Uyandığın odanın içinde kimse yoktu ne ağrım vardı nede sızım iyiydim, buraya nasıl gel dim veya buranın kime ait olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu yataktan yavaş hareketlerle kalktım ve dün geceyi hatırlayabilmek için kendime biraz süre tanıdım aklıma bir şey gelmedi başım biraz ağrıyo olabilirdi ama tek şaşırdığım şey vücudum değil kıyafetlerimdi de üstüm başım değişmiş yaralarım her bir ayrıntısına kadar sarılmamış açık olan bir yara yoktu...

Kapının açılması ile bakışlarımı ve bedenimi kapıya yönlendirdim içeriye ilk olarak giren elimde kahvaltılık olan kadının yardımcı olduğu belliydi kahvaltılığı odaya bıraktıktan sonra çıktı ardından kapıyı kapattı cama doğru yöneldim ve aşağıdaki korumaları görür görmez dün geceyi hatırladım kapı tekrardan açılınca bu sefer bakmadım herhalde o kadın yine gelmiştir diye düşündüm arkamı döndüğümde sert bir mafya gibi gözüken adam ile karşılaştım yanıma hafif adımlarla yaklaştığında ben ise geri çekildim...

- Sen neden kahvaltını yapmadın?

- burdan gitmek istiyorum.

- Sana bir soru sordum kızıl?

- Neden burdayım ben?

- Soruma cevap ver kızıl!

Yemeyeceğim dedim burdan çıkmak istiyordum benim her zerremi ezberlemek ister esine beni incelemesiyle gözlerim onun dövmesine kaydı yüzün baktım, kemikli yüzü ve siyah saçları ile kata gözleri karanlığı andırıyordu, kemikli olan yüzü ise onu sert bir yapıya sürüklüyordu, sol kolunu tamamen kaplayan dövmesi bana bir yerden tanıdık gelse de fazla dikkat etmedim ardından sol kolunda da ufaktan olan dövmeleri ile duruşu asaleti andırıyordu....

Yanından kalktım ve masanın üzerinde duran telefonumu aldım o ise her hareketimi dikkatle izliyordu odanın kapısına yöneldim burda kalamazdım öyle değil mi benim bir evim vardı...

Kolumdan tuttu ve gitmeme izin vermedi burda kalacaksın dedi ama ben burda kalmak istemiyordum kolunu ittim ve :

- siz ki oluyorsunuz? Benim burda kalıp kalmam benim kararıma bağlı sizin değil!

Böyle bağırdığımda boğazımdan tuttu ve duvara yasladı canım çok acımıştı o kadar çok sıkıyordu ki en sonda nefes alamayarak koluna vurdum Bi anlına gendi ne gelmiş gibi olup beni bıraktı bırakır bırakmaz gözümün kararması ile dizlerimin üstüne düştüm nefes ve öksürüzlerimle boğazım kıp kırmızı olmuştu kendime gelmeye çalışsamda gelemiyordum bir iki adım gerilediğini görmüştüm kendimi biraz toparladıktan sonra ayağı kalktım ve yüzene tokatı yapıştırduktan sonra koşar adımlarla o evden uzaklaştım korumalar tutmaya çalışsamda p evden çıktım.

Eve vardığımda takip etselerde umrumda değildi eve girip kapıyı kilitledim kilitledim an ağzımı birinin kapatması ile çırpınmaya başladım sonrada beni belimden tutup duvara yasladı karanlıktı sırtım ona dönüktü göremiyordum kulağıma yaklaştı ve görüşmeyeli çok güzelleşmişsin dedi bu kimdi tanıyamadım yavaş yavaş kararan hava ve ardından burda tanımadığım biri ile burda kalmam yavaş yavaş içime işleyen korku ile bana böyle söyledi:

- aslında bakarsan anlaşabilir ha ne dersin lal? Ağzını açtığımda eğer bağırırsan (anlına silah dayar ve) silahla beynini dağıtırım güzelim.

​​​​​​Bunu söyledikten sonra gözümden bir yaş aktı kafamı olumlu salladım ama aklıma gelen şey ile bir paln kurmuştum elini çekip benden uzaklaştı ardından bense ona döndüm gördüğüm kişi karşısında şok oldum bu beni seven ve alkol bağımlısı olan alex'ti.

Duygularımı belli edersem kaybederdim yavaş bir şekilde hareket ettim bağırmadım mutfağa geçtim önüme geçti sorgular gözlerle bakınca su içeceğim dedim ve yalandan gülümsedim kulağım eğilip ;

- eğer yanlış bir şey yapmaya kalkarsan seni öldürürüm anladın mı!

