5. Bölüm

MAHİDEN:

Yemyeşil bir ormanda uçuşan beyaz elbisem ve yalın ayaklarımla geziyordum. yolumu kaybetmiştim sanki. ileride bir sis bulutu yağmurun habercisiyken yüzüme çiseleyen su damlaları ile haberci gerçek olmuştu

Patika yolda ilerliyiyordum. orman ıssızdı gelen tek ses gök gürültüsü ve yere hiddetle değen yağmur damlaları

Aniden şimşek çakması ile ağzımdan ufak bir çığlık çıktı

Solumda kalan taraf aydınlık güzel bir sabaha dönmüşken sağımda kalan taraf şidettle yağan yağmurlu bir geceye dönüşmüştü

Solumda gelen annemin sesi ile

O tarafa döndüm "gül kokulum" dedi

Ne çok özlemiştim bu lafı

Annemin o hasret kaldığım güzel yüzü karşımda bana gülerek bakıyordu

Ona doğru ilerledim "Anne buradasın" dedim hayretle

Annem "ben hep burdaydım zaten kızım" diyip elini kalbime koydu

Öbür taraftan gelen gök gürültülüsü ile korkuyla arkamı döndüm

Adar sislerin arasında bana elini uzatmış

"Mahim hadi gel" diye tebessümle konuştu

Kafamı iki yana salladım

Hızla anneme dönüp "Anne ben oraya gitmek istemiyorum çok karanlık!" Dedim

Annem yüzündeki tebessümü silmeden iki eliyle yüzümü sevdi "git kızım o sana iyi gelicek, beraber karanlıktan çıkıcaksınız gül kokulum" dedi

Göz yaşlarım yüzüme sicim sicim akıyordu kafamı iki yana sallayarak "hayır anne orası bana acı çektiriyor. Anne acı çekiyorum ben! al yanına beni dayanamıyorum artık!" diye haykırırcasına konuştum

Annem ellerini benden çekerek bir adım geriledi "o seni korur acına ortak olur!" Dedi

"ANNE GİTME BENİ BIRAKMA!" diye benden uzaklaşan anneme haykırdım ayaklarım sanki yerine kenetlenmişti ilerleyemiyordum

Annem sonkez tebesüm ederek fısıltıyla

"Gül kokulum" dedi ve ortadan kayboldu

Adarın "mahim hadi artık gidelim" demesiyle ona döndüm elini hayla bana doğru uzatıyordu ayaklarım sanki benden bağımsız ilerleriyordu Adarın elini tutmamla yüzünde derin bir tebessüm oluştu

Beni karanlığa çekti

Yerimden sıçrayarak uyandım

Derin derin nefes aldım yüzüm epeyce terlemişti iki elimle yüzümü kapatıp soluklandım

Çok değişik bir kabustu ilk defa değildi kabuslarım ama bu hepsinden çok farklıydı.

Gözümden bir damla yaş aktı

Annemin bana gül kokulum diye seslenmesini ne çok özlemiştim

Ben annemi çok özlemiştim. bu gün ilk işim onun mezarına gitmek olucak

Ellerimi yüzümden çekio kendime gelmek adına etrafıma göz attım en son yanımda uyuyan abimde durdum

Yüzümde ufak bir tebessüm oluştu Mirza abim. ilk aşkım. genelde kız çocuklarının ilk aşkı babalarıdır ama benim babam gerçi baba demeye bin şait ister bana baba olmayı becerememişti benim ilk aşkım abimdi

Her kriz geçirdiğimde geceleride ne olur ne olmaz diye yanımda uyuyordu

Onu uyandırmadan yavaşça yataktan kalktım

Dolabımdan bir kaç parça kıyafet alarak banyoya girdim aynadan kendime baktım berbat bir haldeyim saçlarım birbirine girmiş, makyajım dağılmış, gözlerim kan çanağına dönmüş ve göz torbalarım morarmıştı

Derin bir nefes alarak temizleme suyum ile makyajımı sildim ardından üzerimdekileri çıkarıp kendimi duşa attım

Ilık suyu açarak su damlalarının üzerimden akıp gitmesini seyrettim hayatımda bir su damlası gibi akıp gitmemişmiydi zaten.

