Bazen durduk yere dalar gideriz nereye gideceğimizi bilmeden, iç dünyaya dönmek diye bir şey var o kadar güzel ki hayal kırıklığına yer yok. İnsanın kendini bulması veya kendine gelmesi kadar güzel bir duygu tanımıyorum bu sayfanında adı olduğu gibi geriye dönüş, yani insan her ne olursa olsun kendine geri dönmeyi öğrenmeli bilmeli yoruluyoruz, sıkılıyoruz, bunalıyoruz ama en sonunda kendimizi buluyoruz. Kendini sevmeyen insan başkalarını nasıl sevsin ki ?

Mesela küçük bir örnekle başlayalım; sevildiğini hissetmeyenler burdamı her ne olursa olsun içi buz gibi olanlar. Bazı okuyucularda diyecek ne diyor bu ne anlatıyor, sevilen insan sevilmeyen insanı anlamaz aralarında dağlar kadar fark olur. Çocukluktan bu yana geçen bu zamanda hep yazar olmak veya kendi düşüncelerimi yazmak istemişimdir bazıları keyif alırken bazıları da okumayacak belli ki