı net görmek için koşmuştu

Kızı izliyordu kızın bundan haberi yoktu

Barfiks çeken kızdan gözlerini çekmiyordu bir süre sonra kız barfiks çektiği demirin üzerin çıkıp bacakları ile demire geçirip aşağıya bıraktı kendisini baş aşağıya duruyordu

Saçımdaki tokanın düşmesi ile saçları açılmıştı ama kız bunu takmadan spor yapmaya devam etti

Kızın yanına gelen adamla kaşlarını çatarak koşu makinesini durdup onlara baktı kız durmuş baş aşağıya adama bakıyordu kulaklığı çıkarıp boynuna taktı

Dudak okuma bildiğim için dikkatle onlara baktım

Şifa" Bir sorun mu beyefendi?" Diye sordu kız

Murat " Adım Murat hayır sadece tanışa bilir miyiz acaba?" Diye sordu yılışık bir şey

Olkan sinirle elleri yumruk yaparken kızın vereceği cevabı bekledi

Şifa ise bu yılışık adama göz devirdi

Şifa " Sevgilim kızar beyefendi iyi günler" dedi yalandan ve kulaklığını taktı

Murat bu kadar güzel kızın sevgilisi olmasını normal bulup yanından ayrıldı durduk yere başına bela almak istemiyordu

Olkan ise kaşlarını çatarak kıza bakıyordu sevgilisi olduğunu bilmesi onu deli etmişti ama bir yandan da sadakatli kızmış diye geçirdi içinden

Yine de hala kızın sevgilisi olduğu konusuna takılı kalmıştı sinirle spor salonundan ayrıldı

Tolga ise restorana gelmişti Şifa ile konuşmak istiyordu öğlen olmasına rağmen hala gelen kızla burada çalışanlardan birisine sordu gelemeyeceğini öğrenmesi ile hesabı ödeyip restorantan ayrıldı

Efe ise tüm gün abilerinden dolayı Sinem'e sarılamamıştı bile

En sonunda sinirle evden çıkmıştı

Telefonu açıp İkiz Kiraz diye kaydetmiş olduğu ikizini aradı

Şifa ise spor salonundan sonra geri eve geçmişti Efe'nin onu araması ile hemen telefonu açtı

Şifa " Oo Efe bey siz beni arayıp sorar mıydınız?" Dedi alayla

Efe " İkiz ya bu abileri sevmedim ben beni Sinem'e yaklaştırmıyorlar restorana geliyorum bir yerlere gidip eğlenelim "

Şifa " Restoranda değilim evdeyim konum at gel bir şeyler yiyip lunaparka gidelim "

Efe " Sen mi yapacaksın yemekleri "

Şifa" Evet hazırlar hızlı gel "

Efe " Uçuyorum! Hemen konumu yolla "

Şifa gülüp telefonu kapattıp konumu attı hazırlamış olduğu yemeği küçük bahçesini çıkardı

Masayı hazırlayıp bahçe kapısına baktı Efe'yi bekledi

Efe ise gelen komunla hemen bir taksiye binip Şifa'nın evine doğru gitti

Sinem ise odasında film setinden güzel bir film seçmişti abileri ile izleyecekti

Telefonu açıp Sevgilisini aradı

Efe daha Şifa'nın evine varmadan gelen telefonunu açtı

Sinem " Aşkım film izleyeceğiz sende gelsene hem nereye gittin sen?" Diye sordu merakla

Efe ise karasız kaldı ama ikizi ile vakit geçirmesine de kızmaz diye düşünerek konuştu

Efe " Şifa'nın yanına gidiyorum ikizimle takılacağım biraz akşam gelirim"

Sinem ise duyduğu isimle biraz durgunlaştı

Sinem " Tamam görüşürüz sevgilim"

Efe " Görüşürüz sevgilim"

Sinem ise düşündü Şifa bu eve gelirse kimse onu sevmez diye geçirdi içinden

Efe bile şimdiden onu sevmişti kendisi yerine onu seçmişti buna üzülmüştü

İlk kez birisini sevmemişti hayatını ailesini elinden alacağına korkuyordu

İlk kez keşke o da kazada olsaydı da ölseydi diye geçirdi içinden ilk kez birisinin ölmesini diledi

Daha fazla oyalanmayıp filmle beraber sineme odasına geldi. Çağrı abisine filmi verip hemen Tolga abisi ile Oğulcan abisinin arasındaki boş koltuğa oturdu

Çağrı abisi Oğulcan'ın yanına oturmuştu

Sinem Tolga abisine döndü hemen

Sinem " Abi bugün nereye gittin?" Diye sordu merakla

Tolga " Hiç güzelim öyle dolaştım biraz " dedi geçiştirerek

Restorana gittiğini öğrense üzüldü kardeşini biliyordu bu yüzden yalan söylemişti

Sinem " Akşam Lunaparka gidelim"

Oğulcan " Süper olur"

Çağrı " Bence de Aram abimde gelir"

Sinem " Onur nerede kaldı ya filmi izlemek istiyorum ben "

