Yanlızlık

9 Harften oluşuyor

Ama acısı çok büyük

Hiç başka bir hayatınız olsun istediniz mi?

Başka bir hayat mı istiyorsun?

Seni yaşattığım bir hayat istiyorum ben seni koruyamadım özür dilerim beni affet lütfen

Sen kendini bile koruyamayan aciz bir ucubesin bir bebeği asla hak etmedin anne olmak senin neyine ha!

Onu dinleme biz öyle değiliz! dedi küçük ben ona döndüm

Üzerinde bembeyaz bir elbise vardı çok tatlıydı

Ama benim çocukluğum ölmüştü bu yüzden kefen gibi bembeyaz bir elbise giyerdi hep

Yine çatının penceresinden çıkmıştım

Ev bomboştu gürültü yok emir veren yok zorla dokunan yoktu

Kapı kilitliydi yine de bu evde güvende değildim. Sürekli sokakta evi nöbet nöbet izleyenler vardı uyuduğum an gelmek için

İnsanlar pislik! Dedi küçük halim sokakta karanlıkta belli olmadığını sanarak beni izleyen piçe bakarak

Beni korumadın! Beni yanlız bıraktın yanıma gel sen annesin evladının yanına gel ! Diye bağırdı zihnimdeki küçük bebeğim

Onu korumadım! Ben nasıl bir anneyim! Ben anne olmayı hak etmiyorum!

Bizim suçumuz değildi daha çok küçüktük

Diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı

Ama başaramadı ben yine çatının ucunda durmuştum

Yanıma gel korkuyorum beni koru!

Onu dinleme!

Napacağım neden yaşıyorum ki? Onun yanına gitmek istiyorum

Hey sakin böyle bir şey yapma! Benim için yapma kendini öldürecek kadar güçsüz müsün?

Artık dayanamıyorum baksana herkes peşimizde kimileri bedenim kimileri canımı almak için hazırda

Sivil polisler peşinde olduğu sürece sana zarar veremezler

Polisler mi? Daha önce ihtiyacın varken neredeydiler?!

Yeter! İkiniz de susun artık!

Haklıydı ikisi de!

Ne yapacağım şimdi? Ölmek istiyorum !

Soğuktu hava rüzgar saçlarımı uçuşuyordu üzerimde sadece bir tişörtle eşofman vardı

Üşüyordum zatne daha soğuk günlerde kalmıştım

Yaşamak için bir amacım bir isteğim yoktu

Elinizde ne varsa hepsi gidince yaşamak istemezdi insan

Bir çöplüğün içindeyim sanki çıkış yoktur nasıl girdiğimi bilmiyorum doğduğum günden beri buradayım

Gözlerimi yerden çekip çevreye baktım. Dikkatimi çeken sadece Savaş hocaydı yine balkonun ışığını yakmadan balkon kapısına yaslanmış bana bakıyordu

Benle derdi ne bilmiyorum?

Tek bildiğim bir amacı olduğu idi !

Sadece iki saniye bakıp gözlerimi ondan çekmiştim

Bazen hocalar bana deha gibisin derdi

Sadece dersler ve kitaplarla ilgilendiğim içindir. Siz düşünmemek için hiç ders çalıştınız mı?

Ya da geceleri odanıza siz uyurken gelirler korkusu ile sabahlara kadar çalıştınız mı?

Ben çok fazla yaptım her zaman yenildim her zaman bir yolunu buldular

Burası bizim evimiz değil mi? Diye sordu küçük ben

Ona baktım hala gözlerinde ışıltı vardı.

Burası bizim cehhennemimiz diyemedim

Saat kaç oldu? Bilmiyorum ama ben eve geleli uzun zaman oldu teyzem geldi gidelim dedi onunda hayatını mahvetmek istemiyorum

Hayır dedim tabiki de amcam denen şerefsizler geldi ama onları da eve almadım

Dedem neden mendebur ölmeden önce evi bize vermişti çocuklarının içinden en zeki olana işleri devir etmişti

En zeki olan mendebur babamdı ona baba denmezdi!

