Atila komutan çagresizce Yaprağı özlemiş.

" Albayım sen ve timin niye gelmiyor."

" Komutanım burda büyük bir fırtına bu köyün üzerine gelecek. O kadar şiddetli bir fırtınaki eğer burda kalıp yardım etmesek köyü yerle bir edecek. Ben ve timim gönüllü olarak burda kalıp onlara yardım etmek istiyoruz."

" Albayım, " zafer komutan yutkundu.

" Oğlum Atila sakın şehit olayım deme annenden sonra senide kaybetmek kaldıramam anla bunu."

" Komutanım hakınızı helal edin."

" Helal olsun Albayım size takviye kuvvet gönderecez"

" Komutanım buraya koca bir ordu yığmak kolay değil. Fırtına yarın komutanım sizin ordu gelene kadar iş işten geçmiş olabilir."

" Bu vatan sizin gibi evlatlarıyla her zaman gurur duyacak Allah yardımcınız olsun."

Zafer komutanla konuşmak bana pek iyi gelmedi. Bana fatma anneyle birlikte her zaman baba ve annelik yaptılar. Hiçbir zaman hiçbirşeyimi eksik etmediler. Fatma annemin kaybı benide derinden etkiledi ama yapacak birşey yok. Ben profesyonel bir pordo bereliyim duygularım olmaz olamaz!

Acaba Yaprak ne yapıyor en çok onu özledim. İnsan sevdiğinden uzaklaşınca dahada iyi anlıyor önemini iyiki benden nefretle ayrılmasını sağladım yoksa bir ömür beni böyle öldüm mü kaldım mı? Haberlerini bekleyecekti.

Nefret ederek ayrılmayı sağladığım için beni şimdilik kolay bir şekilde unutmuştur. Sekiz ay oldu ondan uzaklaştığım. Kokusu hayali hala gözümün önünde canlanıyor.

Keşke Zafer komutana ondan bir haber var mı yokmu diye sorsaydım belki birliğe gidip beni sormuş olabilirde ama neyse boşver en iyisi benden uzak olması kendine yepyeni güzel bir hayat kursun benim yaşayıp yaşamayacağım belli değil. O herşeyin en iyisini ve güzelini hakediyor ama onu o kadar seviyorum ki acı çekmesine razı gelemem ama insan oğlunun elinde değil yinede özlüyor sevdiğini . Benden ne kadar nefret ettiğini tahmin ediyorum. Onun duygularıyla oynadığımı söyledim kullandığımı söyledim . Herşey onun daha fazla üzülmemesi için yaptım.

Nice arkadaşlarımın gözümün önünde şehit olduğunu gördüm. Onları defnederken gözü yaşlı çocukları arkalarından ağladığını gördüm. Bir asker ünüforması giydirilmiş babasını uğurlamaya kabristana gelmişlerdi neredeyse bütün şehit olan silah arkadaşlarımın arkasından gözü yaşlı bir çocuk ve eşin ağladığını ve kimsesiz kaldıklarını gördüm. Yaprağa bunu yaşatmaya hakkım yok çünkü onu çok seviyorum.