"Hiç kimsenin ilgisine ihtiyaç duymadığın gün olgunlaşırsın , hiç kimseden beklentiye girmediğin gün yara almazsın" - Osho-

- - - 

Gece Saat 1.30 ve ben kulaklıklarımı takmış yolda yürürken aynı anda düşünüyordum bu zamana kadar başıma gelenleri şimdi de varmıştım oraya ayaklarım beni oraya getirmişti yorgundum ama bedensel değil ruhsaldı bu yorgunluk hissi bende doğduğum andan beri vardı o gün kendimi savunduğum için işlediğim cinayetten ötürü beni evden kovan babam bir kez daha bana istenmeyen çocuklar olduğumu hatırlattı bana biliyordum zaten en başından beri istenmeyen bir çocuk olduğumu bana her seferinde hatırlatıyorlardı. En sonunda gelmiştim buraya kalbimin aslında ait olduğu yere O'nun evine o evden kovulduğum ilk gün Emre'yi aradım beni almasını istemiştim o da sağolsun beni almıştı hemen ardından beni Büyük Patronun yanına getirmişti ve 3 ay boyunca aralıksız eğitim almıştım her konuda her görev için en iyi şekilde eğitim almıştım bizzat büyük patronun emri ile beni görür görmez dudağının bir kenarı yukarı kıvrılmış ardından da

'alin bunu ve bizzat benim emrim ile getirip ona en iyi ve en önemli eğitimi verin bu kızda büyük iş var!" Demişti büyük bir eğitim aldıktan sonra babam beni bulmuştu ancak o sırada Allah'tan büyük patronun yanında değildim çünkü eğer ki öyle olsaydı büyük patron babamı yok ederdi tek bir lafı ile ve bende bunu göze alamazdım her ne olursa olsun o benim babam canımdı her ne kadar benden nefret etsede

Gene buraya gelmiştim ne zaman yola çıksam bir şekilde buraya geliyordum neden bilmiyorum ancak böyle oluyordu her seferinde ve ben kendimi en çok burda iyi hissediyordum sanki her buraya geldiğimde içimdeki o çocuk ortaya çıkıyordu çünkü o benim içimde ki çocuğu çıkartıyordu üniversiteden alınmıştım ama sonra gene üniversiteye dahil edilmiştim büyük patron emri ile..

Ordaydı! Büyük Patron Ordaydı! Ve elinde bir düğme vardı ve bir ev O'nun evinin önünde ise patlayıcı gözlerim büyüdü ardından da koşarak yanına gittim hemen elini tuttum ve o düğmeyi almaya çalıştım ancak başarılı olamadım

"Güzelim benim kalk siktir git burdan bizim aramızda ki şeye burnunu sokma ! " Dedi

"Sen bunu yapmayacaksın kendine gel !" Dedim

"Ahahahah ben yapmayacam ki sen yapacaksın!" Dedi. Şaşırmıştım elinden almaya çalışırken bomba patladı şok oldum ev yanıyordu ancak o yoktu biliyordum çünkü takip ettiriyordum. Gözlerimin önünde ev yanıyordu kolumu tuttu ve o gelmeden hızlıca arabaya binmiştik ve hızlıca arabaya binip uzaklaştık arkamıza bile bakmadan.

★ ★ ★

Rojhat'tan

Sabah 8.30 da çalan alarm ile kalktım annem ve babam ölmüştü daha doğrusu öldürüldü diyebilirim. Hemen uyandım annem ve babamın katilini bulmak için polis olacaktım ve gerisini Savcı olan kuzenim ile birlikte halledecektik kendisi olayları benden sonra bilen ikinci veya üçüncü kişi biri de diğer kuzenim o da polis olmak istiyordu çok çalışıyordu kuzenim...

Hazırlandım ve hızlıca okula gittim babamın arkadaşı okul sahibiydi aileme sözüm vardı.Arabaya bindim ve hemen okula gittim arabayı park ettikten sonra okulda dedikodu dolanıyordu gene ne dedikodusuydu bilmiyordum ve ilgilenmiyordum ta ki

"Duydun mu o kız geliyormuş stajyerken kendi patronunu öldürmüş sonra da büyük bir yer altı mafyası ile işbirliği içine girmiş şimdi ise yer altı mafyasının en güvendiği adamı hatta o mafya ile yakinlasmis şimdi de bu okula geliyor bu annesi babası ölen çocuk varya Rojhat onla da lise arkadaşıymis" diyorlardı yerimde mıhlandım durdum bir süre hareket edemedim o muydu uzun zamandır görmedim katildi biliyordum ancak bunu yapmış olabilir mi? Bilmiyorum önemseme önemseme Rojhat hayır önemseme

