Sakince gün batımında portre mi yaparken üst kattan gelen çığlık ile irkildim. Başak önemsemedim ama sonradan çığlıklar arttı bir kadın sık sık bağırıyor hatta inliyordu.

"Terbiyesizler. Burası esesiz bir apartman nasıl bu şeyi bu kadar sesli yaparsınız. Azgınlar." diye söylendim. Ama zamanla sesler artıyor daha sesli bir hale geliyorum. Artık dayanamayıp sandalyeden kalktım. Kapıyı açıp odadan çıktım. Koridorda yürüken beni salondan gören Gün" Bu ne hışım böyle? "

" Üst kattaki edepsiz azgınlara haddini bildirip geliyorum. "dedim.Çelik nü ğk griy kapıyı açıp. Merdivenlere yöneldim. Üst kata çıktığımda kapıyı çaldım. Kimse açmadı. Tekrar çaldım yok. Hatta hala inlemeler geliyordu. Tekrar tekrar zili çaldım. Sonunda biri kapıyı açtı.Sarı saçlı bir adamdı gözleri maviydi çok hoş bir maviydi ama. Saçları dağınık ve dalgalıydı boyu baya uzundu. Ona bakarken boynu ağrıdı insanın. Üstğnde bir şey yoktu. Altında bir şort vardı sadece. Karın kasları çok belirgindi. Erkek olmasına rahme bel kısmı çok inceydi.

-Ne var?

-Beyefendi içerse her ne yapıyorsanız biraz sessiz olabilirsiniz acaba.

-Bu iş BM le olur ama.

-Nasıl olduğu beni ilgilendirmez.

-Siz se-

Sözünü kesip,

-Lütfen o teebiyesizce olan kelimenin devamını getirmeyin.

-Tamam canım. Ama sen ne istiyorsun.

-Sessizlik. Bellimi yeni yaşınöışsınız ve bu apartmanın bir aile apartmanı olduğunu bilmiyorsunuz.

-Aile apartmanı mı? Aile değil bu aşiret herhalde 44 daire var apartmanda.

Hafifçe kendi espirisne güldü. Gülmedim. Sadece sessizliği kazanıp evime gidicektim kadar.

-Beyefendi sesiz okursanız sevinirim. Der demez kapını kenarından bir kadın kafası I çıkardı. Üstünde gecelik ne kadar ve ya sürten vardı. Bir kısmı göründüğü için belli oluyordu. Kadın admın elimi tutup.

-Hayatım ama yarıda kasık yolla şu kaodnoda iş ize devam edelim sen özlemişsindir beni.

Diyerek adma merhaba cilve yaptı. Adamın ve kadını elimde alyans yada yüzük yoktu. Evli değillerdi evli olsalar bile alyanslatını önemsemiyorlardı.

-Hanfendi ve Beyfendi sizden tek ricam biraz sessiz olmanız.

-Ama Deniz sesiz sevmiyor. İnalamli çekilmeli seviyor.

Dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı kadın yerine ben utandım.-Görmüyor musun kadın kıpkırmızı oldu. Biraz esesiz olask ölmeyiz. Sen yine inlersin ama sessizce.

-Sağolun ve kolay gelsin.

Dedim ve merdivenlere yöneldim. Azgınlar bunlar galiba yokluktan mu çıktınız arkadaş.

Eve girdiğim Gün hala salondaydı. Salona gelip yanına oturdum.

"Bu kadar süre ne konuştunuz?" dediğinde ne konuştuysak anlattım. En yakın arkadaşımdı sonuçta ondan bir şey gizleyemezdim asla.