Bir önceki sayfada tanışmıştık bu ikinci günümüz

Kendimizi bildiğimizden mutluluk bizlere iyi gelmez, bazen dalıp gideriz uzaklara nereye olduğunu bilmeden mutsuz şehrime mutlu yağmurlar yağıyordu bizler ise camdan izliyorduk herkese meydan okuyup da kendi duygularından korkanlar burada mı ?

Geçmişe saplanıp kalmışız, ne yapacağımızı bilmeden

Canınızı sıkan insanları yavaş yavaş hayatınızdan çıkarın desem çoğu insan belkide oturup kara kara düşünecek bizler bize kötülük bile yapılsa o insanı hayatımızdan çıkaramayacak kadar salağız sanırım ..

Sizlere bugün kendimden bahsetmek isterim ;

Dışarıdan o kadar soğudum ki evde durmak veya herkesten uzak odama kapanmak bana her zaman iyi gelmiştir.

Peki siz her şeyden yorulduğunuz zaman ne yapıyorsunuz ?

Mutsuz şehirde saat 19:30’u gösterirken sert bir gök gürültüsü ve yağmur eşliğinde sizlere yazmaktayım.

İnsanları diğer canlılardan ayıran tek özelliği nankör bir varlık olmasıdır. Sevgili okuyucu, bir kitapta okuduğum bir yazıyı sizlerle paylaşmak isterim.

Hepimiz birer yağmur damlasıyız aslında ya bir ağaç yaprağına düşeriz ya da çamura; Kulağa ne kadar anlamlı geliyor değil mi ?

Şimdi sizlerle biraz derine inicez gibi. Hadi hayırlısı

Acıdan kaçmak mümkün mü ? Özlemlerin dayanılmaz olduğu anlar vardır kendine bu hasret bir gün biter mi diye sorduğun anlar, cevabını düşünün

Bitmiyor, geçmiyor , geçmeyecek….

Tabi karamsar olmamak lazım elbet acılar dinecek sadece az sabır. Bir sonraki sayfada buluşalım gönlü yorgun olanlar