İçimdeki duygularında su damlası gibi akıp gitmesini istiyorum öfkem, üzüntüm, nefretim

Babam hem nefretimi hem üzüntümü kazanırken Adar sadece saf nefretti buna aileside dağil

Ne kadar komik dimi yarın evleneceğim kocamdan ve ailesinden ölesiye nefret ediyorum, kim evleneceği adamdan ölesiye nefret ederdiki tabiki bu talihsizlik yine bana denk geldi

Kendimi anneme ihanet etmiş gibi hissediyorum sanki hasan ağa değilde dün gece toplantıda berdeli kabul ederken ben annemi öldürmüşüm gibi hissettim.

Geçicek, bu duyguda geçicek yerini belki daha acı duygular kapatıcak ama Adardan boşandığım gün bu duygumda sona ericek

Ama Ant olsunki boşanana kadar bu topraklarda berdeli kaldırıcam gücüm belki törenin hepsini kaldırmaya yetmez ama Berdele yeter

Saçlarımı son kez duruladıktan sonra duştan çıktım havuluyu bedenime sarıp kurulandım ardından siyah kumaş jeanım ve üzerine siyah askılıklı bir crop giydim

Saçlarımın suyunu havlu ile alıp fön makinası ile iyice kurutup salık bıraktım ıslak saçlar ile annemin yanına gidemezdim. küçükken hep saçım ıslak diye kızar ardından beni yanına alarak saçlarımı güzelce kuruturdu kızdığı için ona trip atardım ama o benim gönlümü hemen alırdı

banyodan çıkınca yatakta oturur vaziyette elleriyle başını tutup dirseklerini dizine yaslamış abimle karşılaştım

Ne düşündüğünü bilmek çokta zor olmuyordu

Kapı sesini duyan abim kafasını kaldırarak bana baktı "abi?" Dedim niye böyle duruyorsun der gibi

Abim eli ile yatağa iki kez hafifçe vurup "gel yanıma" dedi geçip yanına oturdum

Abim yüzüme değilde yere bakıyordu sanki yüzüme bakmaya çekiniyor gibi

Bir elimi omzuna koyup "abi bana bakarmısın" dedim abim bakmayınca tekarak "abi lütfen" dedim

Abim bu sefer isteğime uyup yüzümü baktı

Bu güne kadar gözündan damla düştüğünü görmediğim gözleri dolu doluydu

Kararlılıkla yüzüme bakarak "evlenmiceksin abicim izin vermicem böyle saçma bir şeye!" Dedi ve öfkeyle ayağa kalktı

Hiçbir şey anlamamıştım abim kapıya doğru ilerlerken hızla önünü kestim "abi dur nereye!" Dedim abim "berdeli bozmaya!" Diye öfkeyle konuştu

Olmaz olamaz abim bunu yaparsa iki abimde ölücek kan davası yine devam edicek ve Mirza abimin hiçbir şey umrunda değil kafasın koydumu yapardı o

İki kolundan tutarak "abi ben sizi kaybetmeyi göze alamam nolur otur sakin sakin konuşalım" dedim abim derin bir nefes alıp ellerini yanaklarıma koydu "bende seni kaybetmeyi göze alamam kardeşim" dedi ve bir şey dememe izin vermeden hızla çıkıp gitti

Ellerim ile yüzümü kapattım şimdi ne yapıcam ben

Mesela salak gibi durmaktansa abinin peşinden gitmeye devammı etsen

İç sesim ilk defa haklı olabilirdi hızla avluya indim abim arabasına bindi bende beklemeden korumaya "anahtar" dedim bana doğru anahtarı atınca havada yakalayıp arabama bindim hızla abimin arkasında ilerledim

Ah abi ah bi dinlesen keşke beni

Abim hızla ilerliyordu bu yol şerzan konağına gidiyordu daha fazla dayanamayıp gazı kökledim abim sağ sol yaparak önüne geçmemi engelliyor

Sinirle burnumdan soludum kaza yaomadan atlatsak iyidir

Abim sağ yaparken sola geçtim direksiyonu sağ yatırarak sağ tarafa hafifçe geçtim abim hızla sağ tarafa geçerken gazı kökleyip soldan ilerledim hızla abimin önüne kırdım arabayı

Abim ani bir fren ile durdu hızla arabadan indim abimde benim gibi inmiş öfkeyle bana bakıyordu "NAPIYOSUN SEN" diye kükredi

