07.10.2024, 01:47
Savaşın Gölgesi'ndenin onikinci bölümüne hepiniz hoş geldiniz,
ve keyifli okumalar!

Okumaya başladığınız tarihi ve saati buraya yazın lütfen.

Yorumlarınızı satır aralarına yazmayı ihmal etmeyin.

Not : Bu kitap savaş, askeri birlik, askerler, inanç, vatan ve bayrak sevgisi, aşk ve nefret gibi temaları içermektedir. Eğer ki askeri kurgu arayışındaysanız sizin için uygundur.

Teğmen Elif, birliğini sessizce düşmanın konumuna yaklaştırırken, tüm dikkatini çevresine vermişti. Her adımda, düşman pozisyonunu daha net görebiliyordu. Hava, gergin bir sessizlikle doluydu; sadece adımların hışırtısı ve rüzgarın sesi duyuluyordu. Zihninde stratejileri gözden geçiriyor, olası senaryoları değerlendiriyordu.

Düşmanın konumuna ulaştıklarında, Elif, askerlerine bir el hareketiyle durmalarını işaret etti. O sırada yakınlarında olan Ali, kendilerine katılmıştı.

Kendisi ve yanındaki Asteğmen Ali, düşman pozisyonunu gözlemlemek için en iyi açıyı yakalamak adına biraz daha ileriye doğru kaydılar. Ali, termal görüntüleme cihazını dikkatle kullanarak düşmanın sayısını ve konumunu belirlemeye çalışıyordu.

“Telsizle iletişim kurdum, düşmanın sayısı üç, belki dört. Ancak dikkatli olmalıyız; başka bir grup daha olabilir,” dedi Ali, gözlerini odaklayarak.

Elif, onaylayarak başını salladı. "Anlaşıldı. İlk olarak, düşmanın hareketsiz kalmasını sağlamak için birkaç mermilik atış yapacağım. Harekete geçtiklerinde diğerlerine de dikkat etmeleri için bir sinyal vereceğim."

Ali, dikkatle Elif'in planını dinledi ve onayladı. "Dikkatli ol, Teğmen'im. Mermilerimizi boşa harcamamak önemli."

Elif, telsizinini kapattıktan sonra iki parmağını yanına koyarak, birlikteki askerlerine işaret verdi. Herkesin dikkatini çekmek için baş parmağını yukarı kaldırdı. Bu, harekete geçeceklerinin işaretiydi. Birlik, tıpkı bir makine gibi senkronize bir şekilde hareket etmeye başladı.

Elif, düşman konumuna doğru birkaç adım daha attı ve keskin nişancı tüfeğini nişan alarak düşmanın birini hedefledi. Kalbi, bu anın getirdiği gerilimle hızla çarpıyordu. "Bir... iki... üç..." diye içinden saydı ve tetik teline dokundu. Tüfekten çıkan mermi, hedefine isabetle vurdu. Düşman askeri, yere yığıldı.

Bu ani eylem, diğer düşman askerlerinin dikkatini çekti. Elif, hızlıca geri çekilerek diğer askerlere sinyal verdi. "Şimdi!" dedi. Askerler hemen pozisyon aldı ve Elif’in önderliğinde düşman hedeflerine ateş etmeye başladılar. Düşman karşılık vermeye çalışsa da, Elif’in birliği, eğitimlerde öğrendikleri gibi hızlı ve etkili bir şekilde hareket ediyordu.

Ali, ateşin yoğunlaştığı noktada düşmanın savunmasız kaldığını gördü ve Elif'e yaklaştı. "Düşmanın sayısı azaldı, ama hepsi bu kadar değil. Tamamını öldürmemiz gerekiyor. Bu yüzden dağılmış olduklarından pozisyonlarını kontrol etmeliyiz. En ufak bir değişikliğe izin veremeyiz."

Elif, başıyla onayladı. "Evet, dikkatli olacağız. Düşmanın yerini değiştirmesini beklememeliyiz."

Birlik, Elif’in önderliğinde düşmanın kalan pozisyonlarına doğru dikkatle ilerlemeye başladı. Herkes tetikteydi, Elif’in liderliğinde bu önemli anın bilincindeydiler.

Biraz ilerledikten sonra, Elif aniden durdu. "Ali, termal görüntülemede ne görüyorsun?" diye sordu.

Ali, cihazı kontrol ederken yüz ifadesi ciddileşti. "Bir grup daha var. Sağda, ağaçların arkasında. Hızla hareket ediyorlar."

Elif, hemen düşünmeye başladı. "Onlarla yüzleşmeden önce düşmanı etkisiz hale getirmeliyiz. Sırasıyla hareket edeceğiz."

Bunu söyleyerek, işaret parmağını yukarı kaldırdı. Askerlere tekrar konum almalarını işaret etti ve bir plan yaparak düşmanın dikkatini dağıtmak için birkaç mermi daha ateşledi.

Düşmanın dikkatini çekmek ve onları yavaşlatmak için ateş eden askerlerin yerlerini değiştirmesine fırsat verdi. Bu sırada, Elif ve Ali, diğer düşman grubunun yönünü değerlendirmeye başladılar.

“Düşmanın sağda toplanması, onları daha savunmasız hale getiriyor,” dedi Ali. “Bu fırsatı değerlendirmemiz gerekiyor.”

Elif, başını salladı. "Tamam, bu sefer iki grup olarak hareket edeceğiz. Ben sol grup ile ilerleyeceğim, sen sağ grup ile. Belirlediğimiz zaman diliminde saldırıya geçeceğiz."

Ali, Elif’in planını onaylayarak hızla kendi grubunu organize etti. “Harekete geçmeden önce herkesin planı anladığından emin olmalıyız,” dedi.

Askerler, Elif’in işaretlerine dikkatle uydu ve iki gruba ayrılarak düşmanın etrafını sarmaya başladı. Tansiyon yükselirken, Elif, bu eğitimi başarıyla geçmeleri gerektiğini biliyordu. Artık geri dönüş yoktu. Zaten pes edecek de değildi.