♪ ♪ ♪

Zehra' dan

Evdeydim yine önemli bir görevden daha iki saat önce döndüm sadece iki saatlik uyku ile duruyordum patronun emri ile okula devam etmem gerekiyordu ancak yine de beni göreve çağırıyordu ve bende mecburen kalkıp gidiyordum gecikmiştim bu yeni okulumdu patron bana en pahalı ve güzel eğitimi veren bi okul seçmişti gizliden okuldaki öğrencilere bakmıştım ve tahmin ettiğim gibi o da ordaydı zaten onun için kabul etmiştim hemen hazırlanmaya koyuldum klasik şeyleri yaptıktan sonra çantamı aldım ve çıktım arabama binip yola koyuldum yolda da Emre'yi aradım açtı.

"Alo Zehra noldu? " Diye sordu

"Oğlum illa bişey mi olması gerek lan" dedim

"He çünkü sen bişey olmadan beni aramıyorsun da neyse görev nasıldı?" Diye sordu

"Valla kardeşim bu seferki zorladı ancak başardım lakin biraz zor kullanmak durumunda kaldım diyebilirim" dedim

"Ooo diyosun " dedi

"Aynen diyorum kardeşim diyorum ve okula geldim neyse ben kaçar" dedim ve kapattım bir şey demesine izin vermeden okula yaklaştım patron yazmıştı ancak bakmadım kaza yapmak istemiyordum.

Okula giriş yaptım arabayı park ettim park ederken herkesin gözü bendeydi biliyordum ancak arabam siyah kaplama olduğu için dıştan görünmüyordu içi ancak ben görebiliyordum.

Durdum kapıyı açtım ve indim hemen kapıyı kapattım ve arabayı kapattım anahtarı cebe attıktan sonra telefonu açıp patronun mesajına baktım gözüm de etraftaydı kulaktan kulağa konuşuyorlardı ve bu benim gram umrumda değildi patronun mesajını açtım

Patron

P: Zehra ne yaptın vardın mı?!

Z: hıhı evet vardım patron merak etme çıkışta yanındayım.

Yazıp gönderdim bakmasını umursamadan direk mesajlaşmadan çıktım telefonu cebe attım okula girdim herkes benim önüme geliyordu rahat yürüyordum sanki okula daha önce gelmişim gibi onun olduğu sınıfa girdim ve hemen boş bir sıra buldum kafamı koydum ve uyudum .

~ ~ ~

Rojhat'tan

Kantine inmiştim hemen su aldım ve herkes yine kulaktan kulağa konuşuyorlardı umrumda değildi gerçi ancak konu o olunca ister istemez umrumda oluyordu oflayarak sınıfa doğru adımladım hemen sınıfa girdim girer girmez en arka sırada bir kız gördüm uyuyordu yüzü ise pencereye taraf olduğu için göremiyordum sırama gittim arkadaşlarımla konuşmaya başladım gel zaman git zaman teneffüste uyanmıştı görür görmez şoka uğradım bu oydu lise arkadaşım Zehra arada konuşurduk yakındık tabi o zamanlar sonra aramız bozuldu o cinayet olayından sonra bir daha da görmedim duymadım bana hep Gamzeli Prensim derdi gamzelerim vardı ancak o çok severdi herşeyimi tabi bende onu severdim o da bunu hissediyor muydu emin değilim ancak bir daha görüşmememize üzülüyordum annem ve babam öldürüldü ancak o hiç aramadı veya gelip görmedi ne bir kamera kaydı ne bir şey

Eninde sonunda eve gidecektik ki kapı polis kaynıyordu Zehra da elinde telefon korku ile polise bakıyordu

"Zehra Deniz burda mı? " Diye sordu polis

"Evet benim!" Dedi Zehra

"Gel bizle Rojhat Güneş sizde " dedi

"Olay ne polis bey" dedim

"Olay ailenizin ölümü Zehra Deniz bu olayın baş şüphelisi olmak ile birlikte kanıtlanmış bir şekilde ailenizi öldüren katil zanlısı olduğu ortaya çıktı şikayetçi misiniz diye sormayacam çünkü olacağınızı biliyorum neyse Zehra Deniz adam öldürme suçundan tutuklusu! " Dediler sesler kulağımda çınlıyordu

Zehra Deniz ailenizi öldürdüğü tespit edildi

Diye çınlıyordy kulaklarımda o ise şokla gözlerime bakıyordu ben yapmadım dercesine donmustum ne yapabileceğimi bilmiyordum.

♪ ♪ ♪

Son