İkimizde birbirimize doğru ilerliyorduk

"ASIL SEN NE YAPIYİRSUN ABİ!" Diye onun gibi bağırdım en son ortak noktada ilerlemeyi bırakıp durduk

Abim iki eliyle yüzünü kapatıp arkasına dönüp bir kaç adım ilerledi

"Abi olan oldu evleniyorum ben!" Dedim

Abim hızla dönüp "evlenmiyosun duydunmu abicim BEN SENİ ONLARA GELİN ETMİYORUM!" diye sonda kükreyerek konuştu

Bu böyle olmazdı abim gerçekleri öğrenmeden durmicaktı belli

Derin bir nefes alarak ona baktım

"Sahte" dedim

Abim kaşlarını çatarak anlamadığını belirten bir ifade ile bana baktı

Bitkince "sahte abi, bu evlilik sahte. 5 ay, sadece 5 ay sürücek" dedim

Abim "ne demek sahte 5 ay sürücek. Anlat herşeyi!" Dedi

"Burda olmaz sakin bir yere geçip oturalım" dedim abim kafasını sallayarak telefonundan birisini aradı kim olduğunu bilmiyorum en son açılan telefon ile abim direk "atacağım konuma gel konuşucaklarımız var!" Dedi ve yüzüne kapattı telefonu Adarı aramıştı

Bir Adarımız eksikti zaten

Abim "beni takip et" dedi arabasına bindi bende kendi arabama binip onu takip etmeye başladım

Bu konuda abime güvene bilirdim hatta en büyük destekçim o olurdu içimi bir tek ona döke biliyorum zaten ilk defa Mirza abimden bir şey sakladım oda ortaya çıktı zaten

Aradan geçen yarım saat sonra bir restorantın önünde durduk burayı biliyordum güzel bir mekandı

Arabayı park ettikten sonra abimle aynı anda indik yanına ulaşmamı bekledi ardından beraber içeriye girdik

Üst kata çıkarak cam kenarındaki bir masaya oturduk

"Neden Adarı çağırdın?" Diye sordum abim kafasını camdan alıp bana çevirdi "onunda burda olması daha doğru ikinizdende planınızı dinlerim" dedi

Abimin konuşmasını bitirmesiyle yanındaki sandalyenin çekilmesi bir oldu gelen Adardı

Adarın yanıma oturması abimi sinirlendirmiş olacakki sinirle ona baktı ardından gözlerini yumup sakinleşti

Adarda abimin sinir olduğunu anlamıştı ama hiç pozisyonunu bozmadan rahat rahat oturdu "gel dedin geldim Mirza ne diceksen de!" Dedi ikiside birbirinden sinriliydi ortamda fazlasıyla gerginlik vardı bu gerginlik beni bile gerdi yani

Abim Adara öldürücü bakıslar atıyordu Adarında ondan bir farkı yoktu zaten

Abim "ben değil siz konuşucaksınız" demesiyle Adarın bakışları bana döndü

Gözleri ile anlatınmı dedi bende gözlerimi yumarak evet dedim adar öfkeyle bana baktıkgan sona gözlerini sinir topuna dönmüş abime çevirdi

Abim her an kalkıp Adara dala bilirdi

Ve bu en son isteyeceğim şey

Allah'ım nolur buradan sağ çıkalım yalvarırım

Adar soğuk bir sesle "yarın evlenicez" bu sözü ile abim gözlerini yumup sakinkeşmeye çalıştı Adar sözüne devam etti "evlilik 5 ay sürücek herşey durulur o zamana kadar" bu sefer sözü ben devir aldım

"Adar beni bir kaza sonucu ölü olarak göstericek bu olaydan bir gün öncede boşanmış olucaz"

Adar devamını getirerek "herkez mahiyi ölü bilirken mahi yurt dışına gidicek" dedi

Abim durup bir süre bize baktı

"Nikah memururunu sahte yapmak varken niye gerçekten evlenmeyi düşünüyorsunuz en azından bişanma işinden kurtulursunuz" abim doğru söylüyordu mantıklı bulup

"Abim doğru söylüyor sahte nikah memuru getirelim" dedim

Adar "bunu bende düşündüm ama hasan ağayı biraz tanıyorsam nikah memurunun gerçek olup olmadığını kontrol edecek" dedi

