Öylece evi geziyordum gitmişti ev sanki şey gibi, daha önce gezmişim de biliyormuşum gibi

Peki bennu adamı nerden tanıyabilirim ki tanıyorsam da neden hatırlamıyorum

Hatırlamaya çalış, anlaşılan bu neydi adı kızıltuğ denen adam beni çok seviyordu acaba sevdiği kadına mı çok benziyordum

Aslında olabilir peki bu evin bana tanıdık gelme hissi neden bu his içimde, o adamı ben seviyor olamazdım çünkü sevgi gibi bir şey, hissi yok

Gördüğüm şeyler, o simalar?

Yüzler?

Kızıltuğ sen kimsin?

Bunları düşünmekten artık başım ağrımaya başlamıştı aniden başımın dönmesi ile tutunacak yer ararken biri belimi tuttu ve seni buldum asla kaybetmek istemem güzelim demişti bu o adamdı, kalbim çarpmıştı

Ne ara gelmişti bu adam? Neden duymamıştım? Hemen kendimi toparlayıp ondan uzak durdum ve lütfen bana o kadar yanaşma dedim

Ama bi an duraksadı bence bunu beklendiği ap açık ortadaydı çenesini sıktığı burdan belliydi Bi an dış kapıdan ne zamn açık olduğunu bilmediğim kapıdan adını bilmediğim bir adam patron! Adamı bulduk ne zamana öldürelim? Demdi ile elindeki silahı dikkatımı çekmişti, silah mı demişti o

Öldürmek mi.?

Haaa.? ??

Bi an kızıltuğ denen adam çok kötü bir şekilde adama baktı, adam kafasını kaldırıp benle göz göze gelince bir siktir çekti.

Aklıma gelen şey ile Bi an söyleyiverdim siz mafya mısınız?

Sesim resmen içime kaçmıştı kızıltuğ sinirle adama bakıp evden çıkmasını sağladı, yanıma adımladığı zaman ben geri adım attım, bunu fark edince "korkma lal"

Bi an korkuyla ya ben lal değilim kaç defa söyleyeceğim! Diye bağırmam ile hızlı adımlarla yanıma geldi ve kolumu tuttu, o kadar çok sinirlenmişti ki canımı acıttığıbın farkında değildi gözlerim doldu kafamı yedim konuşmaya başladı fark etmedi gözlerimi

"sen benim lalimsin anladın mı! Benim sevdiğim ölmedi karşımda canlı kanlı sana daha kaç defa söyleyeceğim Haa!"

Bağırması ile bir hıçkırık kaçtı dudaklarımın arasından, resmen gözü dönmüştü

"sen lalsin sen benim karım olacaksın her ne kadar hafızanı kaybetmiş olsanda bu seni sevmeme engel değil anladın mı!"

Daha çok ağlamaya başladım kolunu itirdim bir iki adım geriledi "ben seni tanımıyorum! Hatırlamıyorum! Senin kim olduğunu bilmiyorum, hastaneden o adamın yanından kaçtım! Korktum ama şimdi sendende korkuyorum!" hıçkırıklarımın arasından konuşabildiğim kadar konuşmaya çalışıyordum.

Bi an etrafımda adıno bilmediğim şeyler olmaya başlamıştı bir kadın ve bir erkek sevgi dolu yan yana simaları karanlık yüzleri belirsiz içimden geçip gidiyorlardı

Sonra, sonra silah patlama sesleri resmen yerimde titremeye başlamıştım deli gibi tityordum, içeri birileri girdi hiçbirinin yüzü yok bulanık karanlık ve belirsizlikler daha çok ağlamaya başladım

Sonra kenarlardan simsiyah şeyler yanaşmaya başladı birinin beni dürtmeye çalıştığını hissettim ama yok başım çok ağrıyordu kapkaranlık oldu, en son hatırladığım şey sadece karanlıkla başbaşa kaldığım o adm neredeydi?

Beni bıraktı mı?

Sonra yüzümde bir eş hissetmiştim ve gerisi nede ilerisi vardı....

BÖLÜMLER HAKKINDA YORUM VR OYLARINIZI BEKLİYORUM...

İYİ OKUMALAR DİLERİM....

BU BÖLÜM NASILDI?