YAYIMLANMA TARİHİ; 29 Eylül 2024...

AA- 30. BÖLÜM;

"Çok güzel olmuş. Ben yapınca böyle güzel olmuyor bu." Kader ağzı doluyken konuştuğunda güldüm.

"Çünkü bu parmaklar ile yoğuruyorum ben onu." Derken ellerimi Kader'in gözlerinin önününe getirip parmaklarımı oynatmıştım.

"Çünkü benim sevgilim yaptı onu." Ozan ellerimi tutup avuç içlerimi öptükten sonra konuştuğunda gülümsedim.

"Aman aman neler yapıyorsunuz Ozan abiciğim ben sizin kardeşinizim böyle şeyler demek ve böyle yaklaşmak olur mu hiç?"

Yaaaaa sen misin benim için sürekli kardeş iması yapan?

Ömür boyu bunu hatırlatıp süründüreceğim oğlum seni.

"Abi? Benim kardeşimsin?" Ozan tek kaşını kaldırıp ima ile yüzüme bakarken takıldığı kısımları söylediğinde başımı onaylar manada salladım.

"Bir zamanlar öyle diyordun Ozan abiciğim. Hatırlatırım."

Evet biraz kaşınıyor olabilirim.

Söylediklerimin ardından ne ara nasıl bir hızda yaptığını anlayamadığım bir şekilde belimi tutup sırtımı koltuğa yasladıktan sonra bedeninin belden yukarasıyla beni koltuğun arasına sıkıştırdı.

Gözlerim açıldığında Ozan munzur bir şekilde sırıtarak bana bakıyordu.

"Bir şey mi dedin sevgilim?" Derken başımın yanında koltuğa yaslı olan elimin içini baş parmağı ile okşamıştı.

Yutkunduğumda sırıtmaya devam etti ve yüzünü yüzüme yaklaştırdığında derin bir nefes aldım.

"Tekrar desene bana Ozan abi diye. Abi miyim değil miyim göstereyim sana." Derken nefesi dudaklarıma çarpıyordu.

Kesik kesik nefes verirken Ozan gözlerini dudaklarıma indirdi.

Ay noluyo noluyo?

"Ay benim mükemmel kahverengi gözlerim bu çirkin manzara ile kör oldular." Kader'in tiz sesi anı bozarken Ozan gülerek başını köprücük kemiğime yasladı.

"Ay gidip gözlerimi yıkayacağım. Tuz ruhuna da basabilirim emin olamadım şu an. Ben gelene kadar ne ediyorsanız edin ben geldiğimde uzaklaşmış olun yoksa sizi Orkun abiye şikayet ederim." Kader hızlı adımlarla gözlerini kapatmış bir şekilde salondan çıktığında arkasından ben de dayanamayıp gülmüştüm.

Kısa bir süre sonra Ozan başını köprücük kemiğimden kaldırıp yüzümün hizasına getirdiğinde gülümsüyordum.

Boğazını temizledi "Evet, nerede kaldık?" tek kaşını kaldırıp konuştuğunda yine derin bir nefes aldım.

"En son sana abi dedim diye çıldırmıştın. Orada kaldık sanırım." Dediğimde dudağının sol tarafı yukarı kalktı.

"Aslında tam orada kalmamıştık. Ben seni tam öpecektim ama Kader araya girmişti sanki." Söylediği şeyi sanki ilk defa duymuş gibi şaşırmış numarası yaptım.

"Yaaa öyle miymiş? Ben hiç hatırlamıyorum." Dediğimde sırıtıp biraz daha yaklaştı.

"Hatırlatayım o zaman."

Yüzü yüzüme biraz daha yaklaştığında gözlerimi kapadım.

Sanki aramızda 100 km mesafe var kardeşim yaklaş yaklaş bitmedi.

"Ya oha ama ya ben odadan çıkar çıkmaz öpüşmeniz lazımdı hint dizisi mi çekiyorsunuz on saat bakışıp öyle mi öpüşecektiniz. Öpüşmeyin lan geri gitmiyorum. Ayrılın. Tövbe estağfurullah." Kader'in sesini duyduğumda Ozan derin bir nefes alıp benden uzaklaştığında ben de gözlerimi araladım.

Kader sırıtarak karşımızdaki koltuğa geçtiğinde ben de heyecandan hızlanan soluklarımı düzene sokmaya çalıştım.