Babasından bir yabancı gibi bahsetmesi gözümden kaçmamıştı

Abim kafasını salladı "awir ağayıda unutmamak lazım" dedi buda doğru

Aradan geçen sesiz gergin dakikalara abim son verdi "sana nasıl güvenicem" dedi

İşte şimdi başlıyoruz

Niyet ettim Allah rızası için buradan sağ çıkamya

Hayde bismillah

Bildiğim tüm duaları içimden okurken bir yandanda adar ve abimi izliyordum

Zaten tüm restorant bizi izliyor anksiyetem tuttu resmen, olanlardan sonra herkezin gözü kulağı iki aşiretteyken şimdi bir masada ilk defa oturduğumuzu görünce haliyle baya şaşırmıslardı

Adar kaşlarını çatarak sinirle abime baktı

"Açık konuş Mirza!" Diye dişlerinin arasından tıslıyarak konuştu abim "diyorum ki kardeşime zarar vereceğinden yada" diyip sustu ardından "anladın sen Adar ağa nasıl güvenicem ben sana!" Dedi

YAZARDAN:

Şerzan konağı yine yeni bir sabaha gözünü açtı

Gözünü yeni bir güne açan Adar esnedikten sonra ayağa kalkıp dolaptan bir kaç parça eşya aldı ve duşa girdi

Soğuk suyun üzerinden akıp gitmesine izin verip derin düşüncelere daldı

Olanlar onuda çoo yılratmıştı ama o kimseye göstermedi içini dökemedi bir türlü

Adarda tıpkı mahi gibi ablasın ihanet ediyormuş gibi hissediyordu

Halbuki onların suçu neydiki Adarın bir suçu yoktu suçu olan tek kişiler mert ve Ahu

Adar anlamıyordu kardeşi ahu hiçmi onu düşünmemişti hiçmi ablası aklına gelmedi

Adar bir türlü bu durumu çözemiyordu kardeşi gelseydi ona deseydi Abu ben ona aşık oldum deseydi Adar ne yapar eder sevenleri kavuştururdu

Peki ahu ne yapmıştı? O abisine söylemeden onu hiç düşünmeden kaçıp gitmişti

Adar bir an belki ölümü göze alarak gitmiştir diye düşünsese bu düşünceyi aklından sildi

Eda sevda uğruna ölmüşken onu küçük Adar zorla öldürmüşken Ahuya nasıl bunu yapardı Ahu bunu iyi biliyordu ama sevdasını abisinin hayatından öne tutmuştu

Adar duşunu bitirdikten sonra siyah takım elbisesini giydi kravat takmadı özel günler olmadıkça takmazdı sevmezdi takmayı

Saçını fön makinası ile iki dakikada kuruttu dişlerinide fırçalayıp banyodan çıktı

Çekmeceden rastgele bir saat seçip taktı bir diğerindende siyah gözlüğünü aldı şimdilik takmak yerine gömleğinin önüne taktı siyah ayakkabısını giydi ve son olarak cüzdan ve telefonunu alıp çıktı odadan

Adar tüm endamı ve yakışıklığı ile avludaki kahvaltı masasına ilerledi

Herkezin gözü ondaydı kimseyi umursamadan baş köşedeki babaannesinin sağ tarafındaki ilk sandalye yerini aldı

Buse ise yanına oturan Adama hayranlık ile bakıyordu herkez bunun farkındayken Adar buseye kör olmuştu sanki

Masa yine herzamanki gibi kalabalıktı Adarında oturması ile piroz hanım

"Afiyet olsun" diyip yemeği başlatmıştı

Adarın pek iştahı yoktu iki üç lokma birşeyler yiyip karşısındaki hasan ağanın yanında oturan annesine baktı "ana hazırlığınızı yapın yarın nikah var" demesi masaya bomba düşürmüştü

Şerzanlar Adara anlı şanlı düğün yapmak istiyorlardı oysaki

Hasan ağa hidetle "ne demek yarın nikah daha isteme, kına birşey olmadı!" Dedi

Hasan ağanın kardeşi Hamza ağa "adar doğru söyler baban ne demek nikah yarın" dedi

