Mutsuz kentten selamlar, saat 12:39 göstermekte, yine gönüller yaralı bakışlar yorgun. Peki neden böyleyiz, geçmeyecek mi dinmeyecek mi içimizdeki yaralar. Kabuk bile bağlamaz mı yahu ?

Çevresi kötü, kalbi iyi insanlarız zararımız kendimize herhangi birine değil. Hayatta herşeyin bir bedeli var öyle yada böyle

Mesela zamanı geri alamayız dünde olan dünde kalır, bazıları unutur bazıları ise içinde yaşatmaya devam eder olan şeyleri.

Çok gülen insanlar çok şey gizleyen insanlardır onları hiç kimse yıkamaz. İnsanlara kin gütme huyum yoktur. Ya sizlerin ?

İki kişi var içimde, biri sabahları herkesi güldürüyor, diğeri göz yaşını kendi siliyor.

Nerede yanlış yapıyoruz ? Yada çok mu düşünüyoruz anlayamadım.

İlahi adalet ne güzel şey;

“intikam almadan,beddua etmeden, tek kötü söz söylemeden,oturduğun yerden ilahi adaleti izledin mi hiç?

Bir dene bak. Nasıl her şey tek tek yerini buluyor. “

Ne de anlamlı değil mi?

Nankörlük bir huydur aslında, sırtınızdan vuran insanların sofranızda doyanlar olduğunu görünce şaşırmayın. Bazı insanlar için nankörlük bir durum değildir bir huydur.