Yemeğe başladıklarında Katrina hariç herkes yemeğin ne kadar lezzetli olduğunu söyleyerek karınlarını doyururken yedikleri son keyifli yemek olduğunu bilmeden havadan sudan sohbetler etmeye başladılar. Katrina ise yemeği yemiyor çatalı ile oynayarak teker teker hepsine öfkeli bakışlar atıyordu. Alesta ile göz göze geldiklerinde sabit bir şekilde bir süre bakıştılar. Alesta onun aklından neler geçirdiğini düşünüyordu ve Katrina'ya odaklanmıştı.

Başında yine o sancıyı hissettikten sonra bir şeyler görmeye başlamıştı ki Katrina bunu fark ederek hemen bir koruyucu oluşturdu. Öfkeyle ve çatalı sertçe masaya vurarak '' Ne yaptığını sanıyorsun sen?'' Diye bağırdığında herkes ona baktı. Alesta'yı işaret ederek '' Bay Simon benim zihnime girmeye çalışıyor.'' diye resmen tısladı. Emily kahkaha atarak '' Sen ne diyorsun? O bir melez böyle bir yeteneği olamaz. Bu kadar korkma tatlım.''

'' Ben ne yaşadığımı biliyorum Emily!'' Katrina'nın bağırışı ile herkes gerilmişti. Gözler Bay Simon'a döndü. Bir şeyler demesini beklerken o sadece Alesta'yı izliyordu. Alesta utangaç bir tavır takınarak '' Ben sadece onun bakışlarına karşılık veriyordum.''

Bay Simon gülümseyerek '' Evet, herkes yemeğini yediyse konuşma faslına geçebiliriz.'' Diyerek ayağa kalktı. Ella yine konuşturmayı geciktirmek için '' Ben burayı toparlayayım geliyorum.'' dediğinde Bay Simon '' Hadi ama.'' bakışı atarak parmaklarını şıklattı. O an sofraki her şey kalkmış ve mutfakta yapılacak bir iş kalmamıştı. Alesta ve Drake şaşkınlıkla bakarken Alesta dedesinin ilk defa konuştuğunu fark etti. '' Bay Simon bu güçten bize de verir misiniz ? Çok işimize yarar açıkcası.'' Esprisini yaparak ortamı bir nebze de olsa ısıtırken Bay Simon '' Bilmem ki George yapabilir miyim dersin?'' diyerek yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti.

Salona geçtiklerinde herkes eski yerlerine oturmuştu. Alesta '' Demek ki cadı da olsan her güç herkeste olmuyor.'' diye düşünürken Bay Simon konuşmaya başladı.

" Bu gece burada toplamamızın nedeni Alesta." Herkes bir ona bir Alesta'ya bakıyordu. Bu durumdan utanan Alesta başını öne eğdi. Bay Simon elini ona doğru uzattı ve Alesta görünmeyen bir elin nazikçe çenesinden tutarak başını kaldırdığını hissetti. " Başını öne eğmene veya utanmana gerek yok kızım." Katrina öfkeyle Bay Simon'a baktı çünkü Bay Simon sadece kendi soyundan yani gerçek cadılara kızım derdi. Ne olduğunu anlamaya çalışırken Bay Simon devam etti. " Evet, sizler bunu bir tehlike olarak görüyor olabilirsiniz çünkü Alesta'yı bir melez olarak biliyorsunuz. Ve Ateşin Kralı için gireceği sınav için korkuyorsunuz ama korkmanıza gerek yok çünkü Alesta'nın gücü çok farklı. "

Anlamsız bakışları gören Bay Simon gülümseyerek " Evet, doğru duydunuz onu bir melez sanıyordunuz ama o melez değil. Kanında saf cadı kanı akıyor. Bu nasıl oluyor diye sorarsanız anlatayım. Sevgili Drake aslında sende bir cadısın yüzyıllar önce ailen sizin kurallarınıza göre bir hata yapması yüzünden güçleriniz kalıcı olarak alınmış daha doğrusu cadılıktan men edilmişler ve bugüne kadar olan soylara cadı kanı taşıdıklarını söylememişler. Bu haberi duyduğumda bir aile ne olursa olsun bu asıl kanı taşımanın verdiği gururu evlatlarına yansıtmalıydı diye düşünüyorum. " Yanında yolculuk edenlere dönerek " Yolda sinirlenmemin sebebi buydu. Burada açıklamak istedim." Ella ve Drake'e bakarak devam etti.

