Yazarın anlatımı ile

Ağzından gelen kanlara baktı Riccarod birkaç saniye. Ne olduğunu kafasında çözmeye çalışıyordu. Birden gelen bu kanın sebebine bakıyordu.

İlaçlar her zaman kulanilan bir ilacti. O şıkkı direkt elledi. Herhangi bir iç hastalığı yok fiye biliyordu. Kızı baya araştırmıştı. Bütün sağlık şeylerini de inceletirmiş daha sonra ilacın bir zararı olmadığıni öğrenip de kıza enjekte ettirmişti.

Ama şu anda briseyler tamamen ters gidiyordu. Kız kollarında kan kusuyordu.

Hemen bağırdı "DOKTOR! EVE DİGENE KADAR DOKTOR ORADA OLSUN!" dedi hemen.

"Ölmezsin daha bana hesap veremden ölemezsin." Dedi kıza bakarak. Daha sonra ise arabaya bindi hemen.

Üzerindeki beyaz gömleği kucağında duran kızın ağzından gelen kan ile süslenmişti. Riccardo hayla kıza ne olduğunu çözmeye çalışıyordu ama aklına herhangibi birşey gelmiyordu.

Kızın nefes alamadığını hatta yüzünün morardığını fark etti bu seferde. Zehir diye düşündü Riccardo. Ama kızı yanından tek bir an ayirmamistı yani birinin vücuduna zehir enjekte etmesi imkansizdı. Kız bütün gün kucagindaydı. Yemek de yememisti. Ne oldugunu gerçekten anlamıştı.

Yolda sinir krizleri eşiğinde etrafındaki insanlara sinirle yaklaşarak geçirdi. Peri kızı ölüyor gibi his ediyordu. Daha ona bile hesap vermeden ölmesini istemiyordu.

Lavina ona masum olduğunu kanıtlaması gerekmiyordu. Riccardo bunu herşeyden çok istiyordu. Kesinlikle onun masum olması gerekiyordu kesinlikle.

Eve geldiği anda hemen kızı yatağa bıraktı. Doktor çoktan gelmişti.

Riccardo arkasına dönüp gideceği esnada Lavinia'nın elinin kendi parmaklari arasında olduğunu fark etti. O kadar sıkı tutuyordu ki elini elerinden kurtarmak neredeyse imkansızdı.

Riccardo elini kurtarmak istiyor muydu? Bunu sordu kendine.

Hayır kesinlikle istemiyordu. Eli onun elinin arasında iken gayet de mutluydu. Ellerini hayatının sonuna kadar orada tutabilecegine emindi.

Ama kızı hain olarak görüyordu. Hayla buna devam ediyordu. Aklına ve kalbine küfür ediyordu elini çekmeye çalıştı. Çekti de. Küçücük olan elli düştü yavaşça. Tam o anda Lavinia'nin gözünden bir damla yaş düştü. Kızin gözünden düşen o bir damla yasi takip etti Riccardo'nun gözleri.

Pişman olmuştu şimdiden elini bıraktığına. Ama hain olarak gördügu bir kiziin elini gerçekten tutacak biri oldugunu düşünmüyordu.

"Elini tutacak gücün olmadığı kızı niye kaçırıp İtalya'ya getiriyorsun Riccardo?" Diye sordu Betül. Betül Riccardo'nun aile dostuydu ve o da türktü. Riccardo ile beraber yaşıyorlardı

"Ne alaka Betül?" Dedi Riccardo. Betül inanmayan gözler ile baktı Riccardo'ya.

"Ona bakar iken gözlerinin içi parlıyor. Yüzünde salakça bir gülümseme oluyor. Silah tutup adam öldüren o eller ona sanki camdan birseymis gibi davraniyor. Kabul et Riccardo aşık oldun." Dedi direkt Betül.

Bunları Betül'den duyana kadar asla böyle davrandığını fark etmemişti. Kıza bir kez daha baktı Riccarodo. Orada yatarken güzel yüzüne düşen saçları çekmek istemisti. Yüzünü kapatıyordu o saçlar. Riccardo'nun kızın güzel yüzünü görmesini engelleyen saçlarını normalde çok sevse de şu anda kesinlikle nefret ediyordu.

"Aşık değilsin öyle mi Riccardo?" Dedi Betül bu sefer de. Daha sonra ise Riccardo'nun omuzuna elini koydu. "Kötü haber kardeşim köpek gibi aşıksın." Dedi. Omzuna iki kere dostça vurup yanından uzaklaştı.

Geri içeri girdi Riccardo. İçindeki bu duyguyu öldürmek için çabalayacaktı. Kızın kesinlikle masum olduğuna inanmıyor ve kızdan alınacak bir intikam varmış gibi davranacaktı.

Oysa ki bu hikayedeki en masum kişide Lavinia dı. Tek suçu yanlış zamanda yanlış yerde olmasıydı. O gün eve gitmek yerine dışarıda arkadaşlarıyla ya da her zamanki gibi yaptığı gibi kütüphaneye gitseydi şu anda annesinin ölüsünü görmek zorunda kalmayacaktı.