Ne kadar zeki olsa bile gözü paradan başka bir şey görmezdi

Birde annemden

Anenme aşık olduğunu iddia ediyor ama sürekli bana dokunuyordu!

Annem denen piç ise her önüne gelenle birlikte olurdu kendi isteğiyle yapardı ben istemezdim

Beni zorla verirlerdi

Hepsinin gözünü para hırsı bürünmüştü

Sadakat sevgi diye bir şey yoktu sadece para vardı onlar için

Düşünmek istemiyorum bazen ise sadece unutmak istiyorum ama olmuyordu

Ne bu acıları unuta bilirim ne de bedenimdeki bu kiri temizleye bilirim

Çok kirliyiz dimi? Hadi banyo yapıp temizlenelim dedi neşeyle

Çocuklar hep masumdur hep sevgi görmek ister sevgiye açtırlar

Çocuklar üzülse bile kısa süre de mutlu olmayı başarırlardı

Keşke banyo yapınca geçse geçmiyor ki

Bir adım geriye çekilip arkamı dönüp açık pencereye doğru yürüdüm içeriye girip pencereyi kapattım

Çatı katından aşağıya inip odama geçtim. Işıklar zaten yanıyordu. Kitaplığımdan kitap aldım odamın balkonuna çıktım

Balkondaki koltuğa oturup kitabımı okumaya başladım

Soğuğu aldırmıyordum

Kaçmanın tek yolu mezardı ama kısa süreliğine de olsa kitaplar sayesinde kaçıyordum

Kitap okuyarak dünyadan acılarımdam kopuk başka hayatların duygularını yaşıyordum

Aşk nedir? Bilmiyorum hiç aşık olmadım

Kitaplarda sürekli aşıklar vardı

Belki bir gün bizde aşık oluruz belki bir gün birisi bize sahip çıkar dedi umutla küçük ben

Bende umutun u'su bile yoktu aşık diye bir şey yoktur

Ailemin ne kadar aşık çiftler olduğunu gördüm. Aşık buysa benden uzak olsun

Beni öldürmüşken mutlu olmayı dileme!

Dilemiyorum ben mutlu olamam biliyorum

İnsan kaç defa ölebilir?

İnsan her nefes alışında ölebilirmiş!

Ben insan değilim hiç insan olmadım

Sabahın ilk ışıklarıyla kitabı bıraktım yine uykusuz geçen bir gece dahaydı

Huzurla uyumak ne demek?

Huzur ne demek? Hiç bilmiyorum

Sürekli korkuyla yaşamış sürekli acılarla boğuşmuştum

Sadece birazcık sevgi istemiştim!

Çok mu şey istedim?

Sen bebek katilisin! Sen sevgiyi hak etmiyorsun!

Sevgiyi hak etmiyor muyum? Sevgiyi hak mı etmem gerekliydi?

Sevgiyi hak etmek için napmam lazımdı?Sevgiyi kimler hak eder ki?

Bir katilin hak etmediği kesin!

Haklısın ben hak etmiyorum

Ben neyi hak ediyorum?

Ölmeyi!

Zaten yaşamak istemiyorumdum!

Bu kadar güçsüz müsün? İntihar ederek pes edenlerden mi olacağız?

Güçsüz müyüm?

Ah yine aklım karıştı mantıklı düşünemiyorum bile

Ayağa kalkıp içeriye girdim mutfağa geçtim. Kahvaltı hazırlayıp kendim tek başına yaptım

Okul olmadığı için evden çıkmak istemiyordum kahvaltıdan sonra bulaşıkları yaptım

Bahçeye çıkıp çiçekleri sulamaya başladım çok guzellerdi hepsini kendi ellerimle dikip büyütmüştüm

Koza'nın havalama sesi ile kafamı kaldırıp ona baktım çitlerin üzerinden atlayıp bana doğru geldi Biraz daha kafamı kaldırınca Savaş hocanın evden çıktığını gördüm

Geri Koza'ya baktım ayaklarımın dibinde bana sürünüyordu

Eğilip Koza'yı sevmeye başladım

Savaş " Çarşıda işlerim var Koza'ya bakabilir misin? " Demesi ile ona baktım

2 Saniye sonra geri Koza'ya baktım

" Tamam bakarım sorun değil"

