Yazarın anlatımı ile

Hayla yatak kizin bir peri kızı olduğunu düşünüyordu Riccardo. Kızın tam karşısına oturdu. Kızın neyi olduğunu daha tam olarak bilmiyordu. Ama bacağında ve kaburgasinda birkaç kırık vardı.

Riccardo'nun o kadar kişiye işkence ederken acimiyan kalbi şu anda yatan kızın her yarasına baktığında sanki kendi canı aciyormus gibi his ediyordu.

Bu kız ona neler yapmıştı?

Türk olduğunu dusundu yatan kızın. Kendisi İtalyandı. Türkiye'de küçük bir iş için gelmişti. Türkiye ise ona peri kızını hediye olarak vermişti ona.

Hayatında ilk kez gördüğü bu kıza aşık olmustu Riccardo. Nefes kesici bir güzelliğe sahip olduğuna kanaat getirdi.

"Cidden mi Riccardo." Dedi kendi kendine. Fısilti ile konuşuyordu. "Görür görmez aşık mı oldun?" Dedi ve kafasını hafifçe yana eğdi. "Yıllardır atmayan kalbin bir peri kızı için mi attı?" Dedi.

Kızın yanına yaklaştı. Boynuna hafifçe yaklaşıp kokusunu içine çekti yavaşça. Çok güzel bir şekilde kokuyordu ama ne koktuğunu kestiremedi o an.

"Abi." Diyerek peri kızına çarpan adam girdi kapıdan. Bakışlarını anında ona cegirdi Riccardo. "Kızın durumunu öğrenebilir miyim?" Diye sordu.

Riccardo durup böyle merhamet sahibi bir insanım yninda ne işi olduğunu sorguladı. O kadar çok berebar göreve gitmişlerdi ama kimseye karşı merhamet etmeyen bu adam kadinlara ve çocuklara her zaman merhamet etmişti. Bu özelliğini patronundan almıştı.

"Birkaç kiriktan başka birşeyi yok." diye cevapladı adamın sorusunu Riccardo. "Çık ve kimse girmesin şu odaya. Ne zamandır kapı çalmadan içeri girer oldunuz?" ​​​​​​Diye sordu serçe.

Adam ise kızın birşeyi olmadığını duyunca rahat bir nefes verdi ve odadan çıktı. Kızın hiçbir günahı yok iken onun yüzünden olseydi kendini asla af edemezdi.

Riccardo ise çıkan adamının arkasından söylenerek ayağa kalkıp kapıyı kitleri. Adamlarını bazen gerçekten öldürmek istiyordu.

O sırada yatan kızın inlemesini duydu daha elini kapının üzerinden bile çekmeden. Bir kez daha inleyince elini hemen anahtardan çekip kıza döndü.

"Öldü." dedi kız. Ne dediğini anlamamamisti Riccardo. Bildiği dillerin arasında Türkçe olmamasına bir kere daha kzidi. Kızın yanına gitti hemen. Kızın yanına gittiğinde ise kaslarını catarak kıza baktı. Bir kere daha aynı kelimeyi söyler iken kapalı gözlerinin arasından bir damla yaş düştü.

Riccardo tek dizinin üzerine çöküp kızın yanağına koydu elini. Kızın fazlası ile ateşi vardı? Ateşi olması şu durumda normal miydi? Riccardo'ya göre azla normal değildi.

Ayağa fırlayarak daha az evvel kitledigi kapıyı tekrar açtı ve sert bir ses ile kıza bakmaya devam ederken "DOKTOR!" diye bağırdı.

Alt katta hazır halinde belleyen doktor Riccardo'nun gürleyen sesini duyduğunda tirsmadan edemedi. Elinde olan yemeğini masaya bırakıp koşar adımlar ile Riccardo'nun yanina gitti. Şu anlık ölmek istemiyordu.

"Birşey mi oldu?" Diye sordu. Kıza en ufak birşey oldu ise ölümünü imzalamis olduğunun farkındaydi. Kıza birşey olmaması için ecel terleri eşliğinde dua etti.

"Atesi niye var?" Diye sordu Riccardo sertçe. Sinirden kırmızıya dönmüştü rengi.

"Ateşi mi?" Diye şaşırdı doktor. Eskiden kalma birkaç yarasının intahap kaptigini biliyordu. Serum vermesine rağmen ise yaramamisti anlaşılan.

"Doktor burada durmaya devam mı edeceksin yoksa ömrünü biraz daha uzatmak için kızımı ​​​​​mi ​​​​​yasatacaksin?" Dedi Riccardo.

Adam hızlıca içeri girdi. Kızın üzerindeki örtüyü kaldırdıgi anda Riccardo kızın üzerinde sadece sütyen olduğunu bildiği icin bakışlarıni çevirdi. Kızın sadece yüzüne baktı.

"Kız uzun süre aç bırakılmış. Ve aynı zamanda olan yarası intahap kaptığı için ateşi olduğunu düşünüyorum." dedi doktor.

"Sen anlamadığımı bildiğin halde niye Türkçe konuşuyorsun doktor. Sen beni öldür diye yalvarıyor gibisin." Dedi Riccardo. Sesi tislama gibi çıkmıştı.

Doktor bakışlarını usulca Riccardo'ya çevirdi. Adamın anlindna boncuk boncuk terler akmaya başlamıştı. Canını bu kadar sevmesine rağmen neden bir mafya ile çalıştığını düşünüyordu.

