Selamm yeni bölümümüzle geldimm

Keyifli okumalarr :) 🤍

-------------------------------------

Kahvaltının ardından günü dolu dolu geçirmek için gezmeye çıktık. Gezeceğimiz yerler bittiğinde bizde bitmiştik diyebilirim.

"Ben çok acıktım" Diye sızlandı Kayra.

"Bende bayılacağım şimdi şuraya"dedi Elif'de.

"Sizde ne çıtkırıldım bir çift oldunuz böyle ya, şurda iki yer gezdik diye girdiğiniz hallere bak"diyerek azarladı onları Cansu.

" İki yer mi? Sen ciddi misin Cansu? haksız da sayılmazlar şimdi canımız çıktı."dedi Elif'in abisi Mert.

Cansu ona cevap vermeyip yürümeye devam etti. İkisinin arasında anlamsız bi çelişki vardı. Miran ise onlardan alakasız bi şekilde kolunu omzuma atıp kulağıma eğildi.

"Yoruldun mu canımın içi?"

"Yok ya az kaldı zaten şurdaki restorana otururuz."diye cevap verdim.

"Oturalım tabi de gönlüm razı gelmez oraya kadar yürümene." Deyip beni kucağına aldı.

"Miran ne yapıyosun Allah aşkına magazinciler vardır. İndir beni de yakalanmayalım."

"Yakalanalım, valla kusura bakmayacaksınız artık Lidya hanım, ben aşkımı gizli saklı yaşayamam."

"Helal be abi" Diyerek destekledi Cansu da abisini.

Nihayet restoranın kapısına geldiğimizde beni indirdi, fakat bu seferde elime yapıştı temas bağımlısı adam.

Kimseye görünmeden içeriye girdiğimizde derin bir oh çektim.

Yemeklerimizi yemiştik, hava da kararmıştı, artık eve gitme vaktimiz gelmişti.

Masadan kalkıp hesabı ödedikten sonra Miran yine elimi tutup kapıya doğru ilerlemeye başladı.

Girerken olduğu gibi yine kimse olmaz diye birşey dememiştim fakat kapıya çıktığımızda ellerinde kameralar ile çıktığımız anda bizi soru yağmuruna tutmalarını asla beklemiyordum.

-Miran bey Lidya hanım ile birlikte mısınız?

-Banu hanım ile birlikteyken de beraber miydiniz?

-Lidya hanım amcanızın açıklaması hakkında ne düşünüyorsunuz?

Miran lafı bana bırakmadan kendisi konuştu.

"Evet arkadaşlar Lidya ile bir birlikteliğimiz var. Fakat bi aldatma durumu yok hatta Banu hanımdan önce benim Lidya'ya karşı hislerim vardı. Banu ile ailelerimizin zoruyla birlikte olduk."

Daha fazla sessiz kalıp dikkat çekmemek adına bende bana sorulan soruya cevap verdim.

" Üzgünüm Murat beyin açıklamasını henüz dinlemedim bu yüzden bir açıklama yapamayacağım yoğun bi dönemden geçiyoruz."

-Öz amcanıza bey diyerek hitap ediyorsunuz aranızdaki olay bu kadar büyük mü?

"Büyük arkadaşlar sandığınızdan çok daha büyük. Şimdi izninizle" Diyerek Miran'ın elini çekiştirip arabaya doğru ilerledim.

Biz ordan çıkmıştık fakat bu sefer Kayra ve Elif odaktaydı.

"Siz sormadan söyleyeyim, evet sevgiliyiz ve hayır Cansu hanım ile Mert bey birlikte değiller. İzin verirseniz yorgunuz."diyerek Kayra herkesi kurtarmıştı bu sorgudan. Diğerlerini de alıp yanımıza geldiğinde Cansu kayra'ya teşekkür edıyordu.

Ben onlara gülerek bakarken Miran'ın telefonu çaldı ve uzaklaştı. Geri yanımıza geldiğinde oldukça sınırlı görünüyordu.

"Birşey mi oldu?" Diye sordum sessizce.

"Ufak bi işim var, gitmem lazım,gece geleceğim."diyerek cevap verdi oda.

Bir telefonla bu kadar sinirlenmesi garibime gitmişti.

Diğerlerine de aynı şeyi söyleyip yanımızdan ayrıldı. Keyfim kaçmıştı.

Bizde daha fazla beklemeden eve geçtik.

---------------------------------

Saat gecenin 02.30'ydu. Miran hala gelmemişti. Telefonu açıktı fakat açmıyordu, Meraktan gebermemi falan istiyordu galiba.

Telefonunu bir daha aramadan odadan çıkıp Cansu'nun odasına gittim, kapıyı tıklatıp "gel" Demesini bekledim. Komutu alınca içeriye girdim.

"Yenge birşey mi oldu?" Diye sordu.

"Cansu Miran hala gelmedi telefonlara da cevap vermiyor bişey olmuş olmasın?"

"Yok ya bişey olmamıştır, gelir birazdan."dedi umursamaz bir şekilde.

"Çok rahatlattın içimi Cansu teşekkür ederim gerçekten, ben gidiyorum."

"Nereye?"

"Çok önemsediğin abini aramaya."

"Saçmalama nereden bulacaksın?"

"Bulurum ben merak etme."

Cansu'nun ne dediğini umursamadan üstüme kabanımı alıp çıktım.

Arabaya bindim, ama çalıştırmadan bi süre öylece düşündüm. Nereye gidebilirdi? Şirkete gitmiş olabilirdi ilk istikametim Sümer holding olacaktı.

--------------------------------

Şirket binasının önüne gelmiştim. Şirketin bir kaç ışığı dışında hiçbir ışığı yanmıyordu. Yinede içeriye girip bakmak istedim. İlk kattaki ışığı yanan odaya gittiğimde fotokopi odasıydı ama içeride kimse yoktu.