Savaş " Sağol Ela isteğin bir şey var mı gelirken alabilirim?" Demesi ile şaşırdım

Bir şeye ihtiyacım yoktu. Ama ilk kez birisi soruyordu

" Hayır sağolun bir şeye ihtiyacım yok"

Savaş hocanın gittiğini gördüm Koza ile vakit geçirmek güzel olacaktı

Geri ayağa kalkıp çiçeklerin hepsini sulamaya devam ettim. Koza ise sürekli bana sürtünüyor yada bahçede koşup duruyordu

Çiçekleri sulama işim bitince içeriye girdim peşimden Koza da geldi kapıyı kapatıp kitledim

Eğilip Koza'yı sevmeye başladım

" Koza napalım sence?"

Havlamaya başladı

Onu anlamıyorum ama bu hali çok tatlıydı boynunda ismi yazan bir tasma vardı çok güzel duruyordu onda

Tüyleri yumuşacıktı büyük bir köpekti erkek olduğunu anlamıştım

Ayağa kalkıp üst kata çıktım peşimden geliyordu. İkinci kata gelince mutfağa geçtim

" Bugün galiba temizlik yapmam lazım cenaze işleri filanda olacak ev temiz olmalı"

Koza havladı ona bakıp hafif gülümsedim. Koza çok tatlıydı ev zaten temizdi bu yüzden çok işim olacağı sanmıyorum

Yine de temizliği yapmam lazımdı. Temizliğe başladım kısa sürede mutfağı bitirmiş oturma odasına gelmiştim

Her tarafı bir buçuk saatte temizlemiştim

Oturma odası koltuğa kendimi attım. Yorulmadım ama kolum ağrımış biraz Koza hemen kucağıma çıktı bana çok fazla yardımı olmuştu

Yüksek yerlere çıktığımda sürekli bezleri filan veriyordu. Düşmem için sandalyeyi bile tutuyordu

Eğitimli olduğu gerçektende belliydi

Kucağımdaki tüy yumağı haline gelmiş gibi olan koca köpeği sevdim zil sesi ile kucağımdan kalkıp hızla merdivenlerden indi bende kalkıp peşinden indim

Kapının önünde durmuş öylece kapıya bakan Koza'ya baktım

Tuhaftı kapıyı açmadım

" Kim o?" Diye sordum

Bars " Ela aç kapıyı!" Dedi kapıya sertçe vurarak korkuyla bir adım geriledim

Kilit sesi ile yedek anahtarı aldıklarını anladım hızla merdivenlerden çıkmaya başladım

Çatı katına geldim Koza da peşimden gelmişti kapıyı kapatıp kitledim dolabı kapının önüne ittim

Nefes nefese yere oturdum korkudan ellim ayağım titriyordu

Uzun zaman sonra bu korku tekrar vücudumu ele geçirmişti

Hep uyutulduğum için sadece uyandığımda hissettiğim acılar ile anlıyordum

Ama uzun zamandır hiç birinin zorla dokunmamıştı hep uyuyordum

Korkuyla çırpındıkça daha sinirlendikleri zamanlar aklıma geldikçe titremem artıyordu

Dolaba yaslanmış yere çökmüştüm Koza yanıma gelip yüzümü yalaması ile daha sakin olmuştum

Koza bana güven veriyordu

Bars'ın ıslık sesini duydum son dört yıldır duymamıştım

4 yıl önce

Evde tek başımaydım ailem amcamlara gitmişti

Korkuyorum her an birisi gelecek diye korkuyordum. Işıkları yatmamı babam yasaklamıştı akşam olmuştu

Karanlıktan korkuyorum çatı katında dolapla duvarın arasındaki küçük yere çökmüştüm

Titriyordum

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum hala dizlerimi kendime çekip kollarımı sarmış korkuyla bekliyordum

Ağlamak istiyorum ama gözümden yaş akmıyordu yutkunmak istiyorum ses çıkarırsam beni bulacaklar sanarak yutkunamıyordum

