Mutsuz şehirden iyi geceler diliyorum, belki soracaksınız bölüm başlığı neden ele layık falan diye tuğkan’ın dediği gibi yolumuza taş koymadan duramıyorlar seni beni ele layık görüyorlar kısmındayım. Her ne yaşandıysa aşamıyorum mutsuz kent okuyucuları olmuyor yani takılıp kaldım sizdede oluyor mu ?

Bazen diyorum kendime kafanı topla yoluna devam et yapacak işlerin var geçmişte yaşamaya devam edemezsin. Sonra dönüyorum içime gene yeniliyorum.

Mutsuz kent hep mutsuz kalacak hiç güzel günü olmayacak eğer güzel günleri olsa dahi mutsuz kent hep mutsuz olucak. Bazen içimizdeki çocuğu öldürmek isteriz ben öldürdüm mesela.

Hayat neden mucizelerle gelmiyorsun ki, yada acı çekmek zorunda myız? Nereye kadar gidecek bu böyle az önce ağzıma takıldı söyleyip durdum

Hasretin bölerken uykularımı, çaresiz gizledim duygularmı seni kaybetmenin korkularını bir yenebilsem ahh bir yenebilsem