Diye bağırdı bende başımı salladım tezgaha yanaştım iki bardak çıkardım ikisinede su doldurdum ve ardından ona uzattım bu yaptıklarımın karşısında şaşırsada ben onu gördüğüme sevinmiş gibi davranıyordum yavaş yavaş suyumu içerken bana aşk dolu gözlerle bakmadı ile ona yanaştım midemi bulandıran kokusuna eğer kurtulmak istiyorsam katlanmalıydım boynuna yaklaştım bardak hala elimdeydi kafasını zevk almış gibi kaldırdığında boş olan elimle ilk başta bardağı kafasına geçirdim ve ardından silahı çekip aldıktan sonra koşarak kapıya yöneldim o ise sarsak adımlarla " oruspu seni seni yakaladığım yerde çok pis becereceğim lannn" ben kapıyı açtığım gibi oda koşmaya başladı böylelikle yakalamaca başlamıştı silaha gelirsek beni korkutmak içinmiş içi boş bir silahı bunu o da biliyordu yola doğru koşmaya başladım komşuların çoçukları genelde oynardı ne olduda evdeler şimdi bu halime lanet ettikten sonra yola doğru koşmaya devam ettim nefes nefese kalmıştım tam karşıya geçeceğim derken bir arabanın durması ile oraya doğru koşmaya başladım tam vardım derken saçımdan biri tuttu beni tutmadı ile aldığım eğitimi hatırlayarak arkasına geçtim ve dirseğimi boynuna geçirdim yere düşmesi ile kafamı kaldırdığımda silahın patlaması bir olmuştu....

Bunu patlatan kişi o dövmeli adamdı ve ayağından vurmuştu o arabanın sahibi miydi yanıma geldi ve arabadan bir koruma daha çıkmıştı koruma beni arabaya bindirdi ben bindikten sonra gördüğüm tel şey yerde yatan alex'ti...

Titreyen ellerim ve bedenim ne kadar korkmuyorum desemde tam tersini söylüyordu ellerim kan olmuştu çünkü adamın kafasında bardak patlamıştım benim ellerimde kan olmuştu yaralanmıştı umursamadım uyumak istiyordum koruma arabadan çıktı yanıma dövmeli adam geldi gözleri direk saçlarımla aynı renge sahip olan ellerime bakmıştı içeri girdi kapıyı kapattı birilerini aradı ve araba hareket etti yardım seti olmadığı için ellerim az da olsa kanıyordu ama hiç takmadım sinirle ellerimi sıktım ın farkında bile değildim.

- o adam kimdi?

​​​​​​- kızıltuğ kızın elleri kanıyordu.

Bunu o koruma söylemişti demek adı kızıltuğ Du.

- Sana bir soru sordum değil mi asi kız?

- Delinin tekiydi oldu muuu!

Anlamadığım bir dil ile koruma ile konuştu ve farklı bir yola sarılar.

- Eğer buu asi davranışlarına devam edersen seni mahvederim kızıl!

- Bir kere benim bir adım varrrr! Ve o da! Lall!

Bu bağırmamla beraber silah çıkardı ve :

- Arabayı sağa çek demir!

- Ama abi!

- dediğimi yap lannn!

Arabayı sağa çekti ve benim kolumdan tutup beni arabadan indirdi ne olacağını biliyordum beni burada öldürecekti gerek yok ben öldürürüm kendimi yormasın kendini bir tepenin başına gelmiştik.

​​​​​​- Ne oldu kızıltuğ öldürecek misin beni? Yada dur ya sen ver bana silahı ben hallederim sen hiç merak etme!

elimi uzattım ama silahı vermedi bende korumanın belindeki silahı aldım ve emniyeti açtım kafama dayadım.....

- Aaaa neee oldu neden öyle bakıyorsun yapamaz mıyım Haa kızıltuğ bey hahahahha bak biliyor musun gece 12 suları ve benim doğum günüm bir bakalım kendime sunduğum hediyem neydi doğum günümde ölmek! Hahahhaa bu dileğime yardım ettin tşk ederim eee ne demeliyim acaba hımmmm dur bir düşüneyim buldummmm hadi sende sık kafama bu onuru benle gerçekleştirmeye ne dersin Haa zaten adamı vurmuştum katil oldun benim katilim olman bir şeyi değiştirmez!

Adının kızıltuğ olduğunu öğrendiğim adam gülmeye başladı denir ise bana şaşkın şaşkın baka kalmıştı.

Bende hiç üşenmeden eaz daha bastırdım silahı arkadaki yeri çektim, gülüşü durdu kaşları çatıldı ve bana yapma dercesine baktığı an ağlamaya başladım çünkü o an.....