Sizdem ricam bu bölümle beraber şarkıyıda açmanız isteyeceğim bu bölümü yazarken neredeyse ağlayacaktım, bu bölüm benim için çok zordu.

Yelizin işlemlerinş halletiktek sonra benim evime gelmiştik kendi odamı genelde kimseye vermedim ama rahat etmesini istediğim için odamı ona emanet olarak bıraktım, geldikten sonra sultan ana bir şey yapmama izin vermeden kahvaltıyı hazırlamıştı beraber kahvaltı yaptıktan sonra sultan annenin yardımı ile etrafı toparladık...

Günüm güzel geçiyordu güzel bir gün olduğuna inanmıştım, genelde hep gün içerisinde aksilikler olurdu annem beni aramıyordu o ayrı mesele, annemi özlemiştim ama içimde adını bilmediğim bir sıkıntı vardı annemi aradığımda iyi olduğunu söylemişti ama içimi kemiren bu duygu bir şey olacağının habercisiydi.

Kapının çalması ile oturduğum yerden kalkıp kapıya yöneldim gelen karandı içeriye davet ettikten sonra yeliz yürüyerek yanımıza geldi oysa ona kalkmaması gerektiğini söylemiştim Yelizin karanı görmesi ile sırıtarak bakması sinirlerimi bozmuştu ne bakıyım o senin abin yaşında adam bende ablam sayılırım yani

Karanla beraber içeri geçtik ama sultan ana rahatsız olmasın diye hafif bir seslendiren ve gelenin arkadaşım olduğunu söyledim ve bizde salona geçtik orda oturduk yarasın bakmak istediğim için kapıyı kapattım bundan sultan ennemin haberi olduğu için ilk yardım çantasını sultan anne getirdi, yarasına baktığımda yarası gayet iyiydi ve kapanıyordu tekrardan pansuman yaptık ce kapattım ili gün sonra dikişlerini kendisi atardı.

Yarasına baktıktan sonra sırtını örtüyorum ki içeriye Yelizin girmesi ile sinirli bir şekilde ona baktım bunu bilerek yaptığının farkındaydım karandan hoşlanmıştı. Karandan bunun farkındaydı içerideki yelizi takmadan beni belimden tutup kendine çekti aramızdaki bu çekim ikimiz farkında olamasak bile bizi birbirimize daha çok bağlıyırdu. Benim kolumdaki yaraya gelmekte olursak kolum çoktan iyileşmişti.

Yelize kızmazdım tabikide sevebilirdi sevmek kötü bir şey değildi ama göz göre göre sevdiğini elden almak hiç iyi değildi. Karana nedensizce daha çok yaklaştım ve bu bana iyi geliyordu çünkü galiba aşık olmuştum . Ne yapabilirdim ki ben karanı seviiyordum ben karana ilk görüşte eşık olmuştum.

Annem ve anneannemden haber alamayınca yanlarına gitmeye karar verdim karandan benimle beraber kalktı neden hiç konuşmuyordu ki bu gelende konuşurdu bir çey mi oldu acaba?

YAZARDAN

Sara herşeyden habersiz karanla beraber otururken, annesi ve anneannesi artık olmayacaktı, onlar attık sarayı bırakıp gitmişlerdi, bunu onlarda istemezdi ama nerden bilenilşrlerdi ki babasının köye gidip onların katili olduğunu, şimdi ise yer yerde kızını öldürmek için arayan baba dün gece içtiği kristal ile bugünü bile zor hatırlıyordu...

Babası hiç acımadan sadece iki mermi ile iki can almıştı, sonra ise kendine gelerek yaptıklarının farkına varması ile çok muştu olmuştu azılı bir suçluydu neden mi mutlu olmuştu?

karısının doğumundan sonra kızına dokunmak, koklamak sarmak ve kendisinin yani kendi kadını yapmak isterdi anne bu durumun farkına varması ile kocasından boşanıp kızını korumak amaçlı herkez den uzaklaştırmıştı. Ama bu boşanma sara 17 yaşında gerçekleştirdi sarada babasının annesine uyguladığı şiddet ile babasından nefret ediyordu...

Rıfat yani saranın babası kendi karısını ve karısının annesinin katili olmasıyla saraya sahip olabileceğini düşünmüştü, kendi kadını yapmak herşeyden çok istiyıordu gözü dönmüş ve bir küçük kız ile bu dünyada baş başa kalmak.....

​​​​​​

SARANIN ANLATIMI İLE

​​​ Ben yıkıldım, bütün evim başıma yılıdı, kalbim öldü kalbim en derinlerdeki mezarda gömülü kaldı, ben hareketsiz bir şekilde televizyonu izlerken sultan ana benle konuşmaya çalışıyordu, yeliz hıçkırıklarla ağlıyordu, karan ise yanımızdan ayrılmıştı.

Annem gitti. Annem öldü, annemi göremicen miyim, ya rüyamda, peki bir kere bile mi, peki ya en önemlisi gerçekte? Annem beni bırakamaz ama bana ne demişti "her koşulda herkes seni bıraka bilir ama ben seni asla bırakmam güzel kızım" demişti.

Hızlı bir şekilde annelerin yanına gitmeye karar verdim cenaze törenleri için benden başka kimseleri yoktu, ben doktordum öyle değil mi?

****

Saatler sonra cenaze törenleri düzenlendi kimin bu cinayeti işlediğini bulmak için devreye girildi parmak izi bukabilirlerse herşey hallolacaktı en kötüsü ne biliyor musunuz doktorluğun getirdiği en zor iş anneniz öldüğünde sız yıkarsınız, siz annelerimizin sizin saçlarımıza dokunduğu ellerini yıkar sizin için yük taşıyan bedenini yıkarsınız her su döktüğünüzde bir parçanız anneniz ile birlikte tek tek ruhunuzun parçaları yok olur ve annenizi gömdüğünüzde ruhunuz onunla birlikte gömülür

Benim ruhum, paramparça oldu annne!, bedenimi hissetmiyorum anne, saçlarımı okşasan gene güzel yavrum desen bana nerdesin anne!.

Penceresiz kaldım anne, yoksun artık kime tutunacağım ben yaşama

​​​​​​