kafeterya Alayda her zamankinden daha

kalabalıktı Ozan bunun nedenini az çok biliyordu. Altınay. "Evet evet koyu renkli bir kızmış, Teröristlerle kalmış, 6 sene..." gibi fısıltılara kulak asmamaya calışıyor, görmezden geliyordu. Yiğit komutanı Yatakhanede dinlenirken o onun yerini doldurmaya çalışıyordu ve karnındaki boşlukları, "...fasulye...yeşil fasulye..."

"Fasulye kafalı Ozaniye!" dedi Göktürk ve yanına oturdu tepsisiyle. ozmuyla dalgın düşüncelere dalmış olan Ozan'ın omzunu dürttü "Naber Kartanesi?" Ozan gülümsedi sakince, yemeğinden bir kaşık aldı "Daha belli değil..." derin bir nefis aldı ve gözlerini ovdu..."Çiğdem mi geldi aklına?" Ozan bir anlığına durdu ve nefes verip, yüzünü sıvazladı "...Abi...Altınay da olan gamze...bana onu hatırlattı...bir değişik oldum yani...ne bileyim içgüdüsel olarak korumak istiyorum.." Göktürk dudaklarını birbirine bastırdı ve derin bir nefes verdi..."Bak kartanem...Ay yüzlüm...Devremim...Dadaşım...cürüm...ay neyse işte kartanesi onu bir yere kadar koruyabilirsin...eninde sonunda bir aile üyesi ortaya çıkacaktır ve onu koruması altına alacaktır..bizim yetkimiz orda biter bu yüzden çokta bağlanma bebeğim" Ozan kaşlarını çatıp gözünün ucuyla Göktürke baktı "Bebeğini ay yüzlünü sikerler kardeşim." Göktürk göz devirdi "sanada yaranamıyoruz be..neyse ben bi sigara içip gelicem gelicen mi? bi hava alırsın" Ozan onaylarcasına kafasını sallayıp ayağa kalktı.

Birlikte alayın bahçeye çıkan koridorunda yürümeye başladırlar Ozan Göktürk'e dödü "Ayrıca biz şanlıTürk askeriyiz oğlum nerede yetkimiz biter? bizim görevimiz zaten onları korumak." dedi Ozan bu konuda haklıydı Türk askeri nereye giderse gitsin yetkisi bitmezdi. Kılıçları cesaretleri kadar keskin, mermileri yıldırım beyazıd kadar hızlıydı. "Haklısın... ama benim onu kastetmediğimi adın kadar iyi biliyorsun." biliyordu.. hemde çok iyi biliyordu ama bilmemek istiyordu.

İkisi böyle yürümeye devam ederken 2 ses duydular. Etraflarına baktılar ve Deniz'i kenara sıkıştırmış olna Batu'yı gördüler "Lan?" İkiside bir kaç kez göz kırpıştırdı "Lan! Batu oğlum saçmalama! Ozan Deniz'in namus gidiyor!" Batu'nun bakışları ona doğru yaklaşmakta olan iki cüsseyi görünce Deniz'i bıraktı Deniz hemen Ozan'ın arkasına sığındı Ozan göz devirip kendince söylendi "Ne bok yedin yine acaba Deniz efedni.." Ozan yorgun gözlerini Batu'nun ateş püsküren kara gözlerine değfirfi "Ulan sen nasıl bir pisliksin seni boğar iki parçaya bölerim! ne demek kardeşime sevdalandın lan davar!?" Ozan olayı anlayınca derin bir nefes verdi "komutanım Rütbeden çıkmak serbest mi?" Batu onaylarcasına başını salladı Ozan hafifçe gülümseyip Deniz'e döndün "Aferim kardeşim iyi bok yedin. hem komutanının bacısına tutuldun bide gittin adama onu söyledin" Deniz çaresizce kafa salladı "Ağzımdan kaçtı benlik bir durum yokki..."

"Birazdan sana ağzından kaçan o şeyin nasıl ağzını kırabileceğini göstereceğim ulan!" Batu bir adım ileri attığında Deniz arkasına bakmadan koşmaya başladı Batu da arkasında koştu.