Müdür kanlar içinde yere yığıldı. Saiki ise alarm seslerini duyan birinin gelmesini bekliyor.

Bugün günlerden pazar günü. Bir gece önceden devam eden alarm sesleri Saiki'nin başının ağrımasına sebep oldu. Saat 11.05'i gösteriyor. Saiki gürültüden başı aşırı derecede zonkluyor, karşısında ise müdürün ölü bedeni yatıyor. Saiki gürültüye dayanamayıp çığlık atmaya başlıyor. İçinden ise "her türlü bir gün sonra kurtulacağım" diye avutmaya çalışır kendini. Çığlık atarken sesi kısılmaya başlar, en sonunda susar ve alarm sesi eşliğinde hücresinde oturur. Yan hücrede arkadaşı Klei'nin cansız bedeni, karşısında müdürün cansız bedeni vardır. Saiki hıçkıra hıçkıra ağlıyordur, ama içinde hâlâ bir umut vardır. Saat 20.45 .Saiki artık ümidi kesmiş bir şekilde okulun açılmasını bekliyor. Sonunda dilekleri gerçekleşir. Alarm sesini duyan bir kişi Saiki'nin olduğu kata iner. Karşısındaki kişi sınıf arkadaşı Carlo'dur. Saiki'nin sınıfta en sevmediği kişidir. Carlo gördüğü manzara karşısında şok olur ve Saiki'ye olanları suçlayıcı bir dil ile sorar.

"Bunu sen mi yaptın yoksa? Müdürü nasıl öldürebilirsin!"

Saiki ağlak bir ses ile:

"B-b-ben birşey yapmadım!"

"Belli oluyor. Kendilerini mi öldürdü bu insanlar! En sevdiğin arkadaşını nasıl öldürürsün sen."

"Ben yapmadım diyorum. Müdür öldürdü Klei'yi."

"Peki müdürü kim öldürdü!?"

Saiki duraksar. Korkudan tir tir titriyordur. Carlo müdürü öldürdüğünü anlar, çünkü hücrede kanıt vardır.

"Sen öldürdün. Biliyordum. Sen tam bir pisliksin Saiki, hâlâ inkâr etmeye çalışma çünkü kalemin kanlar içinde. Polis çağırıcam ve seni hapse attıracağım. Çünkü sana bu yakışır. KATİLSİN SEN." "Neyse" diyerek Saiki'den uzaklaşır. "Sınıftan kitabımı alacağım ve seni polise ihbar edeceğim." Diyerek yukarı çıkacakken Saiki son hamlesini yapar. Eline kalemini alır ve Carlo'nun boynuna fırlatır. Boynuna kalem saplanan Carlo acılar içinde yerde kıvranır. Kısa bir süre içinde ise kan kaybından ölür. Saiki ağlayarak kendi kendine konuşmaya başlar. "Ben yanlışlıkla katil oldum. Bilerek yapmadım ben. Yakalanmamak için yaptım ben. Hepsi o MÜDÜRÜN SUÇU!" Diyerek hıçkıra hıçkıra ağlar Saiki. Saat an itibariyle 23.00 olmuştur. Okulun açılmasını bekleyen Saiki'nin artık bir yolunu bulup kaçmaktan başka şansı

yoktur.