"Kardeşim hep zararsın biliyor musun?" Ozan bir tane kurabiye alırken Kader'e alttan alttan bakış atıp konuştuğunda Kader güldü.

"Hızlı olacaksın oğlum. Ben size zaman verdim doğru kullanaydınız." Dediğin ofladım.

"Tamam değiştirin konuyu. Allah Allah." Dediğimde güldüler.

"Utandın mı kız?" Kader gülmeye devam ederken konuştuğunda gözlerimi kıstım.

"Beni deli etme yüzüne bile bakmam bak senin." Söylediğim şeyle Kader alayla gülüp abisine "Abi bir gözlerini kapar mısın?" Dedi ve Ozan'ın gözlerini kapatmasını beklemeden bana hareket çektiğinde göz devirdim ve ben de dil çıkararak karşılık verdim.

"Senin de sevgilin olacak. Bak ben seninle nasıl uğraşacağım o zaman." Dediğimde Ozan alayla güldü.

"Onun sevgilisi falan olamaz." Söylediği şeyle tek kaşımı kaldırıp Ozan'a baktım.

"Bunun kararını sen mi veriyorsun?" Dediğimde Ozan başını bana çevirdi.

"Evet."

"Hayır. Sen vermiyorsun. O zaman bizim sevgili olma olayımıza abim karar verirdi ve sevgili olmazdık. Sen Kader'in abisisin Kader değilsin. Onun yanında olup desteklersin kararlarına karışamazsın." Dediğimde gözlerime bakarak sessiz kaldı.

Ya işte adamın sesini böyle keserler yavrum.

"Ben de öyle düşünmüştüm." Dedikten sonra Kader'e baktım.

"Go girl! That's my girl!" Kader beni alkışlayarak bağırdığında gülmemek için dudağımı ısırdım.

"Öyle olsun bakalım." Ozan'ın mırıltısını duyduğumda ona baktım ve gülümsedikten sonra öpücük attım.

"Az önce öpemedi zaten öpücük atma sen gidince dövmesin beni." Kader bana hitaben konuştuğunda kıkırdadım.

"Kurabiye ye ve o çeneni kapat Kader." Ozan homurdanır gibi konuştuğunda gülerek kapdan aldığım kurabiyeyi ısırdım ve arkama yaslandım.

"Gideyim mi abi? Gitmemi ister misin abi? Sizi yalnız bırakayım mı abi?" Kader alay eder gibi konuştuğunda Ozan gözlerini kıstı.

"Dayak istiyorsun sen. Anladım ben seni." Dediğinde Kader'in gözleri kocaman oldu.

"Yoo , sen çok yanlış anlamışsın." Korkuyla konuştuğunda güldüm.

Gözüm saate kaydığında kaşlarım havalandı ve elimdeki kurabiyenin geri kalanını ağzıma tıkıştırdım.

"Ben gideyim. Babamın gelmesine yarım saat kalmış." Dediğimde ikisi de saate baktı.

"Ne güzel oturuyorduk. Oya gitme dövecek bu beni." Kader eliyle Ozan'ı işaret ederken çakma bir korkuyla konuşunca başımı Ozan'a çevirdim.

Ozan'ın psikopat gibi sırıtarak Kader'e baktığını görünce dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Ozan bence de döv. Beni utandırmak neymiş görsün." Dediğimde Kader yanıma gelip koluma sağlamından bir tane yapıştırdı.

"Hain ahiretlik. Ahiretliğim dedim bağrıma bastım meğersem koynumda akrep beslemişim." Dediğinde ağzımı açmıştım ki "Şah'tan bahsetmiyorum senden bahsediyorum." Diyerek konuşmama engel olduğunda kıkırdadım.

"Şah kim?" Ozan kaşlarını çatarak konuştuğunda Kader omuz silkti.

"Oya ile okuduğumuz bir kitabın ana erkek karakteri." Dediğinde iç çektim.

"Canım gri gözlü aşkım." Mırıldandığımda Ozan kaşlarını çattı.

"Hani ben senin sevgilinim ya Oya." Ozan homurdandığında kıkırdadım.

"Hani o da bir hayali karakter ya sevgilim." Dediğimde çatılan kaşları normale döndü.

"Neyse ben gideyim." Ellerimi iki kez birbirine vurduktan sonra konuştuğumda kapıya doğru ilerledim.

"Saklama kabını ben sonradan getiririm." Kader ben kapıda ayakkabımı giyerken konuştuğunda başımı sallayarak onayladım.