" Korkunuzu anlıyorum ama korkmayın çünkü Alesta'nın gücü tüm dengeleri değiştirecek."

Katrina öfkeden deliye dönmek üzereydi. Böyle bir saçmalığı ilk kendisinin öğrenmemesi bir yana başkanının ona neden bu kadar güvendiğini anlamıyordu. Içten içe yürüttükleri kötülüğü yüceltme planlarının bu kızın yüzünden tehlikeye girdiğini hissedebiliyordu ve içinden " Bunu durdurmalıyım." Diyordu.

Herkes bundan sonra ne olacak diye düşünüyordu. Görünen o ki Alesta bu sınava girmek zorundaydı ama gücünü kullanmayı bilmiyordu. Ella o an pişman oldu. " Keşke önceden her şeyi anlatsaydım ve öğreteydim." Hüzünlü düşüncelere dalmış bir şekilde otururken Bay Simon Ella' ya bakarak " Sevgili Ella, hüznünü ve korkunu anlatıyorum ama korkma. Biliyorsun ki benim hislerim kuvvetli Alesta bu durumun altından kalkacak. " Ella dolmuş gözlerle ona baktı. " Peki bu nasıl olacak? Hiçbir şey bilmiyor. Ben ona yardımcı olamıyorum güçlerin yok. Ne yapacağız böyle?"

Bay Simon o büyük gülümsemesini yerleştirdi. " O zaman bu habere çok sevineceksiniz. Yıllar önce Drake' in ailesi bunu sakladı bizim soyumuzdan olmadıkları içinde yani ateş elemtinden değil su elementinden olması sebebiyle hangi ailenin men edildiğini hangi ailenin cezalandırıldığını bilemiyoruz o zamanlar konsey birleşik değildi ve birbirimizden haberimiz yoktu. Her neyse sonuçta Ella, sen bir cadı ile evlenmiş olduğun için güçleriniz geri verilecek ve özür olarak ödülendirileceksiniz."

Bunca yıldır insan olduğunu ve hatta sevdiğinin ve ailesinin bu yüzden cezalandırıldığını bilen Drake ne diyeceğini bilemiyordu. Tamamen donmuş bir şekilde Bay Simon' a bakıyordu. Alesta korku ve heyecan duygusunu o kadar derin yaşıyordu ki midesine giren kramp onu iki büklüm yaptı.

Ella ona sarılarak teselli etmeye çalışıyordu. Ne demeli, ne yapmalı hiçbir fikri yoktu. Bay Simon tekrar öksürerek dikkatleri üzerine topladı.

" Son olarak yapılacakları söylüyorum. Alesta sen çok yetenekli ve akıllı bir kızsın. Bu yüzden gündüz normal insan okuluna devam edeceksin akşamları ise bizden birinden ders alıp neyi nasıl yapman gerektiğini öğreneceksin. Bu sınav insan okulundaki gibi bir sınav değil. Tamamen senin aklına bağlı sen nerde ne yapman gerektiğini bilirsin. Artık biz gidelim sizde kendinizi toplarlayın yarın size kimin ders vereceğini haber vereceğim." O sırada öfkeden çıldıran Katrina bir an duygularını saklayarak " Efendim. Eğer izin verirseniz Alesta' ya ben ders verebilirim. Biliyorsunuz ki bu alemin en yeteneklisi benim. "

Bay Simon alaycı bir bakış ile gülümsedi. " Üzgünüm Katrina senin görevlerin yeterince yoğun bu yüzden Alesta'ya boş vakti olan diğer en yetenekli arkadaşlarımızdan biri yardım eder. " Diyerek ayağa kalktı.

Katrina bir şeyler daha söylemek istiyordu ama Bay Simon ona fırsat vermedi. Içinden bir yerlerden yardımcısı hakkında endişeleri vardı ama emin olamadan herhangi bir şey yapamayacağını biliyordu. Misafirler kapıdan çıkarken Bay Simon tekrar onlara döndü.