Karanlığın ve sessizliği bölen bir ıslık sesi oldu

Korkuyla daha fazla duvara sindim

Bu sesi biliyorum kuzenim Bars'ın sesiydi

Onlara zorla gittiğim günlerde bana zorla sahip olurdu sürekli ıslık çalarak gelirdi

Islık çalması benim bedenimi isteğini söylüyordu

Korkum kat kat artıyordu çığlık atsam yerimi bulurdu kimse bana yardım etmezdi

Ellerimle ağzımı kapatıp sesim çıkmamasını sağladım

Islık sesi gittikçe artıyor ve yaklaşıyordu

Çatı katının kapısı açıldı. İçeriye girdi ne kadar küçüle bildiysem o kadar küçülüp saklanmıştım

Bars " Ela eğer kendin bana gelirsen canını çok yakmam" dedi gülerek

Yalandı her zaman yalan söylerlerdi

Bars " Ela çık ortaya ben bulursam sonucu kötü olur!" Dedi öfkeyle

Gözümden akmayan yaşlar akmaya başlamıştı tır tir titriyordum

Bana dokunmalarını istemiyorum! Bana neden bunu yapıyorlar ben onlara ne yaptım!?

Adım sesleri dolaba geldikçe daha da korkuyordum

Bars" Yine dolaba mı saklandın küçük kedicik " dedi alayla karanlıkta dolabı açtı orada olmadığımı anlayınca sertçe kapattı

Benim olduğum yeri anlamıştı yakınımda idi gördü mü bilmiyorum karanlıktan görmüyor muydu?

Birden kolumdan çekilmem ile çığlık attım

Yüzüme vurması ile yere düştüm hıçkıra hıçkıra ağlıyordum

" B bars a Abi l lütfen y yapma i istemiyorum " dedim hıçkırıklar arasında

Saçlarımdan tutup sürüklemeye başladı beni dinmedi beni duymadı

Bars " Sana ne dedim seni bulursam kötü olur demedim mi!?" Diye bağırdı

Yatağın yanına gelince beni kaldırıp yatağa attı hemen geri kaçmaya başladım ama üzerime gelip boynumu öpmeye başladı

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum sesimi duyan yoktu ellerimi çok sıkıyordu kıracak gibiydi

Bars" Karşı koyma! Sen bir sürtüksün!" Diye öfkeyle bağırdı

Hala ona karşı koyuyor olmama öfkelenip üzerimde hafif doğruldu hala kaçamıyordum buna engel oluyordu

Kemerini çözdüğünü sesler yüzünden anlamıştım. Kaskatı kesildim deli gibi korkuyordum

Kemerini çözmesi ile üzerimden kalkıp vurmaya başladı

Dayağı tecavüze tercih ederdim

Sesimi çıkarmadım vurdu öfkesini çıkarıncaya kadar dövdü

Her tarafım kanadığına eminim canım yanıyordu bağırmak istemiyorum çığlıklarımdan daha çok zevk almalarını istemiyorum

Kemeri yere atması ile zarar zor ona baktım karanlıkta ne yaptığını anlamaya çalıştım

Bars " Bana karşı kormasan bu kadar canın yanmazdı Ela" dedi sesi boğuk geliyordu yada ben bilincimi kaybediyordum bilmiyorum

Üzerime geldi hareket edecek dermanım yoktu üzerimi yırtmasını en son hissettim sonrası karanlıktı

Şimdiki Zaman

Aklıma gelen anılarla korkuyla titremeye başlamıştım

Koza sürekli yüzümü yalayıp beni sakin tutmaya çalışıyordu

Kapıyı açmaya çalıştı ama kilitli olduğu anlayınca sertçe yumruk attı

Bars " Ela! Aç şunu sonuçları kötü olur !" Diye öfkeyle konuştu

Kapıya tekme atması ile hızla ayağa kalkıp camı açıp çatıya çıktım

Çatının ucunda durdum

Koza ise peşimden gelmişti eşofmanı çekiştirip beni geriye çekmeye çalışıyordu

Kırılma ve dolabın devrilme sesiyle camdan baktım

Bars bana zaferle gülümsüyordu

Korkuyorum gidelim dedi küçük ben

Korkuyla ona bakarken camdan çıkıp bana doğru geliyordu

Koza ona doğru havladı

Gözlerim sivil polislerin olduğu yere kaydı

Ah tabiki de onları oyalıyacak bir şeyler bulmuştur tabi

Koza'dan dolayı bana gelemiyordu. Sokağa baktım lanet olsun kimse mi yok!

