yedi canım vardı, ikisi gitsin

bunca ölümler az gelir bana

kalbimi yardım

bir damla kan aktı

kutuplara kar yağıyordu

üşüdüm

failatun vezniyle seni çağırıyorum

bana imbiklenmiş yeşilliğini getir

dur gitme

beş kuruşum vardı kaybettim

dur gitme

ısırgan otlarından kurtar beni

deniz analarının gözlerini çaldım

sana bakmak için

güneşi üçe böldüm

al biri senin olsun

yüzümde beş bıçak yarası var

bir de sen vur

barut kokusunu severim

bir portakalı dilim dilim soy

acıktım

tut ki ben yoğum artık yeryüzünde

tut ki bir marul yaprağıydım

öldüm

al şu serçe parmağım sende kalsın

ben kötüyüm

allahsızım

korkunç çirkinim

ben seksensekizinci tul dairesiyim

sağ gözümün üç kirpiğini kestim

al

ben lanetlendim

chopin'in cenaze marşı çalınıyor

ölüler ayağa kalktı

görüyor musun

şu soldan ikinci benim

senin yüzünden öldüm

şimdi seni getiriyorlar karanlığıma

ağlıyorum

biraz sev beni

gül biraz

yaklaş biraz

seni affediyorum

kuşkonmaz dallarına astım kendimi

sedir ağaçlarına gül yapraklarına

başımı taşlara vurdum

gözbebeklerimde büyük camlar parçalandı

tanrısal duygular içindeydim

bütün tanrısızlığımdan uzakta

bir kemiklerinin sertliğini aldım

bir teninin aklığını

sonra sıcaklığını dudaklarının

gel bak

sana bir tanrı getirdim

gel bak

bir tanrı yarattım senden