" Şunu da eklemeliyim. Artık sen tam anlamıyla bir cadısın bu yüzden çevrende varsa eğer kimlerin cadı olup olmadığını alınlarındaki işaretlerden bileceksin. Unutma ki iyiler olduğu kadar kötüler de var. Herkese inanmamalısın Ateş Kralı ne kadar kötü biri olsa da biz yıllarca iyilik ile yönettik. Ona yakın olanlardan uzak dur. Senin gibi bir gücü kötülüğün kapmasını istemeyiz." Alesta'ya göz kırptığında Alesta'nın herkesin alnına baktığını fark etti. Şaşkınlıkla " Sen şimdi mi dikkat ediyorsun? Ah benim acemi kızım." Diyerek gülümsedi.

Gerçekten Alesta yeni fark ediyordu. Misafirlerin alınlarındaki ateş simgesi kabarık ve oldukça kırmızıydı. Annesinin simgesi daha sönüktü ama babasının alnında neredeyse belli olmayacak şekilde su damlası vardı. Merakla " Bay Simon gitmeden bir şey sorabilir miyim?" Diye seslendi.

Henüz bir kaç adım atmış olan adam ona doğru döndü. " Az önce dediğinize göre her cadının sembolünü görebiliyoruz. Ben babamın sembolünü görebiliyorum. Evet çok silik ama belli oluyor. Bunca yıldır kimse neden göremedi ?" Bay Simon Alesta'nın söylediklerine şaşırarak kapıya geri döndü ve Drake' i incelemeye başladı. Hâlinden memnun bir şekilde Alesta'ya dönerek " Yeteneklerin beni şaşırtıyor kızım. Bizler aktif olan cadıların sembollerini görüyoruz ama sen hepsini görebiliyorsun. Bu harika. " Diyerek bir kahkaha patlattı. Tüm konuşmaları duymasına rağmen onlara bakmayan Katrina dayanamayarak onlara döndü ve Drake' i incelemek için yaklaştı. Kendisinin göremediğini Alesta' nın görmesi onu daha çok kızdırdı. Hiçbir şey demeden arkasını dönmüştü ki Alesta seslendi. " Bay Simon peki sizin sembolünüz sadece koyu kırmızıyken Katrina'nın sembolü neden siyah çevrelenmiş durumda. Katrina öfkeyle " Sen ne dediğini sanıyorsun?" Diye bağırarak Alesta'ya hızla yaklaştı. Bay Simon ve Emily'in bir şeyler söylemesi ile olduğu yere adeta yapıştı. Ne ileri ne geri hiçbir şekilde adım atamıyordu.

Bay Simon Katrina ve Alesta'nın tam ortasında durdu. Alesta'ya bakarak " Ne demek istiyorsun?"

Alesta yanlış bir şey yaptığını sanarak başını önüne eğdi. " Ben sadece merak ettim. Sizinkilere benziyor ama farklı. Normal mi diye sormak istedim. " Bay Simon Katrina'yı inceliyordu. " Ben aynı görüyorum ama ?" Diye soru sorarak Alesta'ya baktı. Alesta o an içinden " keşke benim gördüğümü görebilseniz." diye geçirdi. Bay Simon gözlerini kırpıştırarak bir Alesta'ya bir Katrina'ya bakıyordu.

" Sen sandığımızdan da güçlüsün Alesta. Az önce içinden ne geçirdiğini duydum ve şaşkınlıkla söylüyorum sen o cümleyi söyledikten sonra artık bende görebiliyorum. Böyle bir şeyle yüzyıllardır karşılaşmadık açıkçası yaşlı aklım bu durumun ne olduğunu tam hatırlamıyor ama kurallarımıza bakıp diğer konsey üyeleri ile görüşeceğim. Seni bilgilendiririm çünkü bunu bana sen gösterdin. " Katrina o an Alesta'yı yok etmek istiyordu. Canını yakmak için içinden bir şeyler söylüyordu ama Alesta'ya hiçbir şey olmuyordu. Bunu fark eden Bay Simon elini Katrina'nın alnına değdirerek " Bu olay sonuçlanana kadar güçlerini alıyorum Katrina. Böyle bir şeyi söylediği için onu cezalandırmaya çalışman daha çok şüphelenmeme sebep oldu. Her şey çözülene kadar izleneceksin. " Katrina sinirden ağlamaya başladı. Alesta'ya ateş püskürten gözler ile bakarken Emily'nin koluna girmesi ile hareket etmeye başladı ve arabaya gittiler.