Yayımlanma tarihi; 20 Eylül 2024...

"Şey ehe abi." Dediğimde tek kaşını kaldırarak bana baktı.

"Şey benim uykum geldi de gideyim ben." Dedikten sonra tam arkamı dönmüş gidecektim ki abim kolumu tuttu ve beni odasına sürükledi.

Odaya girdikten sonra kapısını kapatıp bana baktı.

"Annemle babamı uyandırmamı istemiyorsan konuşacağız. Ha hayır ben gideceğim diye tutturursan sana yemin olsun bu sinirimle hemen şimdi bağırırım ve bizimkileri uyandırırım." Sinirinin belli olduğu bir ses tonuyla konuştuğunda yutkundum.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun Oya?" Kendini sakinleştirmeye çalışan bir ses tonuyla konuşsa da gözlerindeki sinir üzerime ateşler atıyordu resmen.

"Abi..." Mırıldandığımda yatağının üzerindeki yastığı yere attı.

Ay ergen.

"Ne abi? Oya attığın mesajları okudum Oya!" Sesi hafif yükselmeye başladığında yutkundum.

"Sen ne yapmaya çalışıyorsun Oya?!" Bu sefer bağırdığında hafifçe yerimde sıçradım.

"Abi bağırma annemler uyanacak." Mırıldandığımda derin bir nefes aldı.

"Soruma cevap ver!" Tekrar bağırdığında bu sefer odanın kapısı açıldı.

"Ne oluyor çocuklar?" Annemle babam kapıdan bize bakarken kapıyı açan babam konuşmuştu.

"Bir şey olduğu yok baba. Oya'nın her zamanki saçmalıklıkları her zamanki salaklıkları her zamanki aptallıkları!" Abim gözlerime bakarak bağırdığında gözlerim doldu.

Çalıkuşu dizisinde miyiz be abi? İstersen bir de besle yetimi oysun gözünü falan de Kamran'ın annesi Besime gibi.

"Oğlum sakin ol. Ne oluyor? " Annem sakinleştirmeye çalışan bir ses tonuyla konuştuğunda annemle babama bakmadan abime dolu gözlerimle bakmaya başladım.

Lütfen abi söyleme. Lütfen...

Abim uzun uzun gözlerime baktıktan sonra sakince gözlerini kapadı.

"Yok bir şey anne. Abi kardeş arasında bir olay. Siz uyuyun ben biraz Oya ile konuşacağım." Dediğinde babam abimin kolunu sakince tuttu.

"Tamam ,konuşun ama oğlum unutma o senin kardeşin. Bağırmadan birbirinizi kırmadan konuşun." Dediğinde abim başını salladı.

Şaşırtıcı derece çabuk bir şekilde itiraz etmeden annemle babam odadan çıktıklarında yutkundum.

Abim bir süre annemle babamın arkasından kapıya baktıktan sonra yatağına ilerledi ve oturduktan sonra dirseklerini dizlerine yasladı ve başını kaldırıp bana baktı.

"Anlat." Dediğinde yutkundum.

"Neyi?" Titreyen sesimle konuştuğumda gözlerini kapatıp sertçe nefes aldı.

"Sence neyi anlatmanı istiyorum Oya?! Bana biliyormuş numarası yapmayı kes! Oysa mesajlarda çok cesur ve açık konuşan birisin." Dediğinde tekrar yutkundum.

"Abi..." Fısıldadığımda gözlerini gözlerime dikti.

"Abi , abi , abi. Abi kelimesini mi ezberliyorsun Oya?! Abi kelimesini öğreneli çok oldu hatta o kelimeyi Ozan'a da kullanıyordun ama seni tebrik ediyorum. Hiç hissettirmedin Ozan'ı sevdiğini, acaba bize hiç hissettirmeden daha neler yaptın Oya?" Abim sinirle konuştuğunda alt dudağım titremeye başladı.

"Ben kötü bir şey yapmadım." Ağlamaya başlamadan önce söylediğim cümlenin ardından gözyaşım düşmüştü.

