17.10.2024, 12:34 🥊
Yeni bölüme hepiniz hoş geldiniz,
ve keyifli okumalar!

Okumaya başladığınız tarihi ve saati buraya yazın lütfen.

Lara, mutfağa doğru adımlarken aklından Maria'nın sözleri geçiyordu. “Geçmişten biri…” Kimdi bu kişi? Neden Maria'yı bu kadar etkiliyordu? Lara, arkadaşına yardım etmek istiyordu, ama Maria'nın sır dolu dünyasına erişmek gittikçe daha zor hale geliyordu.

Tezgaha ulaşınca, dolaptan bir bardak çıkardı ve suyu doldurmaya başladı. Su bardağa dolarken, Lara'nın içinde bir karar belirdi. Eğer Maria, bu kişinin kim olduğunu ve neden bu kadar acı çektiğini anlatmıyorsa, onu bu yalnız mücadelede bırakmamalıydı. Yardım etmek için daha çok üzerine gitmeliydi.

Bardağı doldurup odasına geri dönerken, bir şeylerin değişmesi gerektiğini hissediyordu. Lara, Maria'nın yanında olduğunu hissettirmeyi hep başarmıştı, ama bu sefer daha fazlasına ihtiyaç vardı. Maria, geçmişiyle yüzleşmek zorunda kaldığında, yalnız olmamalıydı.

Maria’nın odasına girdiğinde, arkadaşının yatağın kenarında aynı pozisyonda oturduğunu gördü. Lara bardağı ona uzattı. Maria, hafifçe gülümseyerek bardağı aldı ama gözlerinde hala derin bir hüzün vardı.

Lara, Maria'nın yanına oturdu ve tekrar aynı soruyu sormadan önce bir süre sessiz kaldı. "Bak, ne olursa olsun, sana yardım etmek istiyorum. Bu kişiyi, bu meseleyi seninle birlikte çözelim. Tek başına bu kadar ağır yükü taşımak zorunda değilsin."

Maria, derin bir nefes aldı ve suyu yudumladıktan sonra bardağı kenara koydu. Gözleri hala Lara'dan kaçıyordu, ama sonunda konuştu. "Onunla yüzleşmek zorundayım, ama... korkuyorum. Çünkü her seferinde beni zayıf hissettirdi. Kendim olamamıştım. Ve bu sefer… ne yapacağımı bilmiyorum."

Lara, Maria'nın elini tuttu ve onu sıkıca kavradı. "Ne yaparsan yap, ben buradayım. Yalnız değilsin. O kişi kim olursa olsun, bu kez senin arkanda biri var. Birlikte güçlü olabiliriz."

Maria, Lara'nın gözlerine baktı. O an, Lara'nın içindeki kararlılığı hissetti. Belki de bu sefer geçmişle yüzleşmenin zamanı gerçekten gelmişti, ama bu kez yanında bir dost vardı.

Maria, Lara'nın elini sımsıkı tuttuğunda gözlerinde karışık duygular belirdi. Bir yandan Lara'nın varlığı ona güç veriyordu, diğer yandan ise geçmişle yüzleşmenin ağırlığı altında eziliyordu. "Sana ne kadar minnettar olduğumu bilemezsin," dedi Maria yavaşça. "Ama bazı şeyler o kadar derin ki, yüzleşmek bile insanı korkutuyor."

Lara, arkadaşının duygularını anlıyordu, ama Maria’nın daha fazlasını anlatmasına ihtiyacı vardı. "Anlıyorum, ama sen ne kadar hazır hissetmezsen hisset, bu durum seni daha fazla yıpratmadan harekete geçmemiz gerekiyor." Sesi nazikti, ama altında güçlü bir kararlılık vardı. "Bana kim olduğunu söyle, Maria. Belki birlikte bir çözüm bulabiliriz."

Maria, gözlerini uzaklara dikti, dudaklarını ısırdı. "Adı Daniel," dedi sonunda. Bu ismi söylemek ona acı veriyordu, ama Lara'ya artık sırrını açmıştı. "O… bir zamanlar hayatımda çok önemliydi. Beni manipüle eden, kontrol eden biriydi. Ondan kurtulmak için çok çaba sarf ettim, ama şimdi yine dönüyor. Neden bilmiyorum, ama geri geldi ve onunla yüzleşmek zorundayım."

Lara, Daniel ismini duyunca, Maria'nın yüzleştiği sorunların ciddiyetini daha iyi kavradı. "Ondan nasıl kurtulduğunu biliyorum, ve bu kez de ondan kurtulabilirsin," dedi Lara, arkadaşına güven aşılamaya çalışarak. "Ama bu kez yalnız değilsin. Sana yardım etmek için buradayım. Eğer yüzleşmek zorundaysan, bunu birlikte yaparız."

Maria, Lara'ya şükran dolu bir bakış attı. Derin bir nefes aldı ve gözlerinde beliren kararlılık, Lara'nın ona güç verdiğini gösteriyordu. "Tamam," dedi yavaşça. "Bu kez, bu işin sonunu getireceğim. Ve bu sefer arkamda bir dostum var."

Lara, başını hafifçe salladı. "Birlikte güçlü olacağız," dedi. "Ondan korkmana gerek yok artık."

Maria, Lara'nın bu sözleriyle biraz daha rahatlamış görünüyordu. Gözlerinde hala biraz korku vardı, ama yanında Lara’nın varlığı ona güven veriyordu. Lara, Maria'nın yanında kalmaya devam ederken, geçmişle yüzleşmenin vakti geldiğini biliyordu. Artık geri çekilmeyeceklerdi.