"Hadi görüşürüz. "Dedikten sonra Kader'e ardından da Ozan'a sarıldım.

Ozan bana sarılırken ilk omzumu sonra boynumu öptüğünde ondan uzaklaştım ve omzumu yukarıya kaldırdım.

"Sürekli tikim ile uğraşacaksın , değil mi?" Dediğimde sadece gülmekle yetindi.

"Hatice Teyze ve Mustafa Amcaya selam söyleyin. Görüşürüz. Öptüm sizi." Dedikten sonra gülerek merdivenlerden inmeye başladım.

Apartmandan çıktıktan sonra bizim eve ilerlerken yolda gördüğüm Esma abla ile hızla yanına ilerledim.

"Kız Esme. Ne yapıyorsun? Bayadır ortalarda gözükmüyorsun bak bu durum beni üzüyor he bilesiiiiiin." Dediğimde güldü.

"Ya Oya herkes gibi sen de başlama ya." Gülerken konuştuğunda kıkırdadım.

Esma abla abimle yaşıttı. Saçları benimle aynı renkti ama güneşte benim saçımdan daha açık bir ton alıyordu yani bu aslında saçının benim saç rengimden bir ton açık olduğunu belli ediyordu değil mi?

Neyse gözleri ise yeşildi.

Çok güzel kızdı gerçekten de...

Ve benden zayıftı!

Annemden değilse 70 kilo bir şişkoyum ben.

Yoo hiç de değilim.

Yani biz Fatma ile iyi anlaşıyorduk.

Aaa tanıştırayım göbeğim Fatma.

Evet bir ismi var. Neden olmasın ki?

Daha her yere benden önce gidecek duruma gelmedi ama var yani.

Neyse aman ya göbeksiz insan mı olurmuş.

Tamam Ozan'ın göbeği değil kası var ama olsun.

Ya kilo dediğin ne ki. Veririz gider.

"Eeee nereden böyle?" Dediğinde gülümsedim.

"Kaderlerdeydim oradan eve geçiyorum işte. Sen nereden?" Dediğimde elindeki poşetleri gösterdi.

"Yine evin en küçüğü olarak alışveriş yapmak bana düştü de." Söylediği şeyle kıkırdadım.

"Allah kolaylık versin." Dediğimde başını salladı.

Apartmanın önüne geldiğimde Esma ablaya el salladığımda o da elleri dolu olduğu için hafif başını öne eğerek el sallamama karşılık vermiş oldu.

Apartmana girdiğimde apartmanda olan sesler ile kaşlarım havalandı.

Yeni komşular biraz gürültülü taşınıyor demek ki. Neyse olur öyle şeyler sonuçta sessiz taşınma diye bir şey yok ya.

Asansörü es geçip seri adımlarla merdiveleri tırmanmaya başladım.

Zaten üçüncü katta oturuyorduk iki merdiven çıkacağım diye ölmem ya.

Aslında asansöre binemiyorum korkuyorum tüm olay o.

Bizim katın merdiveninin son basamağını da çıkmıştım ki hemen önünde durduğum komşumuzun dairesinin kapısı açıldı.

Gördüğüm kişiyle kaşlarım havalandı.

Şaka yapıyorsun?

Cidden mi?

"Küçük hanım?"

Uludağ tatilinde iki kez karşılaştığım Levent bana bakarak tek kaşını kaldırmış bir şekilde şaşkınca konuştuğunda ben de aynı şaşkınlıkla yüzüne bakarken yine aynı şaşkınlıkla konuştım.

"Levent?"

Hayır yani neden sürekli küçük hanım diyorsa. Oya adım. Biliyorsun. Oya de.

BÖLÜM SONU...

Nasılsınız? Ben iyiyim sanırım ya da iyi diyelim iyi olalım işte.

Bölüm nasıldı, beğendiniz mi?

Oya Ozan sahnesi olmuş mu?

Kader'e sövmeyin ya skdnfkş

Ona da yazık ksdfnlak

Bölümü beğendiyseniz yorum yapmayı ve oy vermeyi ihmal etmeyin lütfen. Çünkü beni mutlu ediyorlar.

İnstagramda kitaplarla alakalı şeyleri yazar hesabımda paylaşıyorum yazar hesabımın adı ; yazarnunur

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere.

Kendinize iyi bakın ve kendinize dikkat edin...