SELAMMM 2. bölümle geldimm oy vermeyi unutmayın ve satır aralarında buluşalımm keyifli okumalar :)
----------------------

Dudaklarıma kırmızı rujumu sürdükten sonra aynadan son bir kez kendimi inceledim.
Kapalı kırmızı, askılı, dizlerimin bir karış üstünde biten, çok küçük bir yırtmacı olan elbiseme baktım gerçekten çok çok güzeldi. Boynuma yılan desenli kolye takmıştım,siyah çantamı da aldıktan sonra odamdan çıktım.



Saate baktığımda 23:24'idi. Geç gitmemin sebebi ise evdekilere yakalanmamak,yoksa gerçekten benim için iyi olmaz.
Topuklu ayakkabılarımı elime aldım ve sessizce merdivenlerden inmeye başladım. Kapıya geldiğimde aynı sessizlikte kapıyı açtım ve çıktım. Tam kimseye yakalanmadığım için sevinecekken arkamdan kapı açıldı, olduğum yerde durmak zorunda kaldım, gelen kişinin konuşmasıyla yavaşca arkamı dönüp salak salak sırıtmaya başladım.

"Nereye bu saatte Lidya hanım" Diye çok haklı bir soru yöneltti bana Kayra.

"Hiç bıyere canım bu saatte nereye gidebilirim, şirketteydim eve geldim işte, bak ayakkabılarımı bile çıkarttım" Diye sorusuna yanıt verirken elimdeki ayakkabılarımı yüzüne doğru salladım.

"Benimle dalga geçme Lidya nereye gittiğini biliyorum ve bende geliyorum düş önüme" Diyerek sırtımdan hafif ittirdi beni. O an'a kadar üstünün giyili olduğunu fark etmemiştim bile.

"Nereye geliyosun Kayra hayır olmaz, ben gidip geleceğim lütfen sen eve git"

"Saçmalama kızım illegal kumarhaneden bahsediyoruz, kolay mı öyle elini kolunu sallaya sallaya içeri girmek Halledicem ben girme işini bi tanıdığım var yürü" Diye yineledi beni artık onu öldürsemde geleceğini bildiğim için arabaya doğru yürümeye başladım. Bindiğimizdr Kayra yine ağzının içinde homurdanmaya başladı.

"Ne diyosun Kayra allah için, konuşmaya devam edeceksen yol yakınken git evine uyu" Diyerek çıkıştım.

"Tamam sustum konumu göster bana"

Sinirli bir şekilde telefondan konumu açıp ona fırlatmak suretiyle telefonu attım.

"Kafama atsaydın Lidya daha iyi olurdu"

"Acıdım"

"Çok sağol ya çok iyi niyetlisin gerçekten"

"Kes sesini Kayra"

Önüne dönüp arabayı sürmeye devam ederken gözleri bir bana bir yola kayıyordu.

"Ya bak demeyeyim demeyeyim diyorum ama kendimi de tutamıyorum, kızım kurtar sofrasına gidiyosun sen normal bir bara değil, bu giyim ne? "

"Bişey yok giyimimde ayrıca ne zamandan beri giyimime karışır oldun sen?"

"Ben senin giyimine normal zamanda asla karışmam Lidya bunu en iyi sen biliyorsun ama gideceğin yerde en fazla 3 veya 4 kadın olacak, gerisi full erkek ve normal değiller işte anlasana kızım en azından üstüne bi kaban fln alsaydın"

"Bişey olmaz sen varsın zaten"

"Lan sen bana güvenerek mi gidiyosun oraya" Diyerek bana döndüğünde ister istemez güldüm.

"Evet ne var bunda, abime güvenerek gidiyorum sen olmasan zaten alıcaktım üstüme bişiler" Diyip önüme döndüğümde sabır çektiğini duydum.
-----------
Kumarhanenin önüne geldiğimizde şaşırmıştım açıkcası çünkü bu kadar büyük ve lüks bir yer beklemiyordum.
Geldiğimiz bina gördüğüm kadarıyla 2 katlıydı. Bildiğim kadarıyla üst kata VIP üyeliği olan insanlar çıkabiliyordu. Alt kat ise normal üyeliği olan insanların olduğu yerdi.
Benim gönlüm ne kadar 2. Kata çıkmak istesede öyle bir üyeliğim yoktu, o yüzden alt katta olucaktım.

