Kurtarma ekibinin yardımıyla güvenli bir sığınağa ulaşan Elif ve Murat, bir süre sessizce oturuyorlardı. Ancak Murat’ın aklında bir soru vardı: Neden bu adamlar peşlerindeydi? Bu sıradan bir tehdit değildi, daha derin bir şeyler vardı. Murat, Elif’e bakarak, "Bizi kovalayan bu adamlar sadece kiralık katil olamazlar. Daha büyük bir şeyin peşindeler," dedi.

Elif, endişeyle ona döndü, "Bu kadar ciddi bir mesele nedir Murat? Sana sormak istiyorum, bu adamlardan sakladığın bir şey mi var? Yoksa kim oldukları hakkında bir fikrin var mı?" diye sordu.

Murat derin bir nefes aldı ve ona bakarak yavaşça konuşmaya başladı, "Sana bunu daha önce söylemedim çünkü seni bu işlere karıştırmak istemedim. Ama artık saklayamam. O adamlar, eski bir mafya örgütüne ait. Yıllar önce, babam bu örgütle çalışıyordu. Ancak örgüt içinde bir ihanet yaşandı ve babam onlardan ayrılmaya çalıştı. Sonuç olarak, örgüt babamı öldürdü."

Elif şaşkınlıkla Murat’a bakarak, "Babana neden ihanet ettiler? Bu adamlar neden hala peşindeler?" diye sordu.

Murat, kaşlarını çatıp devam etti, "Babam, örgütün en büyük sırlarını taşıyordu. Yasadışı işlerden kazandıkları milyonlarca doların kayıtlarını ve liderlerin isimlerini bilen tek kişiydi. Onu öldürdüler ama babam tüm bilgileri bir yerlerde sakladı. Ve şimdi o bilgilerin peşindeler. Sanıyorlar ki babamın sakladığı belgeler bende."

Murat’ın bu açıklamaları, Elif’in zihninde bir fırtına kopardı. "Peki, bu belgeler gerçekten sende mi? Onların peşine düşmelerinin nedeni bu mu?" diye sordu Elif, artık her şeyin daha büyük bir anlam kazandığını fark ederek.

Murat başını salladı, "Hayır, bende değiller. Babam bana hiçbir zaman nerede olduğunu söylemedi. Ama belli ki örgüt, bu bilgilerin bende olduğunu düşünüyor. Bu yüzden bizi bu kadar ısrarla takip ediyorlar. Eğer bu belgeleri bulamazlarsa, bizi asla rahat bırakmazlar."

Elif derin bir nefes aldı ve etrafına bakarak, "Yani bu demek oluyor ki sadece kaçmak yetmez. Onların peşini bırakması için bir yol bulmamız gerekiyor," dedi. O anda, Elif’in içindeki korku, cesarete dönüşmüştü. Bu sadece kaçmak değil, aynı zamanda hayatta kalmak için savaşmak anlamına geliyordu.

Gece ilerlerken, Murat telefonunu kontrol etti. Sığınağa geldiklerinden beri telefonuna bir mesaj gelmişti. Bilinmeyen bir numara, "Sonun yaklaşıyor. O belgeleri bize ver, yoksa her şeyinizi kaybedersiniz," yazmıştı. Murat mesajı Elif’e gösterdi.

Elif, "Bu örgüt, ne kadar güçlü olabilir? Polis ya da hükümet neden bunları durdurmuyor?" diye sordu. Murat, sessizce başını salladı, "Bu örgüt, her seviyede adamları olan bir grup. Yasadışı silah ticareti, uyuşturucu ve kara para aklama gibi işlerin içinde. Hükümet ve polisin bazı birimleriyle de bağlantıları var. Bu yüzden onlardan kaçmak neredeyse imkansız."

Murat, düşünceli bir şekilde konuşmaya devam etti, "Bu örgütün lideri, Enver adında acımasız bir adam. Babam öldürüldüğünde onun emrini veren kişi oydu. Şimdi, Enver beni de yok etmek istiyor çünkü onun dünyasındaki en büyük tehdit benim elimde olduğuna inandığı belgeler."

Elif, "Peki bu Enver nerede? Onu durdurmanın bir yolu var mı?" diye sordu. Murat, kaşlarını çatarak, "Onu durdurmak zor. Ama eğer o belgeleri bulabilirsek ya da ona, onları yok ettiğimizi inandırabilirsek, belki peşimizi bırakabilir."

Murat ve Elif, tehlikenin artık daha büyük olduğunu fark ederek, bir plan yapmaya başladılar. Kaçmak ya da saklanmak bir çözüm değildi. Örgütün peşlerini bırakması için onları durdurmaları gerekiyordu.

Murat, "Enver’in adamları çok yakınımızda. Belgelerle ilgili bir ipucu vermeliyiz. Ama onları tuzağa çekmeliyiz. Bize saldıracaklarını biliyoruz, bu yüzden planlı hareket etmeliyiz," dedi.

Elif, Murat’a cesurca bakarak, "Ben de seninle birlikteyim. Bu işten kurtulmanın tek yolu bu," dedi.

O gece, Elif ve Murat, sahte bir buluşma noktası belirleyerek örgütü oraya çekmeye karar verdiler. Belgelerin yerini öğrenmek için gelen adamları tuzağa düşürmek, onları bir adım öne geçirebilirdi. Ancak her şey bu kadar basit olmayacaktı.

Ertesi gün, Murat sahte bir mesaj hazırlayarak, Enver’in adamlarına belgelerin yerini açıkladığını iddia eden bir mesaj gönderdi. Mesajda, belirli bir zaman ve yer verdi. Elif ve Murat, belirlenen yerde tüm hazırlıklarını yaptı. Onlar da oradaydı, ama çok daha gizli bir noktadan takip ediyorlardı.

Gece karanlığı çöktüğünde, Enver’in adamları buluşma noktasına geldi. Yüzlerinde karanlık bir gülümseme vardı, belgelerin ellerine geçeceğini düşünüyorlardı. Ancak bu gece, işler onların düşündüğü gibi gitmeyecekti.

Murat, saklandıkları yerden Elif’e sessizce fısıldadı, "Şimdi zamanı geldi. Onları etkisiz hale getireceğiz. Hazır mısın?" Elif başını sallayarak, "Hazırım," dedi.

Elif ve Murat, o gece tuzaklarını kurup, örgütü büyük bir darbe indirmeye hazırlardı. Ancak bu, sadece ilk adımdı. Asıl büyük savaş, henüz başlamamıştı.

Umarım bölümü beğenirsiniz 😘

-Bölüm hakkında yorum yapın-