Müdür asansörün içinde korkudan bayılır. Asansör kapısı açılır ve Saiki müdürün baygın halini görür.

Müdür bayılmış olmasına rağmen saiki hâlâ tutsaktır. Cumartesi günü olduğu için şuan okula gelecek bir öğrenci yoktur. Saiki, saatlerce hücresinde boş boş oturur. Elindeki silgiyi elinde çevirmekten başka birşey yapmaz. Saat 00.30 olmuştur. Tabi Saiki hücrede olduğu için sabah mı gece mi olduğunu bilemiyor. Saiki için zaman çok yavaş geçmektedir. Saat gece 01.20 olmuştur. Aklına bir fikir gelir. İşe yarayacağından şüpheli bir şekilde planını hazırlar. Elindeki bir silgi ile merdiven altındaki yangın düğmesinin camını kırabilirse alarmdan dolayı dışarıdaki insanlar farkedip kurtarabilirlerdi. Ama bunun olması için yangın düğmesinin camını kırması lazım. Saiki, derin nefes alıp verir içinden "başarırsam kurtulacağım." Diyip elini parmaklıklardan dışarı çıkarıp kolunu hedefe doğru hizalar. Bekler, bekler, tedirgindir Saiki, hedefi ıskalarsa bu hücreden kurtulamaz.en sonda karar verir ve elini hedefe doğru hizalar. Ve artık zamanı gelir. Kalemi yangın düğmesine fırlatır. Camın orta kısmına kalem girer ve cam patlar. Alarm çalmaya başlar. Saiki çok mutludur. Saatlerce aralıksız alarm sesine rağmen kimse gelmez. Müdür alarm sesinden uyanır. Saiki bunu hesap edememiştir. Müdür sersemlemiş şekilde etrafa bakınır. Kendine gelip Saiki'nin yanına gider. Saiki ile müdür göz göze gelirler. Müdür, Saiki'ye iyice yaklaşır. Hücrenin kenarına koyduğu kalemi alır ve elinde gizler. Müdür demir parmaklıklara yapışır şekilde Saiki ile göz göze gelir. Saiki elinde gizlediği kalemi çıkarıp müdürün boynuna saplar. Müdür can havliyle kıvranırken, Saiki alarm sesini duyan birinin gelmesini bekler.