"Ben sizin ardınızdan kötü bir şeyler yapmadım ben sadece çocukluktan beri birini sevdim o kadar. Sadece sevdiğim kişi de beni onu sevdiğim gibi sevsin istedim. Ben kötü bir şey yapmadım sadece sevilmek istedim." Titreyen sesimle konuşurken araya hıçkırıklarım da karışmıştı.

Elimle yüzümü kapatıp ağlarken abimin ayağa kalktığını duyduktan sonra bana sarıldığında ağlamam şiddetlendi.

"Tamam ağlama." Dedikten kısa bir süre sonra ağlamam iç çekişlere dönmüştü.

Abim benden uzaklaştıktan sonra kollarımdan tutup yatağına yatırdı.

"Anlat dinliyorum." Derken yanıma uzanmıştı.

Ağladığım için kırpıştırdıkça batan gözlerim ile abime baktım.

"Neyi anlatayım?" Bozuk çıkan sesimle konuştuktan sonra boğazımı temizledim.

"Ne zaman başladı sevgin?" Dediğinde gözlerimi kaçırdım.

"Tam zamanını bilmiyorum ama ilk başta çocukken onunla oyun oynamak güzeldi sonra büyüdükçe yanında başkalarını gördüğüm zaman kıskanmaya başladı sonra benden uzaklaştı ve zamanla bu canımı yakmaya başladı. O zamanlar anladım sevdiğimi hatta tam ben anlamadım Kader dedi 'sen abime aşık mısın?' diye." Dediğimde derin bir nefes aldı.

"Mesaj olayı nereden çıktı?" Sorduğu soruyla derin bir nefes aldım.

"Kader önerdi." Dediğimde ofladı.

"Yazdığın mesajlar hoşuma gitmedi Oya. Çok tehlikeli bir şey bu yaptığın. Bu zamanın erkeklerini bilemezsin. Sana zarar gelsin istemiyorum..." Dediğinde gözlerine baktım.

"Ozan bana zarar vermez ki..." Mırıldandığımda gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

"Ozan benim arkadaşım ve onu asla onaylamayacağımı biliyorsun." Dediğinde dudağımı yaladım.

"Ama arkadaşın ve tanıdığımız biri olması daha güvenilir değil mi ?" Dediğimde abim gözlerime sinirli bir şekilde baktı .

Sanki Ozan gel evlenelim sana aşık oldum dedi de abimi ikna etmeye çalışıyorum fmmfmfmfl

"Saçmalama. O benim arkadaşım Oya. Her bir araya geldiğimizde seni öğrendikten sonra acaba kardeşime ne gözle bakıyor diye düşünürken kafayı yerim ben hem senin kim olduğunu öğrense hemen konuşmayı keser. Çünkü nasıl Kader benim kardeşimse ben ona o gözle bakıyorsam o da sana o gözle bakıyor, bakmak zorunda." Söylediği şeylerle gözlerim doldu.

"Dolmasın gözlerin. Olması gereken de olan da bu." Sözlerine devam ettiğinde gözlerimi kapatıp abime sırtımı döndüm.

"Uyumak istiyorum."

Abimin odasında olabilirdim ama bu beni alakadar etmezdi biraz uyumam lazım.

Abim bir şey demezken saçımı okşamaya başladığında aslında sessizce uyumama izin verdiğini anladım.

Ne kadar kızsa , bağırsa da bir o kadar da bana kıyamıyordu şapşik ama böyle tatlış olması söylediği şeylerin kalbimi kırdığı gerçeğini de değiştirmiyordu.

Ama benim adım da Oya'ysa ben Ozan'ı kendime aşık eder ve kim olduğumu umursamamasına sebep de olurdum.

Abim bile önümüzde duramazdı...

🌹✨

Gözlerimi açtığımda kendimi odamda buldum.

Pü insan kendi odasında bırakırdı kardeşini. Taşımış beni odama.

Neyse iyi ki uyandırmamış iyi yönden bakalım.