Lavinia Riccardo'nun elini tutar iken kabus görüyordu.

Gördüm kabus her şeyi aynıydı. Kabusta yine annesinin cesedini bir yerde görürken tutunduğu el Riccardo'nun eli iken ricardo'nun onun elini bıraktığın anda Lavinia katilin önüne düşmüş kendi kurtulmak için çalışırken Riccardo'nun onu izlediğini ve yardım etmediğini göründüğü anda gözündeki yaş göz kapaklarının arasından firar etmişti.

Riccardo doktora baktı tekrar. "Neyi var?" Diye sordu. Doktordan aldı cevap bilmiyorum du. Riccardo bu cevaba olan sinirini hat safhaya ulaştırmıştı. "NE DEMEK BİLMİYORUM! Diye kükredi Riccardo. Doktor olduğu yerde sindi. Ve kıza bakmaya devam ediyordu.

Hastaneye gitmeden neler olduğunu anlayamayacakti anlaşılan. Ama kızı hastaneye giturmeyecegine emindi Riccardo'nun. Kızdan kan almak için iğne çıkardı. Testleri yapıp direkt olarak Riccardo'ya tesmlim verip gidecekti. Kızı tedavi edip burdan gitmek istiyordu.

Türkiye'de olan doktor kesinlikle paçayı kurtarmıştı. Darısı İtalyan doktorunaydi.

Ciddi manda Riccardo kıza birşey olduğu anda gerçekten onu öldürebilirdi. Bunu yapar iken gözünü bir an bile kirpmazdi. Ama kızın canı en ufak yandığni anda da yakabilirdi dunyayı bu konuda herkes hemfikirdi.

Kan tahlil sonucunu çıkarmak için kan alır iken Riccardo'nun keskin bakışları adamın yaptigi her adımı titizlikle inceliyordu. Büyük bir dikkat ve özen gösteriyordu. Kız o kadar çok odaklanmıştı ki kapıda durup onu izleyen Sofia'yı fark etmemişti bile. Kıskançlik dolu gözlerini Lavina'ya dikmişti.

Gözlerinden alev saçıyordu Lavina'ya bakarken. Riccardo'nun ilgisini çekmesine sebep olan şey her neyse diye suzmeye başladı onu. Kızın güzelliği vardı.

Riccardo çilli yüz sevmezdi. Kızın bitun yüzü cil doluydu. Ona göre çil yakismazdi kimseye.

Bu kuralı Lavina kesinlikle bozmuştu.

Sofia kızıl saçlarına baktı bu seferde. Kızın saçı doğal gibi durmayacak bir koyuluga sahipti.

Riccardo boyalı saç da sevmez. Diye geçirdi içinden Sofia.

Ama kızın saçı kendi saçı olduğunu biliyordu Riccardo. Evinden çıkmadan oldigi ve cüzdanına koyduğu küçük resim buna onu kanıtlıyordu.

Kız zayıf gözüküyordu. Çelimsiz gözüküyordu. Riccardo onu sevmez diye düşündü bir kere daha Sofia. Çelimsiz güçsüz kizlar kendini koruyamayan insanlardan cidden nefret ederdi.

Riccardo ise Lavina'yı kendini koruyamadı cidden umurunda değildim Riccardo korurdu kendi Peri Kızını.

Her şeyiyle eksik bu kız diye düşündü bir seferde Sofia. Kız onun için bir şey ifade etmedigini falan düşündu. Onun ile rakip olamayacagini Riccardo onu asla sevemyecegini dusundu.

Aslında Sofia büyük yanılıyordu. Riccardo'nun bunca yıl atmayan kalbi şu anda bu Peri kızına atıyordu.

Sofia uzaklaştı ordan yüzünde bir gülümseme ile.

Riccardo kıza bir süre daha baktı. Ciddi manada fazla güzel bir kızdı. Yüzündeki çiller yıldız gibi serpilmişti güzel yüzüne.

"Her şeyde en güzel sende be Peri kızı. Gümah gibisin. Ama ben bu günahı işlemeyi çok sevdim."

Ne kadar süre orada olduğunu ya da kızı ne kadar çok izledigini bilmiyordu Riccardo. Onun kızın üzerindeki bakışlarını çeken şey doktorun elinde bir kağıtla ve aynı zamanda bir iğne ile yanına gelmesiydi.

Riccardo anda ayağa kalktı kızın yanına çöktüğü yerden. Doktorun elindeki kağıda bir bakış attı. Daha sonra ise "Test sonucu mu?" Diye sordu.

"Evet." Dedi doktor kafa sallama eşliğinde. Riccardo anında elindeki kağıdı aldı. Kağıtta Türkçe yazdığı için bir şey anlamadı.

"Niye Türkçe yazıyor?" Diye sordu Riccardo. Doktora baktı. "Ve ne yazıyor?" Diye sordu.

"Kız zehirlenmiş." Diye bir yanıt aldı.

Verildiği ilaç aslında ilaç değil zehirdi.

BÖLÜM SONU​​​​​

​​​​​