Hayat, herkese adil davranmaz. Hayat, kendisinden olmayanları sevmez. Hayat üvey evlatlarına sadece zarar verir. Onları acılarla boğar ama öldürmez. Bilir çünkü onları öldürürse acı çekemezler.

Hayatın nefret ettiği üvey çocukları geceleri ondan saklanarak ağlar. Karşısında dik dursalarda geceleri omuzlarındaki yüklere dayanamazlar. Bazen susarlar bazen ağlarlar.

Gece onların ağlamalarına defalarca şahit olur. Onlar gizlice ağladıklarını sanarlar ama hiçbir şey gizli kalmaz. Hiçbir gerçek kapanmaz, hiçbir sır gizli kalmaz. Hiçbir göz yaşı intikamını almadan toprağa düşmez.

Gece o çocuklara sahip çıkar. Kendini ve onların acılarını karanlığa gömer. Onların acısını kimseye göstermez. Sırları kalbinde taşır ama bir gün oda bu sırlardan yorulacaktır. Hangi yürek bunlara dayanır?

Hayatın üvey çocukları gecenin öz çocuklarıdır. Hayatın itip kaktığı çocukları gece ayağa kaldırır. Her gündüzün gecesi, her doğumun ölümü ve her göz yaşının bir intikamı olur.

Hayatın üvey çocukları arasındaki Ezgi, Kaan, Ece, Adar, Ayza, Çınar, Sema, Enver, Selin ve Demir öğrenecekleri sırlara ve bu yolda çıktıkları macerada bir arada kalabilecekler mi? Gece, kabul ettiği çocukları ya bir gün kabul etmezse? Ya gece bir yalana inanır ve onlara zarar verirse? İhanet ya arkalarında değilde önlerindeyse?

Gecenin Çocukları çok yakında Kitappad'de.