Dünya çok küçük dedikleri bu olsa gerek . Şu an karşımda hastanedeki o gıcık doktor vardı . Ben bu adamı bi türlü sevememiştim ya . Dikkatimi dağıtmak için sarışınla oynamaya devam ettim . Birkaç dakika sonra yanımda bir hareketlilik oldu . Dönüp bakma gereksinimi hissetmedim ya Kubat ya da Atakandı onlar da sıkılınca ya da muhabet sarmadığı için gelmişlerdir diye düşündüm .

" Hastaneden çıkar çıkmaz ata binmek mi " diyen kişi ile kan beynine sıçradı . Lan bu o gereksiz doktor değilmi . " Hastaneden çıkınca nereye gideceğim sizi ilgilendirmez" dedim mesafemi koruyarak . Sarıyla oynarken " nereye gittiğin beni ilgilendirmez de bi yüzümüze mi baksan " dedi . Öfff bu benim peşimi bırakacak gibi durmuyordu . Arkamı döndüm ama hızlı bir şekilde döndüğüm için yaram biraz acımıştı . Ona belli etmemeye çalıştım ama yüzümün buruşmasını engelliyemedim .

" Buyrun beyfendi ne istemiştiniz " dedim yüzüne bakarak . "Tanışmak istemiştim mümkünse " dedi ve elini uzattı " ben Yavuz Aktürk sizin isminizi öğrenebilirmiyim prenses " dedi . Lan bu bana niye iltifat ediyor. " Burçak Özlü " dedim ancak elini sıkmadım . " Memnun oldum " yapma bir gülümsemeyle " bende " dedim . Konuşma bitti sanmıştım ancak onun konuşmayı bitirme gibi bir niyeti yokth herhalde .

" At binmeyi severmisiniz " diye bir soru yöneltti . Ben konuşmamak için çabalarken o konuşmak istiyor . Delirtici . " Ben küçüklüğümden beri at binerim " dedim hiç düşünmeden. Artık gitsin de sarışın ile oynamaya devam etsem diye düşünürken çenemden tutu "herkese bu kadar aksimisin sen " dedi . Ona ne offf valla çok gıcık ya. " Adamına göre muamele diyelim " dedim ve çenemi ellerinin arasından kurtardım .

Konuşmaya devam etmek istiyordu anlaşılan ancak ben konuşmak istemediğim için sarışına döndüm . Huzursuzluğumu anlamış olacak ki ayaklandı . İpinden tuttuğum için beni de çekiştirdi . "Şşt sakin ol kızım " diyerek tüylerini sevmeye başladım ancak o beni çekiştirmeyi bırakmadı . En sonunda ayağa kalktım . Biraz acımıştı ancak kalkmıştım . Arkamı döndüğümde Yavuzun bize aval aval baktığını gördüm. Yapmacık bir gülümseme ile " kusura bakmayın gitmem lazım" dedim ve sarışınla yavaş yavaş yürümeye devam ettik . Yavaş yavaş diyorum çünkü yaram sızlıyordu . Bir süre daha yürüdükten sonra bizimkilerin oturduğu kafetaryaya geldik .

Kafetarya öyle büyük bir yer değildi. İçeride dört masa bulunuyordu bir de teras tarafı vardı orda da beş tane masa bulunuyordu . Bizimkiler de teras tarafında oturuyordu .

Kubat ve Burak oturmuş birşeyler konuşuyolardı . Emre ve Yunus saçma bir şekilde taş kağıt makas oynarken Yunus her seferinde el hareketi çektiği için Emre sinirlenip bir sille vuruyorsu . Onların yan tarafına baktığımda canım kardeşim Atakan ve Areli gördüm keşke görmeseydim . Nasıl bir pozisyonda duruyorlarsa Atakan Arelin bacaklarına bacaklarını bağlamış onu öpmeye çalışıyordu Arel de Atakandan kaçmaya çalışıyordu ancak pek mümkün değildi çünkü Atakan bacaklarını bacaklarına bağlamıştı . Atakan ve Arel ikilisine alışmıştık aslında hep böyle davranırlardı tabi Atakan işi abartırdı hep .

Onlara yaklaştığımı ilk Kubat gördü. Hemen ayaklandı " Burçak neden kalktın bizi çağırsana " dedi . Bana Burçak demelerini ben istiyordum iş dışında resmiyete gerek yoktu bence onlar da bunu yadırgamamıştı . Çünkü biz siyah timiydik kendi kurallarımıza gör yaşardık . " Sıkıldım sarışın da huysuzlanınca kalktık " dedim. "Hem beni niye orda yalnız bırakıyorsunuz " diye hesap sormaya başladım. Sinirlenmiştim o Yavuz denen doktor kırıntısına .

"Sen sarışınla oynuyon diye dedik siz beraber oturun biz rahatsız etmeyek " dedi Burak. " Lan bir at ile ne kadar eğlenebilirim zaten üzerine binmiyom " dedim sinirle . Harbi sinirlenmiştim bide bu sinirime Atakan ve Arel eklenince patladım. " Lan Atakan sende bırak çocuğu iycen nerdeyse bırak ! " Diye bağırdım en sonunda . Kurada onlar çıkmıştı ve onlara patlamıştım

​​​​​~

~

~

~

~

Çiftlikte biraz daha vakit geçirdikten sonra canım sıkıldı . Şimdi de eve gidiyorduk . Bu sefer de annem beni sıkmaya başladı " kızım bir yerin ağrıyor mu , eve gidince sana ıhlamur yaparım geçer " dedi annem evet bütün ağrıların ıhlamur ile geçeceğini sanıyordu . Kendince buna inanıyordu.

Kısa sürede eve gelmiştik . Timde bizim eve geldi . " Ulan sizin eviniz yok mu niye her dakika kızımın evindesiniz " diye bildiğin kükredi babam . " Fırat bağırma çocuklara aaa ayıp komutanlarının yanına gelmişler evlatlarım . Oyyy analarını kuzuları " derken annem hepsinin suratlarını mıncıkladı .

Annem sofrayı hazırlarken tim anneme yardım etmeye çalıştılar . Sacece çalıştılar . Annem bunlardan bir şey olmayacağını anlayıp mutfaktan kovmuş .

Yinede annem masaya yemekleri dizerken tim de yardım etti . Hep beraber yemek yedikten sonra babam timi kovdu . Ben de uykumun geldiğini söyleyip odama geçtim . Ciddi anlamada uykum gelmişti . Yatağa uzanır uzanmaz hemen gözlerim kapandı . Bende kendimi fazla zorlamadım ve uykunun kollarına kendimi bıraktım.