Murattan

Şu na karakol da otumuş bekliyoruz adamlar orda topun tüfeğin dibine vuruyor biz sap gibi burda duruyoruz ben amin azra

Emin:Bakın memur bey biz askeriz zaten bizi burda..

"Beyfendi adama giç bi neden yokken saldırmışsınız kusura bakmayın beklemek zorundasınız"

Azra:yok bu böyle olmicak

Azra çantasından telefonu çıkardı ve birini aradı elif (azranın sokakta bulduğu bağımlı biriyli şimdi ise tedavi olmuş ve savcı olmuştu) diye birini

Azra:elif sana işim düştü yaa

......

Yarım saat sonra

Biri topuklularını yere vura vura bize doğru geliyordu diğer polisler ona selam verip alıyordu

Azra:Elif biz bi halt işledik

"Hos geldiniz savcım bi isteğiniz var mı" bunu bi polis memeuru sormuştu

Emin ile birbirimize şaşkın şaşkın bakarken azra elife olanları anlatmış bizim iş çözülmüştü

Emin:çok teşekkür ederiz elif hanım

Elif:ne demek emin bey

Azra:yaman ile konuştum biz de buluşucaz

Murat:Bizde

Azra:benim evde

Emin:siz de gelmek ister misinuz elif hanım

Sen bizim emine bak timde dili olmayan çocuğun dili varmış ya

Elif:gelirim tabii

Eve geçmiştik 4 katlı bi binanın ikinci katında oturuyordu kapıyı adının nazmiye olduğunu ögrendiğim teyze açtı içeri girer girmez umay azranın kollarına atladı

Umay: ben seni çok özledim

Azra:bende seni çok özledim bitanem

Umay:gel hadi sana okulda yaptığım resimleri gösteriyim

Murat:ben bi lavaboyu kullanabilir miyim

Nazmiye teyze:tabi oğlum sagda

Lavaboya girince yüzümü soğuk suyla yıkadım ayna kendime baktım kendi kendime dedim ki

"Kendine gel murat kendine gel" bi andanda yanaklarıma hafifçe vuruyordum

"Kızı var murat kendine gel sana yakışmaz" kapı açılma sesi gelmişti bizimkiler gelmiştir diye içeri geçtim

Bizimkilerle selamlaştıktan oturduk sohbet etmeye başladık azra umayı yatırmaya gitti esma da gelmişti şh hastanedeki kız polat ağzına düşecek gibi kıza bakıyodu indirdim bitane ensesine o da anlamış olcakki önüne dönmüştü azra içeri gelince

Muray:azra kızın gerçekten çok tatlı masallah

Bunu söylememle polat ve gökhan bi kahkaha patlatmıştı ben de anlamaz gözlerle onlara bakıyordum

Azra:o benim kızık değil

Bunu duymak bana o kadar iyi gelmiştiki yüzümde belli belirsiz bi gülümsemeye sebep olmuştu

Gökhan:neyin oluyor o zaman

Azra:yiğenim

Nee yamanın çocuğumuydu bütün tim yaman na döndük bi cevap bekliyorduk

Yaman:saçmalamayın lan

Azra:Benim manevi kız kerdeşimin çocuğu. Kendisi doğum da vefat etti

Tim bi ağızdan başın sağ olsun dedikten sonra dağılmaya karar verdik

Emin:elif seni eve kadar bırakabilir miyim hem senle bir şey konuşmak istiyorum

Polat:vay vay emin bey sizin diliniz var mıydı ya

Gökhan:kardeşim ben de senin dilin yok zannediyodum hastaneden filan dil bulacaktım sana

Polat ve gökhan yine kahkayı basmıştı

Emin:ben bulcam size merak etmeyim

Elif:çıkalım emin

Elif yavaş yavaş kapıya doğru giderken turan eminin kulağına eğilip

Turan:gelim eminnnn ateş bacayı sardı emiiinnn

Emin içinden sövüp gitti

Polat:esma hanım isterseniz ben de sizi eve bırakabilirim

Esma:yok zahmet etmeyin hastaneye gidicem zaten

Polat: tamam hastaneye bırakayım o zaman

Esma:peki o zaman

Gökhan ben turan onlarıda uğurladıktan sonra turan da yanımızdan ayrıldı turan evliydi yengenin yanına gitti yani gökhan zaten her gün ayrı bi kız onu da evden kovduktan sonra nazmiye teyze de evine gitmişti çok şükür ki azrayla tek kalmıştık

Murat:azra ben sana bir şey söylemek istiyorum

Azra:dinliyorum murat....