Selam kurt kadınlarım ve kurt adamlarım. Nasılsınız? Kurtarıcı Serisi 1 - Kanlı Geceler'in dördüncü bölümü sizlerle. Şimdiden keyifli okumalar dilerim. Yorum yapmayı ihmal etmeyiniz.

Okumaya başladığınız tarihi ve saati buraya yazın lütfen.

--------------------------------

JENNY ve MARIE

Jenny, Marie'nin neden sağlık muayenesi konusunda bu kadar ısrarcı olduğuna anlam veremiyordu. Tamam, iyi görünmeyebilirdi, hatta üzerinde kan lekesi de olabilirdi ama bu zarar gördüğü anlamına gelmiyordu. Baş dönmesinin ve mide bulantısının birazdan geçeceğine emindi. Bu yüzden aldırış etmiyordu. Başını iki yana salladı ve ailesine çok ihtiyacı olduğunu hissetti. Onlarla çok anlaşamasa da böyle anlarda onların yanında olmanın daha iyi hissettireceğinin farkındaydı.

Marie'nin yeniden kendisini peşinden sürüklemesiyle adımlarını istemsiz bir şekilde ambulansa doğru ilerletmeye başladı. Attığı her bir adım işkence gibi gelmekteydi. Üstelik almış olduğu kan kokusu ile ruh durumu birleşince kendisini daha bitkin hissetmeye başladı.

Marie ile birlikte ambulansın tam önüne vardığında sağlık personellerinden birisi onları karşıladı.

Jenny, karşısındaki kadına baktığında sarı saçlı, mavi gözlü olduğunu gördü. Kiloluydu. Beyaz teni Güneş’in şiddetinden dolayı biraz olsun kızarmıştı. Üzerinde yeşil renkte terikoton cerrahi takım vardı. Terikoton üstünün üzerinde yazan isim ve soy isim göze çarpıyordu

Jenny, gözlerini kadından çekip birkaç kez kırptıktan sonra sağ elini boynuna doğru götürdü. Boynu ile omuzu arasında kalan kısımda dayanılmaz bir acı hissetmeye başlamıştı. Birdenbire başlayan acının şiddeti o kadar güçlüydü ki bir süre sonra dayanamayacağını anladı. Canı çok yanıyordu.

Sağ elini boynundan çekip iki eliyle kulaklarını kapatmasının ardından gözlerini acıyla sıktı. Dizlerinin üzerine ağır, çok ağır hareketlerle çökerken acı dolu bir çığlık kopardı.

Acı içinde kıvranmaya devam ederken en sonunda kendini daha fazla tutamadı ve vücudunun yerde kıvranmaya devam etmesine izin verdi.

Jenny’nin acı içinde kıvranıp çığlık atmasıyla korkan Marie, dizlerini kırıp olduğu yerde çömeldikten sonra ellerini genç kıza uzattı ve "İyi misin?" diye sordu. "Ne oluyor?"

Jenny, Marie’nin sorusunu duymasına rağmen yanıt veremedi. Hâlâ acı çekiyordu. Daha öncesinde böylesine güçlü bir acı hissetmediği için neye uğradığını şaşırmıştı. Kas ve sinir sistemlerinde hissettiği acı saniyeler geçtikçe daha da kuvvetleniyor ve bilincini kaybetmesine sebep olmak için hızla hareket ediyordu. Bu durum tam bir felaketti.

"Artık dur lütfen!" diye bağırdığında Jenny, Marie daha da tedirginleşti. Bakışlarını genç kızdan çekip sağlık personeline çevirdi. (Kadının adı Astrid’di. Onun da kendisi gibi kasabanın yerlilerinden olduğunu biliyordu.) Astrid’in bu şekilde dikilip durmak yerine Jenny'nin acısını dindirmek ve neler olduğunu anlamak adına bir şeyler yapması gerektiğini düşündü.

Tekrardan Jenny’ye dönüp elini uzattığında Jenny, ondan hızlı davranıp kolunu sıkıca tutunca korkmadan yapamadı. Bu anın ardından bakışlarını kolunu tutan elden çekip genç kıza çevirdiğinde gözlerinden yaşlar süzüldüğünü gördü. Dudaklarını zar zor hareket ettirip "Lütfen bana yardım et." dediğinde çektiği acının sesine yansıdığını duydu.

Jenny, Marie’den yardım isterken çektiği acının sona ermesini istiyor ve bu konuda bir şey yapabileceğini umuyordu. Her geçen saniye acının geçmemesinden ve son bulmamasından endişe etmekteydi.

Devamını okumak için Bölüm 14'e geçiniz.