Son bahar gelmişti yapraklar saralıyor dökülüyordu

Kış yavaş yavaş geliyordu

Yapraklar haber veriyordu kışın gelişini

Bazı ruhlar vardır sürekli yazı yaşayan

Bazı ruhlar vardı sürekli kışı yaşayan

Kış soğuktu insanın içini bile dondura bilirdi. Kışın soğukluğu insanı öldürürdü

Ruhtaki kış ruhu öldürmüştü

Yaz sıcaktı sıcak tutardı ölmezsin daha çok yanarsın

Ruhdaki sıcaklık onu dinç tutup yaşatırdı

Yaz mı Kış mı sorusuna ne cevap verirsiniz?

Zaman hiç yaraları geçirmez acılar taptaze kalırdı

Zaman size o acılarla yaşamayı öğretirdi

İstesekte istemesekte kaderimize yazılmış olanı yaşardık

Hiç ölmek istediniz mi? Çok fazla istedim

Hiç intihar etmeyi denediniz mi? Defalarca denedim

Hep korktum! Ölmekten korkmadığımı defalarca söylüyorum diliyorum ama kendimi öldürmeye cesaret edemiyorum

Bir çok şeyden korkuyorum

Babamdan , abimden , annemden , çatı katından , Bodrumdan ,ateşten , kıştan ve daha bir şeyden

İnsanlar güzelliğime hayran kalıyordu kimisi maşallah diyordu kimisi ise kıskanıyordu

Evden çok çıkmadım nadiren çıkardım

Aileme asla bir kız evlat istememiş beni de erkek sanmışlar zaten kız olduğumu bilselermiş aldırırlarmış

Kız olduğumu doğumdan sonra anlamışlar. Herşey için çok geçti annem bana sütünü bile vermemiş herkese de sütü gelmiyor diye yalan söylemiş

Bir süt anne tutmuşlar.

Doğduğum günden belliymiş benim hayatımın cehennem olacağı

İnsan bir kez cehhenneme düştümü ya yanar yada yakardı

Yandım ama yakamadım hep istedim

Ben o kadar cani olamadım

Cehhenmideki bir melek gibiydim

Uçmak çıkmak istiyorum ama ateş kanatlarımı yakmıştı uçamıyordum

Bir çocuğun en çok isteği şey ne olabilir?

Bir oyuncak mı? Bilmiyorum tek bildiğim bir çocuğun en çok istediği şey ölüm olmamalı!

Benim kendimi öldürmeye cesaretim yok beni öldürür müsünüz? Ruhum zaten öldü bedenimi de öldürün lütfen!

Bir kızın en büyük acısı ne olabilir?

Tecavüz ! Evet en büyük acım buydu! Diğer kızları bilmem ama benim en büyük acım buydu

Baba dediğiniz adam size dokununca ölmek isterdi insan

Abi dediğin öz abiniz size dokununca ölmek isterdi insan

Ailem beni defalarca uyutur eve erkek alırdı defalarca tecavüze uğramıştım !

Üzerine kameraya çekip bana izletirlerdi

Çatı katı benim günah odamdı

Hayır! Benim değil ailemin günah odası idi

Yine yatakta uyanmıştım. Kim bilir kime verdiler bedenimi

Güzel olmaktan nefret ediyorum. Mahallede dedikodum bile çıkmıştı!

Daha 18 yaşında bir kızım ben !

Ah doğru ben kız değildim! Ben robottum

Kalktığım an üzerimi giyinmiştim. Yaralarımın üzerine hep tuz basılıyordu kabuk tutmasına bile izin verilmiyor sürekli daha derin olması sağlanıyordu

8 yıl koskoca sekiz yıl bu işkenceyi çekiyordum

Bir kadın diğer kadına neden bunu yapardı!

Bir anne kızına neden bunu yapardı!

Erkek olmadıysam nolmuş? Sevilmeyecek kötü birisi miyim?

Umut vardı içimde o umut paramparça edilmişti. Bir çocuğun umutları , hayalleri ,duyguları herşeyi elinden alınınca ortaya robot çıkardı

Robotlar ise üzülmez kırılmazdı

Artık hissizleştim.

Acıya maruz kaldıkça ona alışıyor ve onunla yaşıyorduk bir zaman sonra o acıyı hisetmez oluyorduk

Acıya alışmam adil değil!

Yardım istemek çok istiyorum ama sesimi duyan yoktu

Duyanlar bile inanmıyordu

Annem kavga ettik yine saçmalıyor derdi

Herkes bana değil anneme inanırdı. Bir sürtüğe kim inanırdı ki?