Onur o sıra mısırlar sinema odasına gelmişti

Onur " Geldim prenses" dedi neşeyle

Hepsi mutlu bir şekilde film izlediler

Efe akşama kadar Şifa'nın evinde Şifa ile eğlenmişti

Şifa uzun zaman sonra kahkahalar ile ilk kez gülmüştü

Akşam ise lunaparka gideceklerdi

Efe " Şifa ya bu ne ya böyle çok çirkin oldu" dedi isyan ederek

Yarım saattir Şifa Efe'ye makyaj yapıyordu joker makyajı Efe'ye yakışmıştı

Şifa " Tama Joker oldun artık sana Joker diyeceğim" dedi gülerek

Efe " Bende sana sincap diyeceğim diyeceğim"

Şifa " Peki anlaştık" diyip güldü

Efe de onunla gülmüştü

Artık onlar Joker ve Sincap olmuştu

Akşam olmaya başlarken Sinem hemen sevgilisini aradı ama ulaşamadı

Efe Şifa ile eğlenirken şarjı bitmişti telefonu şarja takmayı da unutmuştu

Şifa hazırlanıp telefonu alıp cebine koydu kulaklığı boynuna taktı her zamanki gibi

Efe " Merek ediyorum motor kullanırken bile takıyorsun kulaklığı neden takıyorsun?" Diye sordu merakla

Şifa " Yüksek seslere hassasiyetim var o yüzden bu kulaklık özel bir yapım sesleri yine duyuyorum ama kulağıma zarar vermeyecek bir şekilde"

Efe " Vay be bende Sinem'e haber verim çıkalım " dedi telefonu alıp ama açamadı şarjı bitmişti telefonu şarja taktı o sırada cevapsız aramayı görmüştü hemen Sinem'e döndü

Sinem yarım saat önce cevap vermeyen sevgilisi araması ile hemen telefonu açtı

Sinem " Efe aradım ulaşamadım iyi misin eve geliyor musun? Biz dışarıya çıkacağız sende gelsene " dedi hızla konuşarak

Efe" İyiyim güzelim şarjım bitmiş bende yeni gördüm siz gidip eğlenin ben ikizimle takılacağım haber vermek için aramıştım "

Sinem bozulmuştu ama belli etmeyerek konuştu

Sinem " Peki iyi eğlenceler görüşürüz "

Efe " Görüşürüz dünya güzelim "

Tesadüfen lunaparkta karşılaşacakları bilmiyorlardı

Gece herkes için güzel geçmeyecekti

Bu gece uzun zaman sonra ilk kez yaraları bir kuş tekrar ağlayacaktı

- Şifa Yara Bozoğlu

Uzun zamandır ilk kez bu kadar mutluydum

Gülmek ne güzelmiş çok özlemişim gülmeyi

Çok gülen çok ağlar derlermiş umarım bu gülmemin sonucunda ağlamam

Efe ile evden çıkıp motora bindik. Ona kaskı verdim kaskı taktı bende kulaklığı takıp motoru çalıştırdım Efe arkama binmesi ile hızla sürdüm

Lunapark az kalmış ikem çevirmeye takıldık motoru kenarıya çekip durup polislere baktım

-" Kulaklığı çıkar bacım " dedi içlerinden birisi ana yolda çok fazla ses vardı çıkaramam

" Abi yüksek sese hassasiyetim var çıkaramam " dedim normal bir şekilde

-" Allah'ım ne kadar yalan varsa bizi buluyor çıkar şunları böyle motor mu kullanılır!" Dedi sertçe ama kulaklık sayesinde normal geldi

Derin bir nefes alıp kulaklığı çıkarıp verdim müzik çalmıyordu zaten trafikte dinlenmezdi

Hızla yanımızdan geçen arabaların sesi yüzünden kulağım çınlamaya başladı

-" Ehliyet ve ruhsat ver kardeşim" dedi yüzümü buruşturdum seslerden dolayı canım yanıyordu

Ehliyet ve ruhsatı verdim ama geçen araçlar yüzünden canımın acısı ile inledim polis elimdekileri alamadan düşürmüştüm hızla ellerimle kulaklarımı kapattım

" Bakın yalan söylemiyorum lütfen kulaklığı verir misin?" Dedim acı içinde

Efe çoktan inmiş bile kulaklığı bana uzatan polisten alamadım Efe alıp takmıştı hala canım yanıyordu

Yere düşürmüş olduğum ehliyet ve ruhsatı polis alipy almıştı

-" herşey yolunda buyurun Kusura bakma ufaklık çok fazla yalan söylen oluyor" dedi uzattıklarını Efe almıştı

Ben hala canım acıdığı için dişlerimi sıkıyordum

" Sorun değil siz de görevinizi yapıyorsunuz" diyip motoru çalıştırıp oradan uzaklaştım

Ama hala kulağım ağrıyordu

Efe " İyi misin Şifa?" Dedi sordu endişeyle

Dikiz aynasından ona baktım

" İyiyim Efe sorun yok " dedim normal bir şekilde

Lunaparka gelince motoru park edip ikimizde indik burada çok fazla ses vardı bu yüzden asla kulaklığı çıkaramazdım

Efe acaba yanında kulaklık ile gezmenden rahatsız olur muydu? Herkese onu rezil ettiğimi düşüne bilir mi acaba?

Bilmiyorum yaşayıp göreceğiz

~ Bölüm Sonu ~