Selam kurt kadınlarım ve kurt adamlarım. Nasılsınız? Kurtarıcı Serisi 1 - Kanlı Geceler'in dördüncü bölümü sizlerle. Şimdiden keyifli okumalar dilerim. Yorum yapmayı ihmal etmeyiniz.

Okumaya başladığınız tarihi ve saati buraya yazın lütfen.

--------------------------------

ALEX

Alex, George ile daldığı derin bir sohbetin ardından yaşadığı şoklara bir yenisinin daha eklendiğini fark etti. George’un bir anda “Kasaba halkından iki kişi öldürüldü!” demesi onun için kesinlikle beklenmedik bir şeydi. Bu cinayetler anlattığına göre kesinlikle normal değildi, üstelik insanın işleyebileceği bir cinayet gibi görünmüyordu.

George’un kendisine göre daha keskin duyuları ve yaşının getirdiği deneyimleri vardı. Bunlar hem duyusal yeteneklerini hem de güçlerini artırıyordu. Dolayısı ile bütün bunlar, Alex’in bilmediği şeyleri Geoerge’dan öğrenmesine yardımcı oluyordu.
Alex, bazen George gibi olmak istediğini düşünürdü ancak bu konuda hiçbir zaman bir şey söylememişti. George’un bu durumun farkında olduğunu biliyor olması ama hiçbir şey söylememesi rahatlamasına sebep olmaktaydı.

Derin bir nefes aldıktan sonra “Nasıl? Kim ve neden?” diye sordu. “Bana bu cinayetleri işleyen kişinin kim olduğunu bildiğini söyle lütfen. Eğer türümüzden biriyse ortalık daha da karışacak. Ben bunun olmasını istemiyorum.”

“Bilmiyorum. Duyamıyor ve göremiyorum,” dedikten sonra George, ağzına attığı lokmayı çiğnemeye devam etti. “Bir anda görüşüme ve duyuma engel konulmuş gibi oldu. Oysa bunun olmasının imkanı yok.”

Alex, ayağa kalktıktan sonra cinayetlerden önce büyü olayıyla ilgili büyücüyü görmeleri gerektiğini söyledi. Daha sonra kapıya doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı. George ile birlikte evden çıkmak için dış kapıyı açtığında donup kaldı.

Eğer ki arkadaşı görüsünü ve duyusunu kaybetmeseydi, kesinlikle bundan haberleri olurdu. Birkaç saniye donuk bir şekilde kaldığında, beyni allak bullak olduğunu fark etti. Bu da neyin nesiydi? Beden bu oluyordu?

Sadece George değil, kendisi de duyu ve görü yeteneğini kaybetmiş olmalıydı. Çünkü karşılarına çıkan kişilerin varlığından haberi olmamıştı. Eğer ki haberi (veyahut haberleri) olmasaydı kapıyı açmaz, dışarı çıkmaya çalışmazdı.

Kapıyı açtığında karşısına çıkan kişi, Arnold’dan başkası değildi. Üstelik yanında Klanın İleri Gelenleri da vardı. Bütün bunlar kalbinin deli gibi atmasına sebep olurken “Lanet olsun!” dedi. Sonra söylediği sözcüğün farkına vardı. Bakışlarını hızla George’a çevirdiğinde, George’un da kendisi gibi dehşet içinde olduğunu gördü.

Alex’in görmeyi istemediği bu kişilerin geliş zamanı, tam da cinayetlerin işlenmesi üstüne olmuştu. Oysa buna çok şaşırmamaları gerektiğini biliyordu. Onlar, kendilerinden daha yaşlıydı. Dolayısı ile dünyada işlenen ve yaşanan her türlü felaketten, tehlikeden, olaylardan, hatta ve hatta konuşmalardan haberdar olabiliyorlardı. Üstün olmak, yaşlı olmak ve Klanın İleri Gelenleri olmak demek bunlara sahip olmak demekti. Bu bir ödül gibi görünse de çoğu zaman yorulmalarına sebep olduğu için ödülden çok ceza gibi olmaktaydı. “Sanki istenmeyen bir lanet gibi,” derdi Arnold hep bu duruma.

