Siz hiç ailesine yabancı olan,Asla ailesi ile bir iletişim kurmayan bir kız gördünüz mü?

Ben o kızım;

Ben Gece Karaca 22 yaşındayım.Mardinin ileri gelen ve tanınan ailesindeniz.

Evet kendimi değersiz görüyorum çünkü bu evdekiler böyle hissetmemi sağlamıştı.

Keşke ailemden sevgi görebilseydim.Ama bu imkansız ötesine giderdi.

Evet hayatım boyunca ailemden şiddet görmedim ama beni değersizsin gibi gösteriyorlardı.

Asla ben bu ailede sayılıp sevilemeyecektim.

Sabah 5'de uyanmıştım.Abdest alıp namaz kıldım.

Allah'a sığınıyordum."Keşke sevilebilseydim."dediğim çoğu an oldu.

Odamdaki terasa çıkıp dışarıyı izledim.Güneş yarım saat sonra doğmaya başlamıştı.

Üzerime eşofman geçirip saçımı dağınık bir topuz yaptım.

Biraz dışarıyı gezmeye çıkacaktım.

Saat 6 olmuştu.

Telefonumu aldım.Konaktan çıktıktan sonra bu güzel sokaklarda ilerlemeye başladım.

Hafif rüzgar esiyordu.Ve bu benim hoşuma gidiyordu.

Biraz daha ilerledikten sonra kendimi başka yerlerde bulmuştum.

Boş bir arazi tarafına kadar gelmiştim.

Artık eve dönmem gerektiğini düşünüp geldiğim tarafa döndüm.

Eve geldiğimde kimse uyanmamıştı.

Abim mete avluda oturmuş sigara içiyordu.

Onu hiç umursamadan eve doğru yürüdüm.

"Sabah sabah nereye gittin."diye sordu Abim.

Güldüm.

"Önemi var mı?"diye sordum.

Daha fazla kalmak istemiyordum.

Gerçekten bir önemi yoktu.

Keşke olsaydı.

Odama girdim telefonumu bıraktıktan sonra mutfağa girdim.

Kahvaltılıkları hazırlamalarına yardım ettim.

Sonra bahçedeki masaya sofrayı kurdum.

Artık mutfağa geçtim.Çünkü ne kadar istesemde onlarla aynı sofraya oturmaya tenezzül edemiyordum.

Tahsin amcamın kızı da aynı değersizliği görüyordu.

Ve oda evlenip kendi hayatını kurtatmıştı.

Ve şuanda Tahsin amcamın kızı Meral abla şuanda gerçekten mutluydu.Bu ailenin sadece 2 kızı vardı bir ben birde meral abla.

Kahvaltımı yaptıktan sonra annem beni çağırmıştı.

Annem sürekli beni koruyordu.Evet her ne kadar arada göz yummak zorunda kalsa bile onu çok seviyordum.

Ki zaten ben biliyordum,bunu annem sadece bu ailede böyle olduğu için yapmıştı.Yani bana değer vermiyormuş gibi davranıyordu.

Annem biraz endişeli gibi görünüyordu.

"Gece kızım içimde kötü bir his var.Sen kuzenin Meral ablanın yanına git bir süreliğine"dedi annem.

Ne oluyordu bilmiyorun ama annemin korkuyla söylemesi içimde kötü bir his bırakmasına neden olmuştu.

Peki ben ne yapacaktım.

"Anne ben"dedim sustum.Bana öyle bir bakıyordu ki yalvarırcasına bakıyordu.

"Tamam anne gideceğim.Ama sen evdekilere izah edersin."dedim.

Annem sıkıca sarıldı.

Odama girdim.Meral abla Şanlıurfadaydı.

Ve ben şuan şanlıurfaya gidecektim.

Bölüm sonu

Selammm

yeni bir kurgu ile karşınızdayım.

lütfen satır arasi yorum yapın.

Sizce sonraki bölümde ne olacak

Şuraya başladığınız günü ve tarihi

bırakırmısınız.

OYLAMADAN GECMEYIN BB.