Cevap basitti parayı daha çok seviyordu.

En sonunda onun kendi sine aciklama yapmasını bekleyen Riccardo'ya çevirdi bakışlarını. "Ateşi olmasını bekliyordum ama bu kadar olacağını tahmin etmiyordum. Yarasıni bildiğin gibi derin girmiş bıçak. Ben burada müdahale edebildiğim kadar ettim ama yarası intahap kapmıştı. Uzun zandir aç bırakılması da ateşine daha fazla sebep oldu. " Dedi.

Doktor haklıydı. Yatan kız 3/4 gündür tek lokma atmamisti ağzına.

Riccardo'nun zaten çatık olan kasları sanki mümkünmüş gibi daha fazla çatıldı. Kızın ne aç bırakılmasından bahs ediyordu?

"Yarasıni zaten dediğim gibi yeni diktim." Dediği anda Riccardo tekrar bakışlarını kızdan koparıp doktora çevirdi. "Yarası uzun süredir aciktaydi dediğim gibi ve bu durum onu baya etkilemiş olmalı. Son kaza ile daha fena oldu." Dedi doktor.

Neyden bahsediyordu bu adam diye düşündü. Kendisine doktor intahap ile alakalı hiçbir şey söylememişti.

Riccardo peri kızı ile adlandırdığı bu kızın hikayesini bilmiyordu.

"Ne yarası doktor?" Dedi Riccardo bu seferde.

Adam yine ecel terleri dökerek Riccardo'ya baktı. Kıza zarar verenin o olduğunu zan ediyordu. Ama kıza olan bakışlarını gördüğü anda doktor yanildigini anlamıştı.

Kıza aşık gibi bakıyordu.

"Karnında birkaç günlük olduğunu düşünürdüğüm bir bıçak yarası vardı. Vücudunun çoğu yerinde de çürükler var. Son kaza olmadan önce yara olmayan tek bölgeleri yüzü ve elleriydi. Şiddet görüyordu yani." Dedi doktor. Bunları söylerken Riccardo'nun her bir şey söylediğinde değişen gözleri ile onun hiçbir şey yapmadığını emin olmuştu.

Kıza olanların sorumlusunu Riccardo ve adamları olduğunu düşünerek büyük bir hata yapmıştı. Bu hatanın cezasıni canı ile ödememek için tekrar dua etmeye başladı.

Riccardo kıza baktı. Bu kıza birinin kıydığıni düşündü. Kim olduğunu bilmese de sinir iyice tepesine gelmişti. Onu buldugunda en ağır şekilde öldürecekti.

"Kıza şiddet değil işkence uygulamışlar." Diye mırıldandı Riccardo.

"Siktir git." Dedi Riccardo sertçe. Doktor bunu söylemesine resmen zil çalıp oynaya bilirdi. Hemen gizlice gitti.

Riccardo ise kıza baktı uzun uzun. Şu anda vicudundaki izleri görmek istiyordu. Ama uyuyan bir kızın vücuduna bakacak bir insan da değildi. Birgün belki kendi rızası ile gösterirdi bütün izlerini gösterirdi kız.

Ama bir şeye emindi. O izlerin her biri için sorunlu olan veya direk yapana acı cektirecekti.

"Abi." Diyerek içeri girdi bir adamı. Riccardo bakışlarını zorla çekti peri kızından. "Kızının çok ağlıyor abi. Ne yapsak da susturamıyoruz." Dedi.

Hayır kız Riccardo'nun bebeği değildi. Öldürülen ikiz kardeşinin bebeğiydi. Şimdiye kadar kimseye aşık olmamisti Riccardo.

Peri kızını görene kadar.

Daha doğalı sadece 15 gün olmuştu ve hayat ondan annesini ve babasını çalmıştı.

İkisinin isteği üzerine kıza türk ismi verecekti. Aşık olduğu kadın turktu ama onun ile evlenememisti. Ailesi asla izin vermemişti. Riccardo'nun annesi de oğlunun o kiiz unutuguna emin olması için sevmezse de bir evlilik yapmışti.

Eski sevgilisi olan Türk kızı ise annesi tarafından öldürülmüstu.

"Getirin." Dedi hemen Riccardo. Artık onun kızıydı. Bebeği Riccardo'ya getirdiler. Hayla ağlıyordu minik kız. Riccardo bebeği kucağına aldı ve diğer kalan herkesi yolladı odadan. Bebek de Riccardo'nun kendisine bakması ile susması bir oldu. "Bebek bazen beni sinir ediyorsun? Ne oldu da geldin kucağıma? Anlat bakim ne geçti eline?" Dedi Riccardo yüzündeki hafif gülümseme ile.

Bebek ise sanki az önce koskaca evi ağlayarak havaya kaldıran kendisi değilmiş gibi gülücükler saçtı amcasına. "Ulan bebek." Dedi Riccardo. Ardından yanağını öptu minik kızın. Göz ucu ile peri kızına baktı. "Sence de fazla güzel değil mi bebek?" Dedi Riccardo. Bebek direkt ağlamaya başlayınca güldü Riccardo. "Tamam tamam kıskanç. En güzel sensin." Dedi. Biraz kucağında sallayınca hemen sustu bebek. "Kıskançlik zirvede prenses." Dedi. Ve bebeği iki kolunda salayarak uyumasını sağladı.

Bebek uyuyunca ise peri kızı inleyerek uyandı.

​​​​​BÖLÜM SONU

​​​​

​​​​