Arnold’un ve diğerlerinin burada olmasının boşuna olmadığını bilen Alex, endişeli bir şekilde yutkunduktan sonra endişeli gözlerle onlara bakmayı sürdürdü. Vivianne Risotty’den sonra bu kadar vahşi cinayetler işlenmediğini biliyordu ve bu cinayetleri işleyen kişinin insan olmadığını bildiği için hala katilin kim olduğunu biliyor, öğrenmek için can atıyordu. Nitekim bu olanlar, onların gelmesi bu durumun önüne geçecek gibiydi. Arnold ve Klanın İleri Gelenleri, istediklerinde güçlerini etkileyebildikleri için bunu da öğrenmelerine hiç kuşkusuz izin vermeyeceklerdi.

İşte buydu. Alex, duyularını ve görülerini kimlerin etkilediğini fark ettiğinde korku tüm bedenini daha da sarmaladı. Bunu neden yaptıklarını anlamıyor ama sormaya cesaret edemiyordu. Gerçi sormasına gerek yoktu ki. Onlar, bunu sormasına gerek kalmadan, sadece düşünmesi ile haberdar olabiliyorlardı.

Arnold ve klanın ileri gelenleri, kurt adam kimliğini gizleyebilmek için FBI'da ajan olarak çalışıyorlardı. Bu kasabada işlenen cinayetler hakkında daha detaylı inceleme yapmalarını sağlayacak, dolayısıyla da katili kısa süre içerisinde yakalayacaklardı. Eğer ki düşündükleri gibi bir kurt adamsa –ki duydukları sesler ve aldıkları koku bunu düşündürüyordu- cezası yargılamada verilecekti. Muhtemelen ölüm cezası alacak olsa da, yargılamada bazen olayların seyri değişebilirdi.

Bütün bunların farkında olan Alex, onları görmenin şokunu hala üstünden atamamıştı. "Efendim," diyebildiği vakit, sesi oldukça kısık ve korku dolu çıkmıştı. "Sizi beklemiyordum."

George, Alex'in sözlerini desteklercesine araya girdi. "Evet, efendim," dedi. Aceleyle "Sizi buraya getiren nedir acaba?" diye sordu.
Arnold, George'un sorusu üzerine adım atıp içeri girdi. Onu Klanın diğer İleri Gelenleri ve korumalar takip etti. Hep birlikte salona ayak basmalarının ardından onlardan sonra salona giren Alex, ağzını açtı ama konuşamadı.

“Sizden başka birisinin varlığına dair bir koku almıyorum. Üstelik…” dedikten sonra salonu dikkatli gözlerle incelemeye devam etti Arnold. "İşlenen cinayetleri duydum. Vivianne Risotty’den sonra böylesine vahşi cinayetler işlenmesi dikkatimi kasabaya yöneltti. Cinayetleri işleyenin türümüzden biri. Bunda şüphe yok.” Bakışlarını Alex ve George’un üzerinde gezdirmesinden sonra diğerlerine döndü. Eli ile işaret edip “Sadece ben değil, klanın diğer ileri gelenleri de gördüğünüz üzere burada ve benimle aynı şeyi düşünmekteler."

Alex, oldukça endişeli görünürken George’un da ondan farklı bir hali yoktu. George, Alex’e baktıktan sonra tam ağzını açacaktı ki Arnold, konuşmasına izin vermedi. "Olanları biliyoruz,” dedikten sonra öfkeli gözlerini Alex’e çevirdi. "Jenny adındaki kızın karşısına çıkman hiç iyi olmadı. Bir kurt adamın gerçek kimliğini açığa çıkarmaması çiğnenemez kanunlarımızdan. Bu kanunu çiğnemiş durumdasın."

Alex, bunu çok iyi biliyordu. Aynı şekilde George da. Kanunun çiğnenmesine karşılık klanın vereceği ceza hiç kuşkusuz ölüm cezası olacaktı. Daha öncesinde kanunları çiğneyen bütün kurt adamlar ölüm cezasına çarptırılmıştı. Üstelik ölümleri hiç kolay olmamış, epey azap çekmişlerdi.

"Eee... ben…” diye kekelemeye başladığında Alex, Arnold elini kaldırıp sözünü kesti. "Önemi yok. Bunun hakkında sonra konuşacağız. Önceliğimiz cinayetleri işleyen kurt adamın kimliğini bulmak."

Devamını okumak için Bölüm 15'e geçiniz.