Sesimi duyuyamadım. Her eve gelmemizde annem de babamda beni dövmüştü

Bazen bize gelenler yaralarımı görürdü

-" Babası dövmüş belli ki iyi olmuş her erkeklere yatıp kalkmaması gerektiğini öğrenir" derlerdi

Babam beni dövdüyse haklıdır onlara göre

Ben görünmez duvarların arkasındayım görüp duyanım yoktu

Karanlık bir odaya hapis edilmiştim kapının altından dışarının güzel ışıkları hafiften geliyordu

Beni çıkarmaları için çığlıklar atıyordum kapıya vuruyordum ama duyan yoktu

Son ses müzikten beni duymuyorlardı yada duymak istemiyorlardı

♪ Barlas Gündoğdu ♪

" Koza! Yeter dur oğlum !" Diye isyan ettim

Koza beni yalamayı bırakıp üzerimden kalkıp koşmaya başladı.

Ben Barlas Gündoğdu 25 yaşında bir ajanım görevim için gelmiş Onur mahallesine taşınmıştım

Peşine düşmüş olduğum kişi buraya iki sokak aşağıda idi onu izleyip gözlemlecektim

Şu an ise köpeğim Koza ile parka gelmiştim. Kadın parka gelmiş kızını salıncağa bildiriyordu

Bir anne neden ailesini düşümüyor? Bir anne neden uyuşturucu satıyor? Kendi kızı gibi kızlar ölüyor hiç mi acımıyor?

İnsanlar da acıma duygusu yok mu?

Kadın suç üstünde değildi sadece kızıyla ilgileniyordu. Koza hala dönmeyince kadından gözlerimi çekip etrafa bakındım

Koza'yı göremeyince ayağa kalktım etrafa bakındım parkın diğer tarafında bir ağacın dibine oturmuş çocukları izleyen kızın bacaklarına yatmış Koza'yı görünce sevindim

Kız 17 , 18 yaşlarında idi bir eliyle Koza'yı severken çocukları izliyordu

Bomboş bakıyordu gözleri hiç bir duygu yoktu

Nasıl böyle baka biliyordu?

Onlara doğru ilerlerken bir yanda da kadına bakıyordum kızını salıncaktan indirmişti bankalardaki komşularının yanına gidip oturmuştu kızı ise parkta diğer çocuklarla oynamaya başlamıştı

Koza'nın yanına varmam ile kıza baktım. Ela gözleri açık kahverengi saçları vardı güzel kızmış maşallah

Beni fark etmemişti bile Koza'nın keyfî yerinde gibiydi

" Koza hadi oğlum gidelim" dememle kızın gözleri bana değmişti 2 saniye sonra önüne dönmüştü

Koza kızın kucağında kalkıp kızın yüzünü yalayıp bana doğru geldi

Koza insanları sevmezdi ben dışında kimseye kendisine dokundurmazdı

O kızı sevmiş olmalı kızdan gözlerimi çekip ilerlemeye başladım Koza da peşimden geliyordu

Kadına yakın bir ağacın dibine oturdum Koza da yanıma yattı

-" Bu kızda hiç edep yok vallaha bizi görmesine rağmen bir selam bile vermiyor " dedi kadınlarda birisi o önce köpeğimi sevmiş olan kızı gösterek

-" Ay boşver Ayşe bizden ne kadar uzak o kadar iyi şimdi bizim kızları da kendisine benzetir neder Allah korusun " dedi başka bir kadın iğrenir gibi

" Doğru söylüyor zaten babası nasıl izin veriyor anlamıyorum ben olsam hemen evledirip evden gönderirdim " dedi başka bir kadın kınar gibi

Peşinde olduğum kadın pek bir şey bilmediği belli olan bakışlar ile onlara bakıyordu

Buralara 2 hafta önce gelmişti. Daha doğrusu kaçmıştı

Kübra" Bana da anlatın bakalım kim bu kızda bu kadar nefret ediyorsunuz?"

Ayşe" Bizim mahalleden Rüstem'in kızı Ela " nefret ettiği belliydi

-" Vallaha bu kızın yaptıkları duysan aklın şaşar genç yaşlı demiyor hepsiyle yatıp kalkıyor "

Kübra kaşlarını çatarak kıza baktı sonra kadınlara

Kübra" Güzel bir kız maşallah da emin misin? Daha bu çocuk yani " dedi kızı süzerek

Ayşe" Eminik tabi abisi basmış kaç kere annesi anlatıyor her zaman babası desen kaç kez dövdü hala yapıyor dimi Fatma "

Kaşlarımı çatarak kıza baktım kadınlara yakındı duyduğuna eminim ama tek milim bir yüzünde duygu yoktu

Fatma " Aynen evde de pek çıkmıyor pisliklerini yüzüne vuruyoruz diye "

-" Bazen böyle dışarıya çıkıyor etrafı izliyor geri evine dönüyor "

Fatma" Bazı geceleri gecenin bir yarısı evin çatı penceresinde görüyorum gecenin bir vakti oturuyordu bazen cinlerin onu delittini düşünüyorum "

Ayşe" Bak yine dalmış tek bir yere bakıyor kimseyi duymuyor kesin cinler kızı ele geçirdi "

Kübra" Yazık olmuş güzel kıza okula gidiyor mu?"

