(Sedefin anlatımı)

Uçakta yeni gözlerimi açmış güneşi selamlıyordum.Neden mi?! Hakkari'de mesleğime devam etmem gerekiyormuş. Sıkıcı bir şehir gibi geliyordu umarım düşüncem beni yanıltır.

Bir kaç saatimi daha uçakta geçirmenin ardından iniş gerçekleşti. Sırada zor bir iş ev tutmak vardı.

Hemen telefonumdan adliyeye yakın emlakçı aradım ve buldummm

Bir taksi çevirip yolu tarif ettim. Emlakçının önünde durduğumuzda parayı uzatıp içeri girdim.

"Merhaba iyi günler" dedim adama doğru.

Yaşlı bir adam tebessüm ederek

"Merhaba buyrun "

Dedi.

"Ben ev bakıyordum buraların yenisiyim de bana güzel adliyeye yakın bir ev ayarlarsanız çok iyi olur"

Adam şaşkın ifadeyle bana bir soru yöneltti.

"Mesleğin ne bakalım senin"

"Savcı. Savcıyım ben"

Adam gülümser yüzle karşılık verdi

​​​​"adliyeye yakın bir ev var ama biraz gürültülü bir site"

"Olsun olsun fark etmez"

"Emin misin kızım bak yanında askeriye var ona göre"

"Problem yok ayarla" dedim sakince.

"Benden günah gitti" dedi

​​​​​​Beraber eve doğru yürüdük.

Ev baya güzeldi.

"Tamamdır o zaman fiyat nedir?"

"2+2 bu güzel ev için 2.300.000 gibi bir fiyat vardır 15 taksit toplam'

​​​​"okey bu ev benimdir "

Eşyalı olduğu için pahalıydı fakat beğenmiştim 2 yıl para birikimi yapmıştım kendime ev almak için.

​​​​​​
​