Medya: Antimatter (Legions)

"Buraya başladığınız tarihleri yazabilirsiniz."

Ölüm yaşamın bitmesi demektir. Ben bunu 12 yaşımdayken öğrendim. Bakın böyle ölmeyi ben istemedim. Ben buna zorlandım. Yaşamaya çalıştım sadece çalıştım. Nefes almak yaşamak değilmiş bunu geç öğrendim. Ne ben bir çaba gösterdim ne de başkası benim yaşamam için çabaladı. Gerçi neden çabalasınlar ki? Karşılarında yok oluyorken her zaman ikinci planda ben için neden çabalasınlar?

İsterdim ki her duygunun en güzelini dibinekadar yaşayıp huzur dolu şekilde gözlerimi kapatmak. Ama cümlenin başında kullandığım gibi 'isterdim' sadece bu isteklerimiz bazen sadece istek olarak kalır. Ve şu an tüm isteklerimin aksine bir binanın en üst katındayım. Demirlere yaslanmış ve İstanbul'un kırmızı rengiyle baş başayım. Sonunda tüm cesaretimi toplayıp gözlerimi sıkı sıkı kapattım. Sessizliğinin her zaman bana iyi geldiğini bilirdim. Ama bu kez başkaydı. Bambaşka...

Yıllarca hor görülmüş her türlü hakarete uğrayan bu bedenim bu kez de ölüm ile tanışacaktı. Fakat korku? Korkunun keskin kan kokusunu iliklerime kadar hissedemedim şu ana dek. Şimdi ölüm bana gelmeden ben ona gitmeliyim. Hiç beklemediğim bir anda olmalı bu. Ben ondan değil o benden korkmalı aslında. Bakalım hangimizin tadı kalacak damağımızda?

Cemre ben ailem tarafından başka bir aileye para karşılığı satılan genç bir kızım. Hayat bana zorluklarını sunarken sadece 1.5 yaşındaydım. Beni büyütüp yetiştiren ailemi trafik kazasında kaybedeli 10 yıl oldu. 24 yaşıma kadar kendi ayaklarımın üstünde durmak için elimden gelen her şeyi yaptım. Başardım da aslında şu an kendi büromda avukatlık yapıyorum.

Ama sanırım her şey buraya kadarmış. Bazı kavuşmalar mahşere kalırmış. Ölümü bekleyemezdim. Bunu kendi irademle yapıp bizim için kendini feda eden biricik sevgilimin yanına gitmeliydim. Ve Fatih... Onu sevmek nasıl bir duyguydu biliyor musunuz? Aşık olduğunuz kişinin gözlerine masumca uzun uzun bakmak gibi. Sayısız insan içinde onunla gözgöze gelmek gibi. Şimdi ise siz bir kitap ben bir aşk bitireceğim içimde. Ölüm zaten gelecekti ama ben sabırsızım. Şimdi ise kendi hayatıma ve karnımdaki iki haftalık çocuğuma veda etmek üzereyim. Hoşçakalın, ben kalamadım...

Merhaba ilk bölümün kısa olması sizi yanıltmasın. Sadece tanıtım kısmı böyle. Keyifli okumalar dilerim :)