Kayra'nın kapının önündeki korumayı tanıması sayesinde içeri rahatlıkla girebilmiştik, kayra ben oynamayacağım bar kısmındayım gözüm üstünde dedikten sonra bara doğru ilerledi.

Bende boş olan masalardan birine doğru yol alıp oturdum. Daha önce blackjack oynamışlığım vardı ama aşırı iyiyim de diyemezdim burdaki amacım sadece az bir miktar da olsa para alıp gitmekti.
Oyunun başlarında gayet iyi gitsede sonlara doğru sürekli kart çekmek zorunda kaldığım için kazandığım para da tekrar benden gidiyordu.
Kaç saattir bu masadaydım bilmiyordum ama birden etrafta bi hareketlilik olduğunu fark ettim etrafıma dönüp bakınca çoğu kişinin ayakta olduğunu gördüm, kim içindi bu bilmiyordum onlar önemli biridir diyerek geçiştirip oyuna geri döndüm.
Ama eski rahatlığım yoktu izleniyor gibi hissediyordum, sürekli etrafa bakma isteği vardı içimde. Oyunun sonlarına doğru kafamı sağ tarafıma çevirmem ile tanıdık bir çift siyah gözle göz göze gelmem bir oldu. Oyunun bitmesiyle borçlarımdan kurtulmak için oturduğum masadan üstüne zarar ederek kalktım arkamı dönüp bara doğru gitmeye başladım.
Kayra yoktu burda etrafıma göz gezdirip onu bulmaya çalışırken o simsiyah gözlerin sahibi Miran beyin hala beni izlediğini gördüm. Onun üstünde daha fazla oyalanmadan barmane dönüp kayra'yı sordum.

"Pardon tam burda oturan biri vardı nereye gitti gördünüz mü? "

"Lavaboya kadar gitti sanırım hanımefendi bekleyin isterseniz"

"Peki teşekkür ederim" Diyerek koltuğa oturup kara kara ne yapacağımı düşünürken yanımdaki bar taburesi çekildi. Kafamı kaldırma gereksinimi bile duymadan sesimdeki hayal kırıklığını bile gizleyemeden konuştum.

"Kayra buda olmadı,ne yapıcam inan bende bilmiyorum,başım çatlıyor. Lütfen ben biliyordum böyle olucağını diyip azarlamak için başka zamanı bekle yada sadece sessiz ol"
Dediğim gibi yanımdaki kişiden asla ses çıkmazken önüme konulan tekilayı tek seferde kafama diktim.
Başımı ovuşturmak için ellerim yüzüme gittiğinde gözümden bir damla yaşın düşmek üzere olduğunu fark ettim. Hafif bir tebessümle konuşmaya devam ettim.

"Belki de benim babam veya annem beni isteseydi ben bu kadar yükü tek başıma omuzlanmak zorunda kalmayacaktım, şuan tek derdim gece yatarken hangi pijamayı giysem olacaktı" Derin bir iç çekerek yanımdaki kişiye söz hakkı vermeden devam ettim.

"Ama malesef ki olmuyor öyle insan iyi veya kötü bir aileye ihtiyaç duyuyor mesela babamla aram kötü olsaydı ama yanımda olsaydı, annemle her gün kavga etseydim birbirimizden nefret etseydik yinede yanımda varlığını hissetseydim,ben onları iyi veya kötü kabul ettim Kayra, ama onlar beni ne iyi ne kötü kabul edebildiler, şu koskaca dünyada beni hiç bir yere sığdıramadılar. Şimdi ise o küçük çocuğa en iyi şekilde anne babalık yapıyorlar ne kadar saçma değil mi? "

"Lidya hanım konuyla alakasız ama burda ne işiniz var? " Diyen sese kafamı çevirdim büyük bi şokla ona baka kalırken yanağımdan akan gözyaşımı silip ayağa kalktım.

"Bunun sizi ilgilendirdiğini düşünmüyorum, Miran bey kusura bakmayın bu arada sizi Kayra sandığımdan dolayı böyle oldu"

"Farkındayım sorun değil, şu beni ilgilendirme kısmına gelecek olursamda kumarhaneme izinsiz girip çıkan insanların benim mekanımda ne işi olduğunu bilmek en doğal hakkım değil mi sizce de?"