Esnedikten sonra ayağa kalktım ve odamdan çıktım.

"Acaba dün neden Orkun öyle bağırdı Oya'ya."

Mutfak kapısına yaklaşmışken annemin sesini duyduğumda durdum.

"Sebebi ne olursa olsun öyle bağırmaması lazımdı ama kardeşler arasına girmemek için dün bir şey demedim. Orkun akşam eve gelince bir konuşayım onunla. Oya artık 19 yaşında 9 yaşında çocuk değil. Artık Orkun'un da ses tonuna dikkat etmesi lazım. Çocuk değiller büyüdüler hemen her şeye öyle ses yükselmez." Babam konuştuğunda tebessüm ettim.

"Haklısın. Anlamadığım şey sende de bende de ve ailelerimizde de bu kadar çabuk öfkelenme huyu yok. Ay bu oğlan kime çekti ya..." Annem homurdanarak konuştuğunda tebessüm ettim.

İkisi de sustuktan kısa bir süre sonra mutfağa girdim.

"Günaydın canım aileeeemmm." Dedikten sonra ilk önce kapıya en yakın olan babamın arkasından boynuna sarılıp yanağını öptükten sonra aynı işlemi anneme de yaptım.

"Günaydın güzel kızım. Nasılsın?" Babam gülümseyerek bana bakarken konuştuğunda masaya oturdum.

"İyiyim babacım, sen?" Dediğimde çayının son yudumunu aldı.

"Ben de iyiyim. Neyse geç kalmadan kalkayım ben. Size afiyet olsun aşklarım."

Babam bize öpücük atıp kalktığında annemle ayaklanacaktık ki babam eliyle oturmamızı işaret ettikten sonra salondan çıktı.

"Bizim bugün komşularla gün var sen ne yapıcaksın?" Annem kahvaltısını yaparken konuştuğunda başımı tabağımdan kaldırıp yüzüne baktım.

"Ben de dershaneye geçeceğim annem." Dediğimde başını sallayarak beni onayladı.

"Senin dershanenin yakınından bir şey almam lazım baban da bunu bildiği için arabayı bıraktı bana istersen seni de arabayla bırakayım." Dediğinde hevesle başımı salladığımda gülümsedi.

"İyi çabuk karnını doyur da bir an önce giyin." Sözlerine devam ettiğinde hemen karnımı doyurup kalktım ve giyindikten sonra çıktık.

Annem beni dershanenin önüne bıraktığında cebimde titreyen telefonla telefonu elime aldım.

"Hasss-"

Elimdeki telefona bakarken istemsizce mırıldandım.

Ben kendi telefonumu değil Kader'in Ozan'a yazayım diye verdiği telefonu almışım...

Telefonun ekranı gelen mesajla tekrar aaydınlandığında kaşlarım havalandı.

Gelen mesajları gördüğümde gözlerim kocaman oldu.

054* *** ****: Var ya sen nasıl bir şeysin?

054* *** ****: Bana numara aldırttın ya

054* *** ****: Var ya seni tebrik ediyorum ve hala inanamıyorum numara aldığıma

054* *** ****: Helal olsun sana

054* *** ****: Neyse konumuz bu değil.

054* *** ****:Tamam özür dilerim saçmaladım dediklerimle.

054* *** ****: Öyle dememeliydim.

054* *** ****: Hadi engelimi aç güzelim.

054* *** ****: Barışalım.

BÖLÜM SONU...

Eveeeet dndnsjsnsnsk Ozan pişman dmdmdmsms

Geri vitesde Ozan gibi olmayın dsfnlsldf

Nasıldı bölüm?

Orkun'un tepkisi sizce nasıl?

Bu kadar kısa sürmeyecek bu sırada kızması dmdmsmsm

KPSS sonucundan dolayı canım hafif sıkkın ama yine de bir yarım saat ya da bir saate diğer bölümü de yayımlayacağım

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere.

Kendinize iyi bakıııııın...

Bölümü beğendiyseniz eğer oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfennn