Fuzuli demiş ki birinin ar damarı ne zaman çatlar biliyor musunuz? Birinin gözyaşına sebep olduğu halde, sanki hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya başladıklarında. Hayatımız boyunca hep belki keşke kendine iyi bak kelimeleriyle yaşıyoruz, yıllar sonra belkide hiç göremeyeceğimiz birine kendine iyi bak deriz.

Çok bir şey istemiyoruz, verilen değerin nankörü olmayın gerisi halledilir.

“Bazen nasıl hissediyoruz veya ne düşünüyoruz, bir çok şeyin anısı var da, anılası yok bence,toprak içine gömer ya, insanda öyle bir şey işte”

Acıyı sevmek olur mu? Bir önceki kitapta falan bahsetmişimdir acılarımıza aşık insanlarız. Hiç acı çekmemiş insan var mıdır acaba? Acı insanı güçlü yapar, hemde çok güçlü.