İkinci katta olan ofilere gittiğimde ise iki kadın oturmuş çalışıyordu. Tüm katlara baktıktan sonra şirkette olmadığına kanaat getirdim.

Yinede çıkmadan önce gördüğüm bir görevliye Miran'ın şirkete gelip gelmediğini sordum, ve aldığım cevap "hayır, bu akşam hiç gelmedi" Oldu.

Moralim bozuk bir şekilde arabaya geri döndüğümde tekrar düşünmeye çalıştım. Nerede olabilir? Nereye gidebilir? Bir dakika. Kumarhane..

Evet kesinlikle orada olmalıydı çünkü bana o kumarhanenin kendinin olduğunu hatta alt katında kafes dövüşleri yapıldığını kendisi söylemişti. Sıradaki istikametimiz belli oldu..

-----------------------------

Kumarhanenin biraz Uzağında bir yol kenarına çekmiştim arabayı. Elimi kolumu sallayarak içeriye giremeyeceğimi tabiki biliyordum, Miran'ın nişanlısı olduğumu söylesem eğer içerdeyse ona haber vereceklerinden de emindim.

Bu saatte açık bir dükkan bulabilir miydim acaba? Denemekte fayda vardı.

Arabadan inip yol kenarlarında açık bir mağaza aramaya başladım, fakat yoktu. Geri arabaya dönüp bişeyler bulmaya çalıştım. Ama arabada tek bulduklarım.

Bir adet makas

Bir tane mermi

Bir tane içi boş silahdı.

Silah ve mermi sadece kendimi korumamda yardımcı olabilirdi.

Kendi kol çantamı açıp ondan birşeyler bulmaya çalıştım ondan çıkanlar ise klasik kadın çantalarında olan şeylerdi.

Maskara.

Fondöten.

Ruj. 

Küçük far paleti.

Makyaj fırçası.

Aklıma birşeyler gelmişti.

Arabadan çıkan makas ile giydiğim uzun kot pantolonunun bacak kısımlarını keserek kot şort görünümü vermeye çalıştım çok iyi olduğu söylenemezdi ama gece karanlığında çok fark edilecek birşey değildi.

Üstümdeki kabanı çıkarıp cropumla kaldım.

Yüzüme ise anlaşılmasın diye o kadar çok makyaj yaptım ki kendimi ben bile biraz zor tanırdım.

Saçlarımı asla yapmayacağım bir şekilde iki yanından ördüm.

Miran saçlarımı örmekten nefret ettiğimi biliyordu. Buda eğer içerideyse beni tanıma şansını biraz olsun azaltıyor.

Kendime baktığımda oldukça başarılı iş çıkarmıştım aslında.

Zor olan yer bitmişti, şimdi sıra daha zor olan şey ,yani içeriye girip neler olduğunu öğrenmekti.

Yavaş adımlar ile girişe doğru yürüdüm. Korumalar neredeyse ayakta uyuyordu, bundan fırsat bilerek hemen içeriye girdim.

Yoğun bir alkol kokusu ve şiddetli bir bağırışma sesi vardı, ama nereden geldiğini çözememiştim. Yukarı kata çıkıp Miran orada mı diye göz gezdirmiştim ama oyun oynayan insanlar dışında Miran gözüme çarpmamıştı. Dikkat çekmemek için barmenden bir içecek alıp armaya devam ettim 2 katı da oldukça dikkatli bir şekilde aramıştım ama Yoktu.

Lanet olsun nerede bu adam?

Derken aşağıdan gelen seslere kulak kabarttım. Miran mı diyordu onlar?

Yoksa ben Miran'ı düşünmekten kafayı mı yemek üzereydim?

Sesler daha çok arttı. Artık çok net bir şekilde Miran diye bağırdıklarını duyuyordum. O sırada beynimde Miran'ın sesi yankılandı.

"Oranın alt katında kafes dövüşleri yapılıyor.."

O dövüşüyor olamazdı değil mi? Olmasındı.

Orada daha fazla duramadan korkak ve yavaş adımlarla aşağıya doğru inmeye başladım.

Bir yandan içimden bir sürü duva ediyordum o olmasın diye.

Merdivenlerin son basamağına geldiğimde kafamı yavaşça seslerin geldiği yere çevirdim. Baya büyük bir yerdi burası. Ortasında ise kocaman bir kafes vardı. İçinde ise üst tarafı çıplak alt tarafında siyah eşofman olan, eli yüzü kan içinde bir Miran vardı. O anda sanki benim geldiğimi anlamış gibi kafasını bana doğru çevirdi fakat fazla bakamadan rakibinden gelen bir yumruk darbesi ile sarsıldı. O darbe ile bende kendime geldim. koşup kalabalığı yararak kafesin yanına Miran'ın olduğu tarafa geçtim.

Çok kötü gözüküyordu, nasıl böyle bişey yapardı aklım almıyordu.

Onun kalkmasını beklerken acımasız rakipi onun kalkmasına fırsat vermeden üst üste darbelerini indirmeye devam ediyordu. Miran en sonunda zorda olsa ayağa kalkabilmişti ama bu fazla sürmedi.

Rakibinin karnına tekme atmasıyla yere serildi ve ağzından kanlar boşalmaya başladı. Gözlerini kapatmadan önce tek yaptığı dudaklarını oynatarak benden özür dilemek olmuştu...

-----------------------------------

SELAM CANLAR nasılsınız? Umarım çok çok iyisinizdir.

Kendinize çok iyi bakın sağlıcakla kalın:) 🤍

Diğer bölümde görüşmek üzere 🤍