BAŞLANGIÇ

Ben bir yemin etmiştim.

İntikam yemini...

Çocukluğumun ve gençliğimin intikamını alacaktım. Çocukken öldüremediğim her bedenin cesedinin bile acı çekmesini zevkle izleyecektim.

Dışardan herkese şımarık, süslü, kendinden başkasını düşünmeyen bencil bir kadın gibi duruyordum.

Bu doğru değildi.

Acılar vardı içimde, dışıma yansıtamadığım...

Yükler vardı sırtımda, kimseye gösteremediğim...

Dertler vardı, kalp ağrıtan...

Göstermemeliydim ki benim zayıf noktamı bulamasınlar. Çünkü buldukları anda eminim ki bunu acımasız şekilde kullanmaktan kaçınmayacaklardı.

Ben Gece, Gece KARA. Benden aldıklarınızı size yâr etmeyeceğim. Benden aldıklarınızı, aynen benden aldığınız gibi sizden zevk içinde alacağım.

Karşımdaki adam artık bana çok yabancılaşmıştı. Nasıl yapabilmişti?

Nasıl yüzüme baka baka yalan söyleyebilmişti?

Nasıl yüzüme baka baka ihanet edebilmişti?

Aklım bunu almıyordu.

Ben Gece'ydim ve ben her zaman iyi bir oyuncuydum.

Neden mi?

Sıra bendeydi.

Karşımdaki adamı kandırma zamanı benimdi.

Her şey yeni başlıyor. Bakalım hazır mıyız?