Ne yazsam bölümün adı ne olsa diye düşünmekten beynimi yiyecektim nerdeyse ama buldum. Mutsuz kent nasılsınız iyimisiniz ? ben çok karmaşığım hemde karmakarışık ben herkesi çözebiliyorum fakat kimse beni çözemiyor. Bazen konuşmamak çok iyi hissettirir öylece susmak, veya susup kalmak

bir çürümenin ortasında, utancımıza tutunmuş iyi şeyler düşünerek yaşamaya çalışıyoruz, söze bakar mısınız o kadar etkiledi ki beni yaşarken ölü gibi hissetmek ağır bir duygu

yazarınızın sözleri bunlar; “kocaman dünyada kimsesiz gibi hissediyorum, bu duygu ağır gelirken yaşamak zorunda olduğumu hatırlıyor, çabalamam gerektiğini düşünüyorum. Bazen kendimden nefret ederken bazen kendime bayılıyorum. Geceleri düşünmekten uyuyamaz hale geliyorum.

Evettt mutsuz kent okuyanları sizde bu sorunlarla karşılaşıyor musunuz ?