-" Gidiyor bizim Betül'e aynı sınıfta dersleri çok iyiymiş kopya da çekmiyormuş en arkada sürekli uyuyormuş "

Fatma" Ben diyorum bu sürtüğün ders çalıştığı filan yok kesin cinlerden dolayı iyi notlar alıyor "

Kübra" Kimseye zarar veriyor mu?" Dedi şüpheyle

Boş boş öylece dalmış olan kızın ayaklarının dibine çocukların topu gelmişti Kübra'nın kızı ona doğru geliyordu

Kızı için korkuyordu!

Ayşe" Yok kız şu ana denk kimseye zararı olmadı kendi halinde oluyor "

Kübra rahat bir nefes alsa bile dikkatle kıza ve o Ela denen kıza bakıyordu

Ela sadece topa bakıyordu. Kız gelip topu aldı

-" özür dileriz abla yanlışla oldu canın yanmadı dimi?" Diye masumca sordu

Çocukların masumluğunu seviyorum

Ela kıza baktı hafif tebessüm etti

Ela " Sorun değil ufaklık "

-" Abla bizimle oynar mısın? Yine tek oturuyorsun ki bak annem orada beni izliyor senin annen nerede tek başına durma kötü adamlar sana zarar verir " dedi küçük kıza bakıp tebessüm ettim

Annesi kötü olsa bile kızı çok masumdu

Ela " Ben büyüdüm anneme ihtiyacım yok ve böyle tek oturunca daha net duyuyorum "

Küçük kız kaşlarını çattı etrafına bakındı sonra geri kıza baktı

-" Abla kimse yok ki kimi duyuyorsun ?" Diye sordu merakla

Ela " Boş ver hadi oyuna dön sen "

Küçük kız kafasını sallayıp geri gitti

Ayşe" Duydun Elif kesin cinler bastı bu kızı"

Kübra " Bizi duyduğunu söyledi bence" dedi kadınları umursamayıp kıza baktı

Elif " Kübra sen yenisin bilmezsin bunu "

Kübra " Haklısın" dedi ayağa kalktı kıza doğru yürüdü

Ela beni fark etmediği gibi onu da fark etmedi.

Kübra " Merhaba" dedi nazikçe

Yeni avı bu kız mı olacaktı?

Ela ona baktı sadece 2 saniye sürmüştü. Umursamaz bir şekilde önüne döndü cevap vermedi

Kübra " Cevap vermeyecek misin?" Kız ona dönmemişti bile

Kübra" Peki. Kızıma söylediğin şey neydi neyi dinliyorsun?"

Ela " Siz dedikoduya dönün bende dedikleri gibi cinlerle konuşuyum " dedi alayla

Kübra cevap verecekti ama kız ayağa kalkıp yürümeye başladı. Kimse umrumda değildi belliydi

Elif" Kendini beğenmiş işte bulaşma şu kıza Kübra kocanı ayartır bak " dedi nefret ve iğrençlikle bağırmıştı Ela'nın duyduğuna eminim ama pek duymamış gibi yürümeye devam etti

Onca şey dediler hiç birisine tepki bile vermedi nasıl kız bu?

Dedikleri gibi mi? Bu beni ilgilendirmez!

Gözlerimi geri Kübra'ya diktim hala kıza bakıyordu bir şey düşündüğü belliydi

Biraz daha parkta kalıp sonra kızıyla eve döndü bende geri mahalleye gelip apartmana girdim

Koza eğitimli bir köpek olduğu için benimle her yerde kalıyordu

Üçüncü kata çıkıp eve girdim Koza hemen içeriye girip yatağına gitmişti

Tembel köpek!