"Sizin olduğunu bilseydim gelmezdim zaten bir daha geleceğimi de düşünmüyorum iyi geceler size"

Ona arkamı dönüp giderken arkamdan seslenmesiyle durdum.

"Bu arada şu kayra sizin tam olarak neyiniz oluyor? şirket çalışanı olarak düşünmüştüm onu sadece bu kadar samimi olduğunuzu bilmiyordum"

"O benim kuzenim Miran bey, amcamdan dolayı ikimiz de orda normal birer çalışan olarak çalışıyoruz" Adama hayatımı döküyordum nerdeyse, utangaçlık ve sinirle istediği her şeyin cevabını verip burdan gitmekti amacım.

"Anladım peki iyi geceler Lidya hanım bu arada çizimler için süreniz kısıtlı zamanınızı iyi değerlendirin derim" Diyerek aklı sıra bana laf soktu.

"Merak etmeyin Miran bey bu zamana kadar asla yetiştiremediğim bir proje olmadı" Dedikten sonra arkamı dönüp gittim.

Lavabonun önünde Kayra'yı beklerken sonunda çıktı. Ona olanları anlattıktan sonra ilk söylediği şu olmuştu.

"Lidya adam sana bildiğin illegal kumarhane sahibiyim demiş ve senin verdiğin cevap bir daha gelmem mi, gerçekten bu mu yani? "

"Evet bu, asıl ben adama hayatımı döküyordum diyorum sen gelmiş ne diyosun"

Söylene söylene arabaya binip eve gittikten sonra üstümü değiştirip kendimi direk yatağa attım.
2 saatlik Huzurlu uykunun kollarından ise bir alarm sesiyle uyanmak zorunda kaldım.
--------------------
"Teşekkür ederim melahat abla bitanesin sen" Diyip çaycımız melahat ablaya sarıldım. Seviyorum bu kadını yıllardır tanıyorum kendisini ve aramızda sadece patron çalışan ilişkisi yok , kendi öz annemden görmediğim ilgiyi sevgisi bu kadından görüyorum.

"Ne teşekkürü yavrum bilmiyor muyum ben senin kahvaltı etmeden işe başladığını aç aç çalışılmaz hem hadi ye bende işime döneyim"

"Tamam ablam kolay gelsin sana da"

Önümdeki çayımdan ve küçük kahvaltı tabağımdaki kahvaltılıklardan yemeye başladım karnımı doyurunca da hemen çizim işime geri döndüm. Gerçekten kısıtlı zamanım vardı buda demek oluyordu ki ben daha çok sabahlayacaktım ofiste.
Saate baktığımda 03:40 olduğunu görmek ile gözlerim büyüdü sabahtan beri asla ara vermeden çalışmıştım şirkette ise bir kaç kişi dışında kimse yoktu.
Melehat abla da evine gittiği için kahve yapma işi bana kalıyordu. yerimden kalkıp mutfağa doğru yol aldım.
Kahve makinasına kahveyi ve suyu koyduktan sonra saatlerdir açmadığım telefonumu açtım.
İşle ve borçlarla ilgili mesajları es geçerek tanımadığım numaradan gelen mesaja baktım.

"Lidya hanım ben Miran ofiste olduğunuzu öğrendim çizimleri bitirdiğinizde bana atarsanız iyi olur.
Bu arada bu kumarhane işinde ne ben sizi gördüm neden siz beni iyi çalışmalar.

Ne cins bir adamdı bu ya, adamla yan yana gelince soğukluğundan ben donuyordum bildiğiniz.
Telefon numarasını Miran Bey olarak kaydettikten sonra kahvemi de alıp ofisime geri döndüm ne kadar çalıştığımı bilmediğim bi süre sonra bilincimi tamamen kaybettiğimi hissettim.

----------------------

Hikaye akışı nasıl gidiyor?

Bölüm uzunlukları nasıl?

Şu anlık en sevdiğiniz karakter kim oldu?

3. Bölümde görüşmek üzeree sağlıcakla kalın :) 🤍