İki kardeşte birbirinden beterdi ikisininde çocukları babalarından nefret ederdi

Adar ikisinede ihrenerek baktı

Heleki babasına kubanının kızını nasıl anlı şanlı bu konağa getirmeyi düşünmüştü

"Nikah tek olucak istemeyi falan unutun düğünde olmicak kimi çağırıyorsanız ona göre çağırın!" Dedi

Piroz hanım elini masaya vurarak "ne demek düğün dernek olmayacakAdar ağa! Söyle o kıza aklını doldurmasın! sen şerzanların ağasısın anlı şanlı düğün yapmak gerek!" Dedi

Adar öfkeyle babaannesine baktı "Piroz hanım benim aklımı kimse doldurmuyo sen merak etme! Son kez diyorum hazırlığınızı yapın" dedi ayağa kalkıp gidecekken hasan ağanın sözü ile durdu "O kız bu eve anlı şanlı bir şekilde gelecek!" Dedi

Adar babasına öfke ile baktı

Elini masaya sert bir şekilde geçirdi herkez irkilip geriye yaslandı "lan sen kızın annesini öldürdün! annesini! Birde o kızdan konağına anlı şanlı gelmesinimi bekliyosun hasan ağa!

SÖZÜMÜN ÜSTÜNE SÖZ İSTEMİYORUM KONU KAPANMIŞTIR!" diye kükredi ve çekip gitti daha fazla bu insanların yanında durmak istemiyordu

Çekip giden adarın ardından herkez suspus olmuştu

Arabasında şirketine doğru giden adar telefonunun çalması ile arayana baktı

Şaşırmıştı Mirza onu hiç aramazdı telefonu açarak mirzayı dinledi ardından kapatıp attığı konuma gitti

Mirzanının mahiyle âlakalı konuşacağını düşünmüştü

Arabadan inip restoranta giriş yaptı mahileri görünce geçip yanlarına oturdu

Mirzo ile birbirlerine ölümcül bakışlar atıyorlardı ortamda gerinlik vardı bunun sebebi de Adar ve mirzaydı

Mirzanın son konusması Adarın sinirini bozmuştu açık açık ona sapık muamelesi yapıyordu

Adar sinirle elini masaya vurdu

"Senin o dilini koparırım Mirza! Kendine gel yoksa ben getirmesini iyi bilirim!" Diye tısladı tüm restorant ikilin arasındaki gerilimi pür dikkat izliyorlardı

Mahi ise gergince ikiliyi izliyordu

Mirza "kendime getirtsene beni Adar ağa! Ne malum kardeşime!" Gerisini getirmedi

Adar sinirle ayağa kalkınca mirzada ayağa kalktı mahide sinirle kalktı canına tak etmişti

Adar mirzanın üzerine sinirle yürüyünce mahi hemen kolundan tutup ikilinin arasına girdi sinirle "YETER ARTIK NEREDE OLDUĞUMUZA BİR BAKIN!" Diye bağırdı

İkili nerede olduklarını fark edince durdular Mirza Adara güvenmiyordu bunu açıkça söylüyordu. Kardeşine birşey olsun istemiyordu onun için canını bile veriridi ki mahi gerçekleri söylemese bunu yapıcaktı

Mahi tekrardan ikiliye sinirle "yerinize geçin sakince konuşalım!" Dedi Mirza derin bir nefes alarak yerine geçerken Adar sinirle mahiye bakıyordu emir vermsi sinirini bozuyordu mahide ona kaşlarını ne var anlmında salladı

Adar derin bir nefes alarak mirzaya baktı

"Her şeyi anladığına göre. bir iman yoksa işim var!" Dedi Mirza kaşlarını çatarak Adara baktı "yok git!" Dedi mahi bıkkınca bir nefes verirken Adar "hadi eyvallah" diyip gitti

MAHİDEN:

Abim arabayı avluya park edince beraber arabadan indik Adar gittikten sonra bizde eve gelmiştik abim planı kabul etmişti

Beraber konağa girince abim salona doğru ilerled

i bende annemin yanına gitmek için eşyalarımı almaya odama çıktım odaya girip telefenumu ve çantamı aldım

Ardından aşağı indim oturma odasının yanından geçecekken gelen Mirza bağırış sesleri ile durup içeriye girdim

İçeride gördüğüm yüzler ile öfkem tavan yapmıştı