Bende kendime bir kahve yapıp balkona çıktım. Evin karşında üç katlı müstakil bir ev vardı

İkinci katın balkonundan Ela'yı görmemle kaşlarımı çattım

Aynı mahalledeyiz demek bu daha iyi Kübra onu hedef alırsa onu korumam gerekecekti

Balkonda oturmuş kitap okuyordu. Kulağında kulaklık vardı

Ondan gözlerimi çekip mahalleye baktım sakin ve sessizdi burasını sevmiştim

Koza havlayarak gelmesi ile ona baktım balkodan kıza doğru havladı

Koza'nun güçlü bir koku alma duyusu vardı. Kız kafasını kaldırıp caddeye baktı Koza'nın tekrar havlaması ile buraya baktı

Beni görmüyordu ama ben onu görüyordum. Koza'ya bakıp tebessüm etti

Kulaklığı sadece takıyordu müzik dinliyor olsaydı Koza'yı duymazdı

Kulaklığı çıkarıp koydu kitabı da kapatıp içeriye girdi

Koza da yanıma gelip yattı

Kafasını okşayıp onunla konuşmaya başladım

" O kızı sevdin mi?"

Havladı sevdiğini anlamıştım

Kahvemi içince içeriye geçmiştim akşama daha çoktu bilgisayarı alıp Kübra'nın evine yerleştirmiş olduğum kameralar ile onu izledim

Kızıyla ilgilendi sonra akşam için yemek yaptı. Bende kalkıp hazırda olanları alıp onu izleyerek yemiştim

Kızıyla kocasını bekliyordu. Kocası Tarık gelmişti

Yemek yediler ailecek eğlendiler baba kız eğlendiler

Saat geç olmaya başlarken küçük kızı annesi uyuyup kocasının yanına geldi

Tarık " Güzelim bugün neler yaptınız?" Diye sordu omuzuna yaslanmış olan kadının saçlarını okşarken

Kübra " Kızımla parka gittim. Tuhaftı bir kızla ilgili dedikodular duydum daha 17 18 yaşlarında kız inanamadım doğrusu"

Tarık " Ne duydun ki ?"

Kübra " Kızın genç yaşlı fark etmeyip yattığını inanamıyorum ama abisi filan basmış kızı görsen çok güzel ve masum duruyordu"

Tarık " Ne masumlar biliyoruz biz güzelim "

Kübra " Haklısın bilmiyorum biraz garipti"

Tarık " Anladım boş ver hadi artık yatalım yarın işe gideceğim"

Kübra " Tamam "

İkisi de yatınca saatte baktım onikiye geliyordu bilgisayarı açık bırakıp balkona çıktım

Çatının penceresinden çıkmış öylece oturan kıza gözlerim takıldı

Ayakları boşlukta sallanıyordu yere bakıyordu. Üzerinde bir tişörtle bir eşofman vardı

Ayakları çıplaktı sonbahar gelmişti havalar soğuyordu geceleri serindi bu halde üşürdü

Pek umrumda değil gibiydi. Ayağa kalktı gideceğini düşündüm açık kahve saçları rüzgardan uçuşuyordu

Atlayacak mı? 10 dakikadır çatının ucunda öyle durdu

Atlamak istiyor gibiydi ama sanki yapamıyordu

Şu an tam karşımda idi arada sadece bir sokak vardı ona baktığımı bile bilmiyordu

" Atlayacak mısın?" Diye sordum balkonun kapısına yaslanarak kafasını kaldırıp bana baktı boş ve sessiz sokakta beni duyması normaldi

Yine 2 saniye bakıp geri yere baktı acıyla tebessüm etti

Ela " Hayır" dedi net bir şekilde

" O zaman neden atlayacak gibi duruyorsun?" Diye sordum pek umrumda olmayan bir şekilde

Ela " Atlayacağımı düşünen tek kişisin ve bu seni ilgilendirmez"

" Atlamadan önce polisleri yormamak için intihar ettiğininle ilgili kısa da olsun bir mektup yaz " dedim alayla

Ela " Yazmazsam nolur?" Diye sordu

" Derin bir araştırma yapılır "

Kafası sallayıp onayladı

Ela " Adı ne ?"

" Kimin?" Diye sordum merakla

Ela " Köpeğin" diye cevapladı

" Koza "

Ela " Neden Koza?" Diye sordu

" Onu Koza gibi bir yerde buldum ölümden dönmüştü ondan sonra Koza demeye başladım "

Kafasını sallayıp onayladı sonra geri oturdu sadece yere bakıyordu

Balkonun ışığını yapmamıştım beni zarar zor gördüğüne eminim sadece 2 saniye bakmıştı zaten sonra kafasını bile kaldırıp bakmamıştı

Garip bir kızdı

Ona daha fazla bakmayıp içeriye girdim

Deli olduğunu düşünmeye başlamıştım. Yatak odası geçip dolaptan kıyafet alıp banyoya girdim

Kısa bir duştan sonra yatağa yattım camdan bakınca hala orada oturmuş aşağıya bakıyordu

Daha fazla takmayıp gözlerimi kapatıp uykuya bıraktım kendimi

- Bölüm Sonu -