8. Bölüm

"Gerek yok Batu ne odası ben kendi evime dönerim olur biter işte uzatma"

Şimdi ne bu tavırlar be Derin. Kalbimin hızına karşı yavaş olan nefes alış verişlerim astımımı tetiklerken bi taraftanda Batu'nun sakin kalmaya çalışan haline bakıyordum.

"Derin Şimdi Daha Fazla Zorlama Odaya Çık"

Eee sanırım sinirden kızarmaya başladı. Ama haketti. Zorlamaktan hiiç zarar gelmez.

"Yok taksi gelir şimdi ben kendi evime gidiyorum"

Bir adım, iki adım, 3 adım ve şok. Artık Batu'nun sırtıyla bakışıyorum.

"Batu ne yapıyorsun sen git dedin bıraksana yaa"

"Sus Derin sus"

"Sen hep böyle susturcak mısın beni zaten hiç sevmiyorsun baksana evden kovdun beni resmen."

Odanın kapısını açtı ve beni yere bıraktı. Oyunculuk desen bende var. E o zaman başım dönmüş gibi davranayım. Başımı tuttum ve hafifçe sendeledim.

"Of be kızım niye söylemiyorsun başım döndü diye"

"Ama sende susturmasaydın beni"

"Ben sus dedim diye susacak mısın sen?"

"E sus dedin diye sustum zaten Batu."

"Ben dedim diye yani."

"Batu neyi anlamaya çalışıyorsun sen."

"Güzelim sen niye susuyorsun bana mı kaldı seni yönetmek."

"Doğru, gerçi odaya kapattın ama olsun."

Gözlerini kapattı ağzını açtı ve sonra kapattı. Sanırım sinirlendi bu sefer tüymem gerekebilir.Kafamı kapıya çevirdim açık olduğunu görünce kapıya kadar koştum, merdivenden aşağı indim. Tuvalete girdim ve kapıyı kapatıp kilitledim.

Yavaşça yere oturduğumda başlayan nefes darlığı sıkıntı gibi başımı döndürmeye başlamıştı.İlacım yanımda değildi ve burdan çıkabilmem için Batu'nun sakin olması gerekiyordu.

"Derin çık şurdan"

Cevap vermeden ne kadar dayanabilirim. Belli bi süre dayanırım bence sorun yok.

"Bi de kapıyı kilitlemiş açsana kızım şu kapıyı"

"Derin çık şurdan"

"Kapının önünden arkasından her hangi bir yerinden çık"

Kapıdan sakince uzaklaştığımda astımım tutmuştu. Kalbimdeki ağrı artmıştı.

Kapının kırılma sesi kulağıma dolarken gözlerim kendini kaybetmişti. Etrafın karadığını hissetmemle Batu'ya tutundum.

"Astımın mı tuttu?"

Kafamı salladım.

Cebinden ilacı çıkardı ve bana uzattı.İlacı ağzıma sıktığımda sakinleşmiş olsam bile başımı omzuna yasladım ve gözümü kapattım.

Yavaşça beni kucağına alınca göğsüne tutundum Merdivenleri çıkarken bi taraftan beni kontrol ediyordu. Yani aslında iyiyim ama şuan bana kızmasına dayanacak gücüm yok.

Odanın kapısını açıp beni yatağa yatırdı.

"Batu bana çok kızdın mı?"

"Yok kızmadım gün ışığı"

"Yalan söyleme be adam kıpkırmızı olmuştun"

"Öyle mi olmuş hiç farketmedim"

Ayağa kalktı ve bana son kez baktı.

"Ben aşağı iniyorum bişey olursa seslen"

"Batu"

"Efendim gün ışığı"

"Gitmesen olmaz mı?"

"Olur gün ışığı"

"Tamam o zaman ışığı kapatta yanıma gel"

Işığı kapatıp yanıma gelip yatağa oturunca yavaşça dikeldim ve kafamı Batu'nun omzuna koydum.

"Uzansana şuraya yanındayım kaçmıyorum"

"Sen de yat yanıma o zaman"

Ben kafamı yastığa koyup uzanınca oda kafasını yastığına koydu. Yastığın Üzerindeki buram buram Batu kokusunu içime çektim.

"Sen bana niye çok uzaksın hep"

"Bir nedeni yok beni sevmiyorsun sonuçta seni zorlayamam"

Sevmemek mi? Ben onu o kadar severken sevmediğimi mi düşündü.

"Bunu nerden biliyorsun ki"

"Seviyor musun ki"

Bana yaklaşıp kafasını boyun girintime soktu ve sarıldı.Derin bir nefes alınca bende uzatmadım ve uyumasını bekledim. Nefesi düzene girdiğinde elimi saçlarına götürdüm.

"Seni seviyorum ama söylemeyeceğim Batu"