Tâbiki de herşeyi düşünmüştür

Bars " Boşuna etrafına bakma! Sana yardım edecek kimse yok! Şu köpeği geri çek yoksa kötü olacak!" Dedi öfkeyle

Bize zarar vermesine izin verme! Dedi küçük ben

Korkuyu iliklerime kadar hissediyordum. Arkaya doğru bir adım attım şu an tam çatının ucundayım

Koza hala havlıyordu

Bars ise sinirle bana doğru gelmesi ile son kez aşağıya baktım sonra derin bir nefes alıp kendimi aşağıya bıraktım

Gözlerimi kapatmıştım yere çakılmayı bekliyordum ama birisi beni tutmuştu

Gözlerimi açtığımda Savaş hocayla karşılaştım

Savaş " Ela sen delirdin mi dikkat etsene! Ya sana bir şey olsaydı!" Diye sinirle konuştu

Beni yere indirdiğinde Koza yukarıdan havladı sonra kayboldu

Çok kısa süre sonra açık kapıdan geldi ben ise hala korkuyordum

Bars hala evdeydi eminim saklanıyordu

Savaş " Ela sakin ol geçti" dedi koluma okşayarak

Sakinleşmem için yapıyordu farklı bir amacı yoktu

Derin bir nefes alıp verdim bir adım geri çekildim

Bana dokunan elinden kurtulmuştum

" Şey içeride telefonum kaldı bana getire bilir misiniz?" Diye sordum

Yüzüne bakamıyordum korktuğum için giremedimi düşüne bilirdi ama Bars hala evde iken giremem

Şu an ne yapmam lazım bilmiyorum kaçsam olmazdı

Savaş " Ela iyi gözükmüyorsun istersen bize gel Koza ile vakit geçirirsin evde de tek kalmamış olursun" dedi nazikçe

Ona şaşkınca baktım sadece 2 saniye yüzüne baktım

Geri gözlerimi ondan çektim. Koza ise ayaklarıma dibinde bana sürtünüyordu

" Şey bilmiyorum size zahmet vermek istemiyorum"

Savaş " Zahmet vermezsin ben telefonu alıp geleyim" diyip eve girdi

Merdivenlerden çıkarken ben hemen kapının yedek anahtarı ve kendi anahtarımı aldım

Bars evden gidince gelirdim belkili

Burası güvenli değil dedi küçük ben ona baktım merdivenlere oturmuştu beyaz elbisesiyle

Biliyorum napmam lazım Savaş hocaya da güvenmiyorum ama Koza'ya güveniyorum bana zarar gelmemesi izin vermez değil mi?

Köpek çok tatlı dedi Koza'ya bakarak sevgiyi gözlerinde görüyordum

Küçük ben her zaman herkesi sevmişti şu an ise kendi dahil herkesten nefret eder olmuştum

Bu nefretim Koza'ya karşı asla değildi

Savaş hoca gelmesi ile telefonu bana uzattı

" Teşekkürler" diyip aldım

Savaş " Sorun değil intihar etmiyorsun umarım" dedi biraz hoşnutsuz bir şekilde

" Hayır sadece Koza ile oynuyordum birden oldu" diye yalan söyledim

Savaş" Daha dikkatli ol Ela öle bilirdin!" Dedi öfkeyle bir adım geriledim

Derin nefes alıp verdiğini duydum

Savaş" Hadi benim eve geçelim kendini iyi hissedince gelirsin " dedi daha nazik bir şekilde

Kafamı sallayıp ilerlemeye başladım arkamdan geliyordu

Telefona gelen bildirim ile telefonu açıp baktım

Bars piçi : Bugün kurtuldun ama bir sonraki sefere bu kadar şanslı olamayacaksın ve bugünün hesabını ağır bir şekilde ödeyeceksin!

_ Bölüm Sonu _