Tuğba teyzeye koltukta uyuyabileceğimi söyledim ama o Ozan'ın odasında uyumamın sakıncası olmayacağı hakkında ısrar etti ve savaşı kazandı Ozan'ın odasına girince çok şaşırdım 26 yaşında olmasına rağmen odası çok renkliydi. Belki de asker olduğu için vakit bulamıyordu. Yatağına oturduğumda çok yumuşak olduğunu fark ettim. Kendimi yatağa bırakma gereksinimi duydum. Gözlerimi kapakttım ve en çok korktuğum şeyle yani karanlıkla karşılaştım. Bunun üzerine gözlerimi geri açtım. Tuğba abla elinde kendi pijamalarından biri ile içeri girdi . "gece ferah ferah uyursun bunlarla" umarım öyle olur. kıyafetleri içeri bırakıp gitti ve kapıyı arkasından kapattı. Kıyafetlere baktım beyaz ve bol parçalardandı bol olması normaldi tuğba abla bana göre uzun ve biraz bol etli bir kadındı. Pijamaları hemen üstüme giydim. ancak lanet olsun bu etiketler ile cidden uyuyabiliyormuydu? Pijamanin yakasinda etiket vardi iç çektim Tuğba ablaya çağıramazdım çünkü o eşiyle beraber çoktan uyumuştu ve özel alanlarına girmek istemezdim odayı çaresizce karıştırmaya başladım beyaz şifonyerini ararkern içinden bir fotoraf çıktı kumral gamzesi olan bir kız ile Ozan ama çok genç duruyorlardı fotorafın arkasını çevirdiğimde bunun 3 sene öncesine ait olduğunu anladım. kız gerçekten güzeldi gözlerindeki parıltı geleceğimden parlaktı. Fotorafa bir kac saniye daha baktiktan sonra geri bıraktım ve belki makas mutfaktadır umuduyla yavaş adımlarla odadan çıktım. Mutfağa gittiğimde sessizce çekmeceleri açtım ve makası tanrı şükürler olsun ki buldum. hemen kıyafetin içindeki etiketi kesip derin bir nefes verdim...daha sonra biraz temiz hava almak için balkondan dışarı çıktım soğuk havanın poyrazı yüzüme vurunca biraz sarsıldım ama çokta değil sandalyeye oturdum ve bugünü sorguladım...6 senedir içinde olduğum durumdan kurtulmuştum...şuan özgürdüm...bunları düşünürken ister istemez gözümden bir damla yaş aktı ama elimin tersiyle hemen sildim ayaga kalktım içeri girecektim ki bir ses duydum. Erayın sesi? "Daha da hızlandırıyorum,az daha dayan" gibi cümlelerdi gözlrimi bir kaç kez kırpıştırdım ve olayın farkına varınca iki elimle ağzımı kapattım...hassiktir Eray eve kız mı attı yoksa? hayır be onda o tip yok. hem hangi 3 IQ bakarki ona derken çok saçma bir konuda konuştuğumu fark ettim ister istemez güldüm ama gülüşüm hemen silindi eryaın sesi durmuştu ve ayak seslerini tavada yani onun balkonunda duydum kafami yukari kaldirdigimda ise onun çatık kaşlarıyla karşılaştım iyi de bunun üstü çıpkal değil ki? "ama sen çıplak değilsin" diye bir lanet cümle döküldü ağzımdan Eray anlamaz bakışlarını üzerimde tuttu "Anlamadım? Çıplak mı olmalıyım" dedi nasıl yani?

"iyide o iş çıplak yapılmıyor muydu?" Biri ağzıma çarpsın lütfen "ne işinden söz ediyorsun sen?" dedi yüzünü ekşitti dediğimi anlamış olmalıydı "Allah senin belanı vermesin emi" Güldüm galiba olayı çok yanlış anlamıştım. gözleri tekrar beni bulduğunda derin bir nefes verdi "Çok fesat biri olduğunu anladım şuan benden uzak dur" dedi ve içeri defolup gitti Excuse me? ne demek şimdi bu? ben mi? fesatlık mı? işim bile olmazdı oda doğru dursaymış